Σαν σήμερα, 5 Οκτωβρίου 1912, η Ελλάδα εισέρχεται στον πόλεμο του Βαλκανικού Συνασπισμού εναντίων των Οθωμανών.
Στις 22 Σεπτεμβρίου η Ελλάδα είχε υπογράψει συνεργασία με τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο δημιουργώντας τον Βαλκανικό Συνασπισμό. Αν και οι χώρες του Συνασπισμού είχαν κερδίσει την ανεξαρτησία τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στις αρχές του 20ου αιώνα, μεγάλα τμήματα των εδαφών αλλά και των πληθυσμών τους παρέμεναν κάτω από Οθωμανική διοίκηση. Ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις εξακολουθούσαν να διαφωνούν μεταξύ τους και απέτυχαν να εγγυηθούν ουσιαστική μεταρρύθμιση στον τρόπο κυβέρνησης των Οθωμανών, τα Βαλκανικά Κράτη αποφάσισαν, με περίσσιο εθνικό αίσθημα, την επιβολή της δικής τους λύσης. Πεπεισμένοι ότι ενωμένοι θα μπορούσαν να νικήσουν, στις 30 Σεπτεμβρίου απέστειλαν από κοινού τελεσίγραφο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Στις 4 Οκτωβρίου ξεκίνησαν οι πρώτες μάχες στο μέτωπα Σερβίας και Μαυροβουνίου. Ο Ελληνικός Στρατός διαβαίνει τα σύνορα μια μέρα αργότερα και εισέρχεται στα Μακεδονικά μας εδάφη. Ο Βαλκανικός Συνασπισμός επιτέθηκε συλλογικά και οργανωμένα στις 8 Οκτωβρίου, σημάνοντας και την επίσημη έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων.
Η πρώτη μεγάλη νίκη έρχεται 10 μέρες αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου, όταν ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει τη Θεσσαλονίκη. Μέχρι το τέλος του πολέμου ο πυρήνας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα δεχθεί το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης από τις απολεσθείσες περιοχές των Βαλκανίων, της τάξης των 2,5 εκατομμυρίων πολιτών. Εν μέσω του πολέμου, υπήρξε Οθωμανικό Πραξικόπημα στις αρχές του 1913, όπου οι χαμένοι οθωμανοί δολοφόνησαν και τον Ναζίμ Πασά, τον Αρχηγό του Επιτελείου του Οθωμανικού Στρατού, τον οποίο θεωρούσαν υπεύθυνο για την ήττα που δεχόταν η Αυτοκρατορία.
Παρόλ’αυτά ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος κράτησε 8 μήνες και έληξε στις 30 Μαΐου 1913 με την υπογραφή της Συνθήκη του Λονδίνου. Η σημαντικότητά της “Μεγάλης Καταστροφής”, όπως αναφέρονται στους Βαλκανικούς Πολέμους οι τούρκοι, βρίσκεται στο γεγονός ότι θεωρείται προπομπός του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και υπαίτιος της ίδιας της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Βέβαια οι Βαλκανικοί Πόλεμοι συνεχίστηκαν στις 16 Ιουνίου 1913 με τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, με τον Βαλκανικό Συνασπισμό να καταρρέει, οι Βαλκανικές Χώρες να επιτίθενται η μία στην άλλη περί εδαφικών διαμαχιών και τους οθωμανούς να αποτελούν ακόμη απειλή.
Το τέλος του Α’ Βαλκανικού όμως, βρήκε τους Έλληνες να έχουν ελευθερώσει ολόκληρη τη Θεσσαλία, μεγάλο τμήμα της Μακεδονίας και τα νησιά του Αιγαίου. Αξίζει να σημειωθεί πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία πρότεινε στην Ελληνική κυβέρνηση να μην εμπλακεί, με αντάλλαγμα την προσάρτηση της Κρήτης στο Ελληνικό Κράτος. Το γεγονός ότι οι Έλληνες κατάφεραν πολύ περισσότερα, οφείλεται σε σωστή οργάνωση όπως η επαναφορά του διαδόχου Κωνσταντίνου για επανένωση του στρατεύματος, η ουσιαστική δημιουργία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και η αποστολή Μακεδονομάχων στην κατεχόμενη Μακεδονία για ξεσηκωμό και οργάνωση των κατοίκων.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
