29 Μαΐου 1453: Η Πόλις Εάλω. Οι ψυχές μας ποτέ!

Σαν σήμερα, 29 Μαΐου 1453, η Κωνσταντινούπολη, η Πόλις των Ελλήνων, έπεσε στα χέρια των βάρβαρων προαιώνιων εχθρών του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, σημαίνοντας το ουσιαστικό τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Με το πρώτο φως της ημέρας ο Μωάμεθ στέλνει τους γενίτσαρους, αλλά οι αμυνόμενοι, εμψυχωμένοι από τον Παλαιολόγο δεν εγκαταλείπουν. Οι Οθωμανοί δεν καταφέρνουν να σπάσουν την γραμμή άμυνας των τειχών, παρόλο που οι επιθέσεις τους κλιμακώνονται, και οι αμυνόμενοι μάχονται με ανδρεία. Δυστυχώς όμως, οι πολιορκητές εισέρχονται από μια μικρή και αφύλακτη πύλη, ονομαζόμενη Κερκόπορτα. Η Κερκόπορτα, ως «ένας κόκκος άμμου έκρινε την ιστορία του κόσμου». Η σημαία των Τούρκων Οθωμανών πάνω στα τείχη έδωσε πρώτη το μήνυμα: Έπεσε η Κωνσταντινούπολη. «Η Πόλις Εάλω».

Έπειτα από πολιορκία 55 ημερών, η Κωνσταντινούπολη, η «Πόλη των Πόλεων» πέφτει στα χέρια των Τούρκων Οθωμανών. Ο σουλτάνος Μωάμεθ Β, μπαίνει θριαμβευτής στην Βασιλίδα των πόλεων, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία καταρρέει οριστικά και ο πολιτισμός μας σαρώνεται ανελέητα και αμετάκλητα. Η λεηλασία της πόλης κράτησε, όπως είχε υποσχεθεί ο Μωάμεθ στους στρατιώτες του, τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Ο λαός σφαγιάζεται ανελέητα. Οι εκκλησίες με πρώτη την Αγία Σοφία λεηλατούνται και μολύνονται. Ένας ολόκληρος πολιτισμός κατακρεουργείται, χιλιάδες βιβλία και εικόνες καίγονται, κομματιάζονται ή πουλιούνται στα παζάρια.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του Ελληνισμού, με την επέτειο της να μας γεμίζει με αισθήματα εθνικής μνήμης. Όταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος Αυτοκράτορας, αρνιόταν να παραδοθεί στους βάρβαρους, καθόριζε συνάμα και την μετέπειτα ένδοξη πορεία του Ελληνικού Έθνους. Αυτή η άρνηση για υποταγή στον ξένο κατακτητή είναι που διατήρησε την ακεραιότητα του Ελληνισμού κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας έως ότου ζυμωθεί η ιδέα της επανάστασης. Παρά την πτώση της Πόλης και την τουρκοκρατία, οι Έλληνες δεν ξέχασαν και δεν συμβιβάστηκαν. Με πίστη στον Χριστιανισμό και στο Έθνος, 4 περίπου αιώνες αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση όλης της Ελλάδας.

Αν και ο συνολικός στόχος δεν επετεύχθη, ο πόθος για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης, της οικουμενικής και φυσικής πρωτεύουσας του σύγχρονου Ελληνισμού, παραμένει άσβεστος στους αιώνες. Το Έθνος μας έχει ανάγκη από ελευθερία και παρά τις αντιξοότητες και τις κάλπικες ορθότητες που επικρατούν στον σύγχρονο κόσμο, οφείλουμε να αγωνιστούμε για όλα τα δίκαια του Ελληνσιμού.

Μετά και την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τον νέο-σουλτάνο Ερντογάν, η μνήμη τουλάχιστον της Ελληνικότητας της Κωνσταντινούπολης αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν αλλάξουν τον χαρακτήρα της, κάποιοι δεν θα λησμονήσουν και θα συνεχίσουν να μάχονται για τα δίκαια του λαού μας.

Η αλλοίωση της πνευματικής και της εθνικής συνείδησης στην Ελλάδα και την Κύπρο του σήμερα από τους πολιτικάντηδες του τόπου, δεν είναι ικανή να μας κάνει να ξεχάσουμε τις κατεχόμενες μας πατρίδες. Δεν ξεχνιέται ούτε η Βόρεια Ήπειρος, ούτε η κατεχόμενη Κύπρος μα ούτε η Κωνσταντινούπολη και η υπόλοιπη Μικρά Ασία.