Ο ηρωομάρτυρας Νικόλαος Γιάγκου γεννήθηκε στο χωριό Ζώδια το 1934, στην επαρχία Λευκωσίας. Ήταν γεωργός στο επάγγελμα και ορκίστηκε στην οργάνωση πριν από τον Απρίλιο του 1955. Είχε αναλάβει τον στρατολόγηση συγχωριανών του και στο σπίτι του διατηρούσε κρησφύγετο για τους αντάρτες. Είχε λάβει δράση σε αρκετές επιθέσεις της οργάνωσης, όπως η επίθεση στον αστυνομικό σταθμό Κουτραφά. Επίσης, ήταν ο ομαδάρχης της Πάνω Ζώδιας.
Στις 5 Οκτωβρίου του 1958 πραγματοποιήθηκε ενέδρα στην Κάτω Ζώδια και ο Νικόλαος γνώριζε για την τοποθεσία των ανταρτών οι οποίοι διέφυγαν από το χωριό. Δύο μέρες μετά συνελήφθη από τις αρχές για να προδώσει την τοποθεσία των ανταρτών που έκαναν την επίθεση, την οποία γνώριζε ότι ήταν το Νικητάρι.
Βασανίστηκε από της αρχές για αρκετές ώρες αλλά επέλεξε να πεθάνει αντί να προδώσει τον αγώνα και την Ένωση. Ξεψύχησε μπροστά στον μαθητή Αντώνη Παπαευριπίδη, ο οποίος συνελήφθη και βασανίστηκε για τον ίδιο λόγο.
Αυτούσια η μαρτυρία του αγωνιστή Αντώνη Παπαευριπίδη:
“Ο ξυλοδαρμός από τους βασανιστές μας, που ήταν δύο αξιωματικοί της αστυνομίας, ένας Άγγλος και ένας Τούρκος και αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες, συνεχιζόταν μια σε μένα, μια στον Νικολή, έξω από τη Μόρφου προς τη θάλασσα, κοντά σε ένα αυλάκι με νερό, όπου μας έριχναν, όταν λιποθυμούσαμε. Στις δυο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα μας έβαλαν στο ίδιο αυτοκίνητο, το Νικολή μπροστά κι εμένα στο πίσω κάθισμα. Σε μια στροφή του δρόμου ο Νικολής έγειρε πάνω στην πόρτα, η οποία άνοιξε, αφήνοντας το σώμα του να κρέμεται κατατσακισμένο, ταλαιπωρημένο, μη μπορώντας να κάμει την παραμικρή προσπάθεια, για να κρατηθεί”.
Ακόμη ένας μάρτυρας του Αγώνα έδειξε στον Αγγλικό ζυγό ότι δεν υπάρχει τίποτε που μπορεί να λυγίζει έναν αγωνιστή όταν αγωνίζεται για το δίκαιο. Η πίστη για την Ένωση ήταν αυτό που έκανα τον Νικόλαο να προτιμήσει τον θάνατο από την προδοσία. Η μνήμη του αγωνιστή, όπως και όλων τον μαρτύρων, πρέπει να γίνει φάρος στην δική μας γενιά και να μας οδηγήσει ξανά στην ελπίδα για ολοκλήρωση του αγώνα.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
