Η 9η Ιουλίου 1821 σε συνάρτηση με τη συμβολή της Κύπρου στην Ελληνική επανάσταση εναντίον των Τούρκων αποτελεί μια ημερομηνία σταθμό για την ιστορία του τόπου μας. Αν και η Φιλική Εταιρία αποφάσισε να μην παρασύρει σε ένοπλο αγώνα τον κυπριακό λαό λόγο της απόστασης της Κύπρου από την υπόλοιπη Ελλάδα, οι Κύπριοι υπέστησαν τα πάνδεινα από τους Οθωμανούς κατακτητές.
Η επιθυμία των Ελλήνων της Κύπρου να λάβουν μέρος στην επανάσταση με κάθε τρόπο οδήγησαν σε μια έκρυθμη κατάσταση. Οι Οθωμανοί θέλοντας να αποτρέψουν των ξεσηκωμό των Κυπρίων προέβησαν σε φρικαλέες πράξεις και κτηνωδίες με σφαγές και δολοφονίες εναντίων διάφορων Κυπρίων και επιφανών ατόμων.
Στις 9 Ιουλίου 1821, οι Οθωμανοί προχώρησαν στον απαγχονισμό του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού ο οποίος αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει. Μαζί με τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό αποκεφαλίσθηκαν άλλοι τρεις μητροπολίτες: ο Χρύσανθος Πάφου, ο Μελέτιος Κιτίου και ο Λαυρέντιος Κυρηνείας. Στο σύνολο εκτελέσθηκαν 486 κληρικοί, πρόκριτοι και άλλες σημαίνοντες προσωπικότητες.
Ο Παντελής Μηχανικός μέσα από το ποίημα του με τίτλο ‘9η Ιουλίου’ εξιστορεί τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν αποδίδοντας μεταξύ άλλων τον ηρωισμό που επέδειξε ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανού και οι υπόλοιποι δολοφονηθέντες.
«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!»
200 χρόνια μετά, η θυσία του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των υπόλοιπων Κυπρίων στην Ελληνική Επανάσταση έρχεται να υπενθυμίσει σε όσους ξέχασαν, πως στην Κύπρο δεν υπάρχει απλά «και ελληνικό στοιχείο», μας πως η Κύπρος είναι η νοτιοανατολικότερη εσχατιά του Ελληνισμού. Η φυσιογνωμία του εθνομάρτυρα στέκει ως φάρος στον αγώνα μας για Απελευθέρωση και μας φωνάζει πως η λευτεριά δεν θα μας δοθεί με εξευτελιστικούς συμβιβασμούς αλλά θα την κερδίσουμε με αγώνες και θυσίες.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου