Μάριος Μαρκουλλής
Εκπρόσωπος Τύπου
17 Φεβρουαρίου 2010 *
Είμαστε οι ντόπιοι αυτού του νησιού και έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να το απολαμβάνουμε ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς. Παρ’ όλ’ αυτά, η μισή μας πατρίδα είναι τουρκοκρατούμενη εδώ και τριάντα-έξι ολόκληρα χρόνια. Εδώ και τριάντα-έξι ολόκληρα χρόνια καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, τα τουρκικά εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμοσθεί πλήρως. Υπάρχουν πρόσφυγες που καρτερούν να επιστρέψουν, οικογένειες που δεν έμαθαν ακόμα την τύχη των αγαπημένων τους
προσώπων, λεηλατημένες εκκλησίες που περιμένουν να λειτουργήσουν την Ανάσταση και άλλα πολιτιστικά μνημεία παραμένουν ερειπωμένα και ασυντήρητα. Υπάρχει ακόμα το ψευδοκράτος του Ντενκτάς, η τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο, οι Τούρκοι έποικοι που σφετερίζονται ελληνοκυπριακές περιουσίες, οι «γκρίζοι λύκοι»
που σκοτώνουν άοπλους νεαρούς διαδηλωτές, μια βουβή πόλη-φάντασμα και ένας Πενταδάκτυλος να περιμένει πότε να «ανασηκώσει τις πλάτες του».
Φτάσαμε σε αυτές τις δυσμενείς καταστάσεις, μετά από σωρεία λαθών. Τραγικών λαθών. Λανθασμένες αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας, αδέξιοι χειρισμοί, φανατισμός και καθοδηγούμενες ενέργειες του λαού με πολύ αρνητικές, για τον τόπο μας, συνέπειες. Αν αποφεύγονταν κάποια από αυτά, όπως η υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, το πραξικόπημα, η εισβολή, το μεταπραξικόπημα, η αποδοχή της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας και το εκτρωματικό Σχέδιο Ανάν, τότε η σημερινή κατάσταση στο νησί μας ίσως να ήταν πολύ διαφορετική.
Οι λόγοι που ώθησαν σε αυτά τα λάθη είναι πολλοί. Ανικανότητα, εξουσία, δόξα, χρήμα, ελλιπής ενημέρωση του λαού και φυσικά η προτεραιότητα του κομματικού συμφέροντος έναντι του εθνικού. Είμαστε μια χούφτα άνθρωποικαι είμαστε διαχωρισμένοι σε αντίπαλα στρατόπεδα. Όχι κόμματα, στρατόπεδα! Και εδώ ακριβώς, είναι το πρόβλημα! Από την παιδική ηλικία, μας βάζουν στα καλούπια. Ώσπου να πάρουμε τη στοιχειώδη μόρφωση και να αποφοιτήσουμε από το λύκειο, μας ρίχνουν και το τσιμέντο. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι πολίτες μιας ημικατεχόμενης πατρίδας να είναι φανατικά ταγμένοι και διαχωρισμένοι σε αντίπαλα στρατόπεδα, που προσπαθούν μάλιστα, να δικαιολογήσουν τα εγκληματικά λάθη που διέπραξαν στο παρελθόν. Ε πώς γίνεται να μην διαπράξουμε και σήμερα, νέα εγκληματικά, τραγικά λάθη όταν δεν αναγνωρίζουμε τα παλιά μας και δεν μαθαίνουμε από αυτά; Πώς γίνεται να μην διαιωνίζονται οι «ξερές κεφαλές» αφού τα κεφάλια των
νέων προγραμματίζονται να είναι συμβατά με τις παλιές «ξερές κεφαλές», από την παιδική και εφηβική ηλικία;
Ο πολίτης έχει ανάγκη από ελεύθερη άποψη. Κάθε κοινωνία και κάθε κράτος έχουν ανάγκη από πολίτες με ελεύθερη άποψη. Οι πολίτες είναι αυτοί που πρέπει να κατέχουν την ώριμη σκέψη και να κρίνουν, ο καθένας με τα δικά του κριτήρια και πιστεύω, τις πολιτικές ηγεσίες. Και με βάση την βούληση και τη κρίση του κυρίαρχου
λαού, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία θα αναγκασθεί να πράττει ανάλογα. Θα νιώθει τον παλμό της «κοινωνίας των πολιτών» και σαν δικό της παλμό. Επομένως, μόνο όταν ο ίδιος ο πολίτης τοποθετήσει το εθνικό συμφέρον στην κορυφή της πυραμίδας, πάνω από κάθε λογής άλλο συμφέρον, θα αναγκασθούν και τα πολιτικά κόμματα να το
τοποθετήσουν πιο πάνω από το κομματικό.
Εμείς στο ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου έχουμε ελεύθερη άποψη και βούληση. Ο καθένας κρίνει το κάθε τι με τα δικά του κριτήρια χωρίς υποδείξεις. Αυτό είναι που μας ξεχωρίζει. Είμαστε νέοι αλλά ώριμοι πολίτες με ελεύθερη κριτική σκέψη. Κόμμα μας, στρατόπεδο μας είναι η πατρίδα μας και μόνον αυτή. Είδαμε που
μας έχει καταντήσει η εσωτερική διχόνοια και δεν επιθυμούμε να την επαναλάβουμε. Γι’ αυτό και είμαστε εδώ, σε έναν αυτόνομο υπερκομματικό αγώνα με γνώμονα το καλό της Κύπρου. Στόχος μας είναι να διορθώσουμε τα τραγικά λάθη των προγόνων μας και να καλλιεργήσουμε τη περηφάνια των απογόνων μας.
Όσο για τις «ξερές κεφαλές», τους απαντάμε όπως απαντούσαν και οι νέοι Σπαρτιάτες στους γηραιότερούς τους:
«ΑΜΕΣ ΔΕ Γ’ ΕΣΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΡΟΝΕΣ»
(«Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από εσάς»)
* το άρθρο δημοσιεύθηκε στο “Προπύργιο”, 17/02/2010
