Έχουν περάσει 45 χρόνια από την βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974…
45 χρόνια μετά και το Κυπριακό ακόμα παραμένει άλυτο.
45 χρόνια μετά και ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί ξανά, με κομμένη την ανάσα, την βαρβαρότητα των τούρκων και το πραγματικό πρόσωπο της τουρκικής ηγεσίας.
45 χρόνια μετά και οι εικόνες φρικαλεοτήτων που μεταφέρονται από τις πληγείσες περιοχές των κούρδων, ξυπνούν τις μνήμες των δεινών και των παθών του Κυπριακού Ελληνισμού μετά το ’74.
Την ίδια ώρα κάποιοι επιμένουν να καθίσουν ξανά στο ίδιο τραπέζι με τον κατακτητή. Την ίδια ώρα κάποιοι κάνουν εγκαίνια γραφείων στα κατεχόμενά μας εδάφη. Την ίδια ώρα οι ηγέτες των τ/κ «αδελφών» πανηγυρίζουν στο πλευρό της Τουρκίας για τις επιχειρήσεις κατά των Κούρδων. Και όμως όλοι αυτοί που τους αηδιάζει η ελληνική σημαία, ζητάνε «ειρήνη» και «επανένωση» θυσίας, σε βάση ΔΔΟ. Άραγε οι Κούρδοι θα συζητάνε τα ίδια σε 45 χρόνια; Άραγε θα έχουν κάνει και αυτοί πολλά; Άραγε θα την αναγνωρίσουν ως ειρηνευτική επιχείρηση, θα διαβαθμίσουν το πρόβλημα εισβολής και κατοχής και θα καθίσουν σε τραπέζια συνομιλιών κάνοντας παραχωρήσεις και χαρίζοντας ΜΟΕ;
Που είναι τώρα οι υπέρμαχοι της ειρήνης και της επανένωσης να κατηγορήσουν την εισβολή στη Συρία; Που είναι να καταδικάσουν την βαρβαρότητα των αδερφών τους; Που είναι έστω να καταδικάσουν σε κλίμα συναίνεσης την εισβολή του «Γιαβούζ» στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
Αλληλεγγύη στον Κουρδικό Λαό
Λευτεριά στην Κύπρο – Λευτεριά στο Κουρδιστάν
