Τρία χρόνια πλέον έχουν περάσει από τον χαμό ενός από τους τελευταίους Αγωνιστές της ΕΟΚΑ, του Σάββα Ταλιαδώρου. Στα χρόνια του Αγώνα, ήταν μεταξύ άλλων αντάρτης στην ομάδα του Μάρκου Δράκου, ενώ έζησε και τον Στρατηγό Διγενή από πρώτο χέρι στα βουνά. Μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, παρέμεινε μακριά από τα κομματικά και πολιτειακά αξιώματα, εκφέροντας την αντίθεσή του σε οτιδήποτε άλλο πέραν την Ενώσεως.
Ο Σάββας Ταλιαδώρος παρέμεινε πιστός στον ιερό Αγώνα ως το τέλος. Συνέχισε να τιμά όλους τους συναγωνιστές του με την παρουσία του σε όλα τα μνημόσυνα και τις παρελάσεις, ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, πάντα με τη στολή του. Όταν ερωτήθηκε γιατί συνεχίζει να φορά τη στρατιωτική παραλλαγή μετά το τέλος του Αγώνα, απάντησε πως μόνο όταν γίνει η Ένωση θα ολοκληρωθεί ο Αγώνας.
Αυτός ο εθνικός ήρωας θέλησε να μεταλαμπαδεύσει τη θέληση για Ένωση στις επόμενες γενιές, θέτοντας ψηλά τον πήχη και μη ζητώντας απολύτως τίποτε ως ανταμοιβή μετά την ανεξαρτησία, θυμίζοντάς μας το θαυμαστό πνεύμα των Αγωνιστών, σαν εκείνο του Κυριάκου Μάτση. Εκείνη την τρανή απάντηση που άφησε άφωνο τον Χάρτινγκ, «Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής».
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κ.Φ.Η.Β., θυμόμαστε τον Σάββα Ταλιαδωρο για τις αξίες, αλλά και την ελπίδα που κουβαλούσε ακούραστος μέχρι και την τελευταία του πνοή. Ακολουθώντας τα βήματα και τα ιδεώδη του Σάββα Ταλιαδωρου, αλλά και κάθε Αγωνιστή, ακούραστοι και εμείς θα συνεχίσουμε την καλλιέργεια του πόθου για τη Μάνα Πατρίδα. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Για τον Σάββα Ταλιαδώρο και όλους τους ήρωες αυτού του τόπου.
ΖΗΤΩ Η ΕΟΚΑ
