Γιώργος Λιασής
Μέλος
17 Φεβρουαρίου 2010 *
Μετά την αποτυχία της παράταξης του ΑΚΕΛ «Προοδευτικής» να πείσει για τις θέσεις της, θυμήθηκε τα παλιά της,
προκειμένου να φανατίσουν και να δείξουν την πραγματική τους ταυτότητα, με την ελπίδα ότι έτσι θα καταφέρουν
να συσπειρωθούν ενόψει των εκλογών του Σαββάτου.
Ας εξηγήσουν στον κόσμο ποίους εννοούν ακροδεξιούς και φασίστες.
– Μήπως αυτούς που είναι ενάντια σε μια λύση που δεν θα λειτουργεί η δημοκρατία όπως προωθείται από το
ΑΚΕΛ;
– Μήπως αυτούς που είναι ενάντια στη σταθμισμένη ψήφο και την εκ περιτροπής προεδρία;
– Μήπως αυτούς που δεν συμφωνούν να παραμείνουν στην πατρίδα μας νόμιμα και με την υπογραφή μας
50,000 τουλάχιστον έποικοι;
– Μήπως αυτούς που αντιτίθενται στον ρατσιστικό διαχωρισμό του λαού μας και πολεμούν ενάντια σε αυτούς που
τον προωθούν και διοργανώνουν αντιρατσιστικά φεστιβάλ για να καλύψουν την ντροπή τους;
– Ή μήπως αυτούς που θέλουν δικαιοσύνη και ελευθερία στην πατρίδα τους, χωρίς να υπάρχουν οποιαδήποτε
εμπόδια για την επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους;
Δεν μας ξενίζει η στάση σας γιατί γνωρίζουμε την ιστορία σας και τους αγώνες σας για την Κύπρο.
– Να σας θυμίσουμε το 1955 μετά την πρώτη προκήρυξη της Ε.Ο.Κ.Α. το κόμμα σας αποκαλούσε τους αγωνιστές
μας με λέξεις όπως «τραμπούκους, βαρελότους και ψευτοδιγενήδες», καταδικάζοντας τις ενέργειες των
αγωνιστών, ότι δήθεν όπλιζαν το χέρι του ξένου δυνάστη να κτυπά πιο σκληρά;
– Ότι το κόμμα σας το Α.Κ.Ε.Λ. αναρριχήθηκε στην εξουσία με ξένα δεκανίκια, ξεγελώντας τις ηγεσίες άλλων
κομμάτων για να πετύχει την ενδοτική πολιτική του;
– Ή μήπως ότι το αγαπημένο σας γλυκό, είναι το γλυκό καρυδάκι;
Τώρα; Τι γίνεται; Πως προχωράτε; Και με ποια λαϊκή εντολή, αφού πλέον η σχέση σας με τις υπόλοιπες πολιτικές
δυνάμεις είναι της τάξης «ο τελευταίος να κλείσει και την πόρτα»; Μήπως μας έχετε δεσμεύσει και σε χειρότερα
και γι’ αυτό επιδίδεστε θεωρίες συνομωσίας και σκοταδισμούς;
Αφήστε λοιπόν τα σάπια συνθήματα και πείτε στο λαό ξεκάθαρα τις θέσεις και τις προθέσεις σας. Καιρός είναι να
μάθετε να αγωνίζεστε για την πατρίδα σας χωρίς να χρειάζεται να γλείφετε ή να υπακούετε στους ξένους
δυνάστες και στους κατακτητές. Αρκετά μαθήματα πήρατε από το σύντροφο Ταλάτ.
* το άρθρο δημοσιεύθηκε στο “Προπύργιο”, 17/02/2010