Σαν σήμερα, 28 Οκτωβρίου 1958, πεθαίνει ο Γεώργιος Κάρυος στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, μετά από τραυματισμό του σε σύγκρουση με τα βρετανικά στρατεύματα.
Ο Γεώργιος Κάρυος γεννήθηκε το 1930 και είχε καταγωγή από το χωριό Αυγόρου της Αμμοχώστου. Δούλευε ως μηχανοδηγός σε γεωργικές εργασίες. Όταν ήταν νεαρός, είχε ένα δυστύχημα το οποίο του δημιούργησε πρόβλημα στην επιγονατίδα και περπατούσε κουτσαίνοντας. Παρά την περιορισμένη αναπηρία του, δεν λύγισε και συμμετείχε έμπρακτα στον αγώνα της ΕΟΚΑ μέχρι την τελευταία του πνοή.
Ενεπλάκη στην προετοιμασία του αγώνα από 1952, όταν και βρισκόταν στην Αθήνα. Διαλαλούσε παντού για τον αγώνα και τον σκοπό αυτού: την Ένωσης της Κύπρου με την Μάνα Ελλάδα. Οργάνωσε και εμψύχωσε την νεολαία, τόσο μέσω των δράσεων του, όσο και μέσω της συγγραφής ποιημάτων. Κατά την διάρκεια του ένοπλου αγώνα, συμμετείχε στις επιθέσεις και στις ενέδρες ως φρουρός και σηματοδότης. Ήταν υπεύθυνος για την απόκρυψη του οπλισμού και μετέφερε τους συναγωνιστές του, στους χώρους που θα γίνονταν οι διάφορες επιθέσεις.
Την ημέρα έναρξης του αγώνα, 1η Απριλίου 1955, συνελήφθη και έμεινε στα κρατητήρια για 15 μέρες. Συνελήφθη ξανά στις 4 Απριλίου 1957 και αφού πέρασε από φρικτά βασανιστήρια, κρατήθηκε στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς και Πύλας. Στις αρχές του 1958, κατάφερε να δραπετεύσει από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς. Γλίστρησε έρποντας μέσα από ένα σωλήνα των 20 ιντσών, μήκους 150 περίπου μέτρων, που κατέληγε στην είσοδο των κρατητηρίων και έφυγε ως εργάτης. Έπειτα, εντάχθηκε στην ανταρτική ομάδα του τομέα Μόρφου, αφού ο τομεάρχης της περιοχής γνώριζε την οικογένειά του. Λίγες εβδομάδες, μετά τον ηρωικό θάνατο του αδερφού του, Ανδρέα Κάρυου, στην μάχη του Αχυρώνα, έμελλε να έρθει και η δική του θυσία.
Στις 18 Οκτωβρίου 1958, τα τοπικά στελέχη της ΕΟΚΑ στον Αστρομερίτη, αποφάσισαν να στήσουν ενέδρα εναντίον Τούρκων επικουρικών, που συνεργάζονταν με τους Βρετανούς, αλλά και να εκτελέσουν τον Άγγλο ανακριτή και βασανιστή των αγωνιστών, Ένις. Η τετραμελής ομάδα, μέλος της οποίας ήταν και ο Γεώργιος Κάρυος, κρυβόταν σε ένα σπίτι στον Αστρομερίτη. Τα ξημερώματα, οι Βρετανοί περικύκλωσαν το χωριό και η ομάδα του Κάρυου, έκαψε τα έγγραφα της οργάνωσης που είχε στην κατοχή της και ετοιμαζόταν για σύγκρουση. Λόγω της αντίδρασης της γυναίκας στην οποία ανήκε το σπίτι, αποφάσισαν να μεταφερθούν σε κοντινό αχυρώνα. Κατά την έξοδο τους από την πίσω πλευρά του σπιτιού, οι Βρετανοί τους αντιλήφθηκαν και ξεκίνησε η μάχη. Αν και η υπόλοιπη ομάδα συνελήφθη, ο Κάρυος κατάφερε να κρυφτεί. Οι Άγγλοι τον εντόπισαν και αυτός τους επιτέθηκε με το περίστροφο του. Τελικά, οι Βρετανοί στρατιώτες κατάφεραν να τον τραυματίσουν και να τον συλλάβουν.
Απεβίωσε τελικά, 9 μέρες αργότερα, στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Την ημέρα της κηδείας του, η μάνα του τον αποχαιρέτησε με το πιο κάτω δίστιχο ποίημα:
“Κάθε σαράντα τζι ένα γιον, διώ εις την πατρίδα
τζι ελπίζω ότι σύντομα θα’ ρθει Ελευθερία”
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
