Λονδίνο, 19 Μαΐου 2012
Η πλουσιοτάτη Ελληνική Ιστορία βρίθει ηρωικών αγώνων και επιτευγμάτων. Δυστυχώς, όμως, είναι γεμάτη και από πολλές καταστροφές και δηώσεις. Μια τέτοια μαύρη σελίδα του Ελληνισμού θυμόμαστε σήμερα, την 19η Μαΐου, η οποία καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου μνημονεύει και τιμά τους άνω των 353.000 Έλληνες Πόντιους που σφαγιάσθηκαν ή πέθαναν κατά τη διάρκεια των ατελείωτων πορειών θανάτου.
Η παρουσία του Ελληνισμού στον Πόντο χρονολογείται περίπου από το 1000 π.Χ. Η ιστορία της Αργοναυτικής εκστρατείας στην Κολχίδα, η τιμωρία του Προμηθέα στον Καύκασο, οι περιπέτειες του Οδυσσέα στη χώρα των Κιμμερίων είναι μερικοί από τους μύθους που διαδραματίστηκαν στην περιοχή. Σταδιακά, η περιοχή του Πόντου μετατράπηκε σε σημαντικό κέντρο εμπορικών δραστηριοτήτων και εκεί αναπτύχθηκαν σημαντικές πόλεις όπως η Τραπεζούντα, η Κερασούντα, η Σαμψούντα (Αμισός) και η Σινώπη. Ο Πόντος συνεχίζει να ακμάζει διά μέσου των αιώνων και, μάλιστα, το 1204, μετά την κατάληψη της Πόλης από τους Σταυροφόρους, εγκαθιδρύεται στην περιοχή η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.
Μετά την άνοδο των Νεοτούρκων, το 1908, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή. Προηγουμένως, στα 1915, διαπράσσεται από τους Τούρκους η γενοκτονία των Αρμενίων με περίπου 1.5 εκατομμύριο νεκρούς, στα πλαίσια της επιχειρούμενης εκκαθάρισης της Τουρκίας από τις εθνικές μειονότητες. Από το 1916 μέχρι το 1923 συντελείται η γενοκτονία των Ποντίων, με πρωτεργάτη τον Μουσταφά Κεμάλ. Εκατοντάδες χιλιάδες Πόντιοι θανατώνονται και ο Μητροπολίτης Ροδοπόλεως Κύριλλος γράφει: «Φρίττει ο νους του ανθρώπου διά τας διαπραχθείσας φρικαλεότητας και τον αριθμόν των θυμάτων». Οι έρημοι της Ανατολίας, τα Τάγματα Εργασίας, οι πόλεις και τα χωριά του Πόντου γίνονται τόποι μαρτυρίου, όπου ο άλλοτε ακμάζων Ποντιακός Ελληνισμός πνέει τον επιθανάτιο ρόγχο του. Ακόμα και μετά την τρομερή αυτή σφαγή, τα δεινά των Ποντίων δεν τελείωσαν. Αρκετοί κατέφυγαν στη Σοβιετική Ένωση, όπου υπέστησαν φοβερούς διωγμούς από τον αιμοσταγή Ιωσήφ Στάλιν, του οποίου πολλούς θαυμαστές συναντούμε και στην Κύπρο.
Μετά από τόσες δεκαετίες, οι Πόντιοι ακόμα αγωνίζονται για την αναγνώριση της γενοκτονίας τους. Ωστόσο, τα διδάγματα που αντλούμε από αυτή την τραγική περίοδο της Ιστορίας μας είναι πως έχουμε βαθύτατες ρίζες και ο Ελληνισμός δεν πρόκειται να εξαλειφθεί, όσα δεινά και αν υποστεί. Καθίσταται ξεκάθαρο πως φιλία με μια γενοκτόνο και αιμοβόρο χώρα, όπως η Τουρκία, δεν μπορεί και ούτε πρέπει να υπάρξει. Τα χέρια των Τούρκων είναι βαμμένα με το αίμα των Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων και των άλλων λαών της Μικράς Ασίας. Ας μη λησμονούμε πως έχουμε να κάνουμε με τη «Μάστιγα της Ασίας», όπως είναι ο τίτλος του βιβλίου που εξέδωσε το 1926 ο Αμερικανός Πρόξενος στην Εγγύς Ανατολή, George Horton. Με τέτοιους βαρβάρους δεν μπορεί να υπάρξει ούτε καν σκέψη για συνεργασία, όπως βαυκαλίζονται αρκετοί νεοραγιάδες, καθώς με την πρώτη ευκαιρία θα επιζητήσουν τον αφανισμό μας.
Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου εκφράζει το θαυμασμό και το σεβασμό του προς τους περήφανους Ποντίους, που παρά τις κακουχίες διατηρούν το σθένος να χορεύουν λεβέντικα τον αρχαιότερο ελληνικό πολεμικό χορό, τον «πυρρίχιο». Καμία θυσία δεν πάει χαμένη και τους διαβεβαιώνουμε πως ο καθένας από εμάς θα αγωνίζεται για τη δικαίωσή τους καθώς: «Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
