You are currently viewing Το τουρκικό µονοπώλιο στην σκακιέρα του Κυπριακού

Λονδίνο 15 Οκτωβρίου 2015,

Με τον όρο στρατηγική δεν εννοούµε µια αφηρηµένη έννοια που τη χρησιµοποιούµε για να κάνουµε απλά αντιπολίτευση ή να διαµαρτυρηθούµε. Στρατηγική είναι ο τρόπος, το µέσο, µε τον οποίο ο αδύνατος µπορεί να νικήσει κάτι το ισχυρότερο. Σωστή στρατηγική χρησιµοποίησε ο Μιλτιάδης για να νικήσει τους Πέρσες στο Μαραθώνα, όπως και ο Θεµιστοκλής στη ναυµαχία της Σαλαµίνας. Η ελληνική αλλά και η παγκόσµια ιστορία βρίθουν από τέτοια παραδείγµατα. Η σηµασία του στρατηγικού σχεδιασµού ως πολλαπλασιαστής ισχύος µπορεί κάλλιστα να αποδειχτεί από το παράδειγµα της Κύπρου και των αποτελεσµάτων που απορρέουν από την ύπαρξη συγκροτηµένης τουρκικής στρατηγικής και την απουσία ακόµα και πολιτικής βούλησης για συγκρότηση στρατηγικής εκ µέρους του Ελληνισµού.

Ο κύριος λόγος ύπαρξης του σηµερινού status quo στην Κύπρο είναι η αποδοχή των συµφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, συµφωνίες που ήταν αποτέλεσµα του τουρκικού στρατηγικού σχεδιασµού για την Κύπρο που εκπονήθηκε το 1956. Οι συνθήκες συµµαχίας και εγγυήσεων, η εφαρµογή του συναινετικού µοντέλου µέσω των διαιρετικών στοιχείων του δικοινοτισµού, όπως και τα αµοιβαία βέτο, οι αναλογικές ποσοστώσεις και ο διαµοιρασµός εξουσίας, συνέβαλαν στη δηµιουργία ενός παράλυτου κράτους και παράλληλα µε τον τουρκικό επεκτατισµό τροχιοδρόµησαν εν τέλει τις εξελίξεις στο Κυπριακό πρόβληµα όπως το ξέρουµε σήµερα.

Ουδόλως ήταν τυχαίες οι εν λόγω πρόνοιες στο σύνταγµα του 1960. Η στρατηγική της Τουρκίας στις διαπραγµατεύσεις αυτές ήταν σαφής. Επικεφαλής της Τουρκίας στη συγγραφή του συντάγµατος της ΚΔ ήταν ο ίδιος ο Νιχάτ Ερίµ, ο οποίος ενσωµάτωσε όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε περιγράψει στο σχέδιο ανάκτησης Κύπρου από το 1956. Δηλαδή το χωριστό δικαίωµα αυτοδιάθεσης των δύο κοινοτήτων και την αναγωγή τους σε δύο «λαούς», αλλά και τον καθορισµό των Τουρκοκυπρίων µε βάση τη θρησκεία τους και όχι τη γλώσσα, λόγω της παρουσίας αρκετών Λινοβαµβάκων. Βλέπουµε, δηλαδή, ότι η Τουρκία πήγε προετοιµασµένη, µε µια ξεκάθαρη στρατηγική η οποία θα εξυπηρετούσε βραχυπρόθεσµους αλλά και µακροπρόθεσµους στόχους και σχεδιασµούς. Αντιθέτως, η στρατηγική του Ελληνισµού ήταν ανύπαρκτη.

1926789_1512791958947253_385228404_n

Πολλοί πιστεύουν ότι οι αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο προήλθαν από την απροθυµία των δύο κοινοτήτων να συµβιώσουν ειρηνικά αλλά και τις µαξιµαλιστικές θέσεις που εξέφραζε ο Ελληνισµός της Κύπρου. Πιστεύουν επίσης πως παρ’ όλα αυτά, λίγη καλή θέληση θα µπορούσε να αποτρέψει αρκετά γεγονότα. Είναι, όµως, βάσιµες αυτές οι εικασίες; Είναι γνωστό ότι µετά την κατάθεση των 13 σηµείων από το Μακάριο, προς βελτίωση του υπάρχοντος συντάγµατος, οι Τουρκοκύπριοι αποσχίστηκαν από την Κυπριακή Δηµοκρατία πραγµατοποιώντας τη λεγόµενη «τουρκανταρσία». Ενδεικτικό του προσχεδιασµένου της υπόθεσης αποτελεί το γεγονός ότι µέσα σε µία εβδοµάδα από τα γεγονότα αυτά, η Τουρκοκυπριακή κοινότητα βρέθηκε µε δική της άτυπη διοίκηση και υπηρεσίες. Τα αποµνηµονεύµατα του Ισµαήλ Τάνσου, αρχηγού της ΤΜΤ, έρχονται να αποδείξουν ότι όλο αυτό το εγχείρηµα ήταν ένα καλά οργανωµένο σχέδιο προς την επίτευξη ενός στόχου που αποτελούσε προθάλαµο της διχοτόµησης, δηλαδή τη δηµιουργία αµιγών τουρκοκυπριακών θυλάκων στο έδαφος της ΚΔ.

Είναι, λοιπόν ηλίου φαεινότερο, ότι η Τουρκία έχει µια προσεκτικά σχεδιασµένη στρατηγική την οποία ακολουθεί ακόµα και σήµερα κατά γράµµα. Το µεγάλο ερώτηµα είναι τι κάνουµε εµείς για αυτό; Μπορεί η πολιτική που µας έφερε εδώ να µας βγάλει από το αδιέξοδο; Η απάντηση είναι σαφώς, απερίφραστα και χωρίς καµία αµφιβολία ΟΧΙ, η πολιτική που ακολουθείται σήµερα δεν µπορεί να µας αλλάξει πορεία προς το καλύτερο. Ο µόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι οι πολιτικοί µας να σταµατήσουν να εθελοτυφλούν, επενδύοντας τις ελπίδες ενός ταλαιπωρηµένου λαού σε ένα σχέδιο-τερατούργηµα, χίλιες φορές χειρότερο και από το σύνταγµα του ’60. Αντίθετα, το κράτος µας οφείλει να συγκροτήσει τη δική του στρατηγική, προϊόν συλλογικής προσπάθειας από επιστήµονες του αντικειµένου.

Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου, θεωρεί πως ο στρατηγικός στόχος της δίκης µας πλευράς θα πρέπει να είναι το ενιαίο κράτος χωρίς τις παθογένειες του συναινετικού µοντέλου. Η ιδανική λύση πρέπει να διορθώνει τις στρεβλώσεις που προκύπτουν από τα δηµοκρατικά ελλείµµατα στο σύνταγµα του κυπριακού κράτους και να δηµιουργεί το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο θα είναι κατοχυρωµένη η ατοµική ισότητα και οι δηµοκρατικές ελευθερίες του κάθε πολίτη. Είναι επίσης, βαρύνουσας σηµασίας να επανενσωµατώνει τα κατεχόµενα εδάφη µας στην Κυπριακή Δηµοκρατία, το µόνο διεθνώς αναγνωρισµένο κράτος και η µόνη νόµιµη οντότητα στο νησί. 

12167051_10153776800570086_1049006703_n

Στις µέρες µας, όσοι υποστηρίζουν το στόχο της απελευθέρωσης και δε συµβιβάζονται µε µια λύση τύπου ΔΔΟ θεωρούνται τουλάχιστον αιθεροβάµονες. Σκεφτείτε, όµως, τι θα έλεγαν οι «ρεαλιστές» στα ιδρυτικά µέλη της Φιλικής Εταιρείας το 1814 όταν σχεδίαζαν τη Ελληνική Επανάσταση. Τότε που δεν υφίστατο καν ελληνικό κράτος, είχαν να αντιµετωπίσουν µια από τις µεγαλύτερες αυτοκρατορίες του κόσµου και ταυτόχρονα έπρεπε να βρουν ακόµα και τα µέρη όπου υπήρχε Ελληνισµός. Πιο πρόσφατα, τι θα σκεφτόταν ένας κάτοικος των Βαλτικών χωρών (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία) το 1989 αν του λέγατε ότι σε 2 χρόνια οι χώρες αυτές θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη και σε 15 χρόνια θα ήταν πλήρη κράτη- µέλη της Ε.Ε.

Η διεθνής πολιτική σκηνή είναι πάντα δυναµική και για αυτό βλέπουµε ότι η στάση που κρατούν οι υποστηρικτές της ΔΔΟ, αποδεχόµενοι τα τετελεσµένα της εισβολής δεν έχει να προσφέρει κάτι. Μόνο µέσω µιας ολοκληρωµένης στρατηγικής µπορούµε να είµαστε πραγµατικά ρεαλιστές για να µετατρέψουµε το ευκταίο σε εφικτό. Και ας επιµένει η «ρεαλιστική» σχολή σκέψης του Κυπριακού πως όλα αυτά είναι από ανέφικτα έως ουτοπικά. Εµείς ερωτούµε, είναι πιο έξυπνο το να προχωρήσουµε σε µια αποδεδειγµένα λανθασµένη πορεία, η οποία µας έβαλε σε τόσα δεινά, από το να επαναφέρουµε το πρόβληµα στη σωστή βάση αναζητώντας ένα καινούργιο στρατηγικό σχεδιασµό; Η απάντηση δίδεται από τον Μένανδρο: «Το δις εξαµαρτείν ουκ ανδρός σοφού.» Ας ακούσουµε τις µέλισσες που στέλνει ο Ονήσιλος πριν το ποδοβολητό των βαρβάρων φτάσει στη Σαλαµίνα και εµείς τότε γείρουµε νεκροί, άδοξοι, άθλιοι, καταραµένοι από το γενναίο βασιλιά.


Γραφείο Τύπου

Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Η.Β.
https://www.facebook.com/MetopoKyprionFoititonUK
www.metopo.org.uk