Σαν σήμερα, 23 Νοεμβρίου 1955, μια από τις πιο θρυλικές επιχειρήσεις της ΕΟΚΑ πραγματοποιήθηκε στη θέση «Πεύκος» μεταξύ Κυπερούντας και Χαντριών. Ο Διγενής μετά την πρώτη προσπάθεια στη θέση «Πεύκος» την νύχτα στις 20 Νοεμβρίου ανασύνταξε τις δυνάμεις και άλλαξε την ημέρα και την ώρα της επίθεσης. Επομένως η επίθεση έγινε στις 23 Νοεμβρίου στις 3 η ώρα το μεσημέρι. Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, έλαβε μέρος σε αυτή την επίθεση και η συμμετοχή του είχε τεράστια εκπαιδευτική, ψυχολογική και ηθική επίδραση στους αντάρτες της ΕΟΚΑ.
«..Την 23ην Νοεμβρίου 1955 έλαβε χώραν και η ενέδρα επί της οδού Κυπερούντας – Χανδριών(Β. Κυπερούντας). Ταύτην διηύθυνα προσωπικώς δια της ανταρτικής ομάδος Πιτσιλιάς και ήτο η πρώτη καλώς ωργανωμένη επιχείρησις ανταρτικής ομάδος. Η ενέδρα εγένετο την 15ην ώραν, εν πλήρει ημέρα, κάθ’ όσον λόγω της γενικής εξορμήσεως της Οργανώσεως, οι Άγγλοι, τρομοκρατηθέντες, δεν εκινούντο εις την ύπαιθρον κατά την νύκτα. Το εν τούτων, βληθέν δια πυρών μας, κατέπεσεν εντός κρημνού, με δύο νεκρούς και δύο τραυματίας και περισυνελέξαμεν δύο αυτόματα. Το έτερον αυτοκίνητον κατόρθωσε να διαφύγη προς Αγρόν, των ανδρών του προστατευθέντων υπό πυργίσκου του.»
«Όταν βγαίνουμε στην ενέδρα, πρέπει να ην σκέφτεσται ούτε οικογένεια ούτε παιδιά, παρά μόνον ότι βγήκατε στον αγώνα για την ελευθερία μας…..».
Έγραψε ο Διγενής στα απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Τα λόγια αυτά θα έμεναν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό των αγωνιστών για την ελευθέρια αυτής της πονεμένης Ελληνικής γης.
Κατά τις 15:00 οι αγωνιστές άκουσαν τις μηχανές των βρετανικών οχημάτων να πλησιάζουν. Το ένα ήταν ένα ελαφρό τεθωρακισμένο με πυργίσκο επί του οποίου βρισκόταν πολυβόλο και το άλλο ένα ελαφρύ όχημα τύπου Champ. Το πρώτο όχημα με τους ανύποπτους Βρετανούς βρισκόταν πλέον κοντά στην νάρκη στην είσοδο της ενέδρας. Η ανατίναξη δεν πραγματοποιήθηκε. Όταν το όχημα βρέθηκε κοντά στους χειροβομβιστές, τότε δέχθηκε την επίθεση και ταυτόχρονα ξεκίνησε να δέχεται τα πυρά. Τα πολυβόλα και τα τυφέκια των αγωνιστών χτυπούσαν τον εχθρό και οι χειροβομβίδες έπεφταν βροχή. Στην διάρκεια της μάχης, από το δεύτερο όχημα που δεν έπεσε στον γκρεμό, ένας άγγλος στρατιώτης προσπάθησε να πυροβολήσει από το αλεξίσφαιρο τζάμι κατά την διάρκεια της φυγής τους. Ο Διγενής τον είδε, σηκώθηκε όρθιος και ακάλυπτος άρχισε να πυροβολεί προς τον άγγλο αναγκάζοντάς τον να κλείσει το παράθυρο, ενώ το αυτοκίνητο έφευγε με μεγάλη ταχύτητα. Βλέποντας την τόλμη του Αρχηγού τους σηκώθηκαν και οι αντάρτες όρθιοι κι άρχισαν να ρίχνουν προς στο αγγλικό αυτοκίνητο που έφευγε.
Μετά την επιχείρηση τράβηξαν προς το βουνό κι όταν σκοτείνιασε πήραν το δρόμο για τα λημέρια τους στα Σπήλια. Εκεί χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες. Το πρώτο λημέρι ήταν το Αρχηγείο, το δεύτερο λημέρι ήταν το παρατηρητήριο και το τρίτο λημέρι ήταν το αναπαυτήριο. Αισθάνονταν ότι επιτελούσαν το χρέος τους στην Πατρίδα και ότι αποτελούσαν συνέχεια της κλεφτουριάς του 1821. Ήταν αποφασισμένοι. Να πεθάνουν ή να ελευθερωθούν.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
