You are currently viewing ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ το Ίδιο Μαγαζί

Κατά τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία, τα δύο «μεγάλα» κόμματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ – οι νεόπλουτοι δήθεν κομμουνιστές και οι πάλαι ποτέ δήθεν εθνικόφρονες – προσέφεραν απλόχερα στον δύσμοιρο μας λαό, για άλλη μια φορά, τον ραγιαδισμό και τα φοβικά τους σύνδρομα.

Ξεκινώντας με τις «λαϊκές» οργανώσεις του ΑΚΕΛ Αθηένου, το παράρτημα του Άντρου Κυπριανού, θίχτηκε προκαταβολικά για τον πανηγυρικό λόγο που θα εκφωνούσε η εκπαιδευτικός Κυρία Ελένη Σιούφτα με το πέρας της Δοξολογίας της 25ης Μαρτίου στον Ιερό Ναό της Αθηένου, ένεκα μιας προηγούμενης της ομιλίας για την 28η Οκτωβρίου το 2018. Το εν λόγω παράρτημα του ΑΚΕΛ, παραποιώντας τα όσα, ορθώς και καθώς πρέπει, ανέφερε στην ομιλία της το 2018 η Κυρία Σιούφτα, προφασιζόμενο τις γνωστές και πλέον αναμενόμενες κατηγορίες περί ρατσισμού, εθνικισμού, ομοφοβίας και ρητορικής μίσους, καλούσαν την Εκκλησιαστική Επιτροπή της Αθηένου εν μέσω «δυσφορίας», «αντίδρασης» και «ανησυχιών» να αποφευχθεί η επιλογή της Κυρίας Σιούφτα. Οι κατ’ επιλογήν και επί συμφέροντος υπέρμαχοι των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ελευθερίας του Λόγου προσπάθησαν ουσιαστικά να φιμώσουν την Κυρία Σιούφτα σε μια απέλπιδα προσπάθεια τους να μην ακουστούν τα πραγματικά μηνύματα και διδάγματα των Εθνικών Επετείων της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου. Προσπαθούν πάση θυσία, οι απόγονοι των απεχόντων από τον Εθνοαπελευθερωτικό Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., να σβήσουν από τη μνήμη του λαού ότι ο Ελληνισμός ήταν για 4 αιώνες σκλαβωμένος από τους Τούρκους, ως επίσης και ότι αρκετά χρόνια αργότερα σε τούτη τη νοτιοανατολικότερη εσχατιά του Ελληνισμού κάποιοι μεθυσμένοι απ’ το κρασί του ’21 άρπαξαν τα άρματα κι αξίωσαν Ένωση και Λευτεριά. Προφανώς, οι γεμάτοι Ελλάδα και Ορθοδοξία πύρινοι λόγοι της Κυρίας Σιούφτα δεν βρίσκουν σύμφωνο το ΑΚΕΛ και τους παρατρεχάμενούς του, αφού δεν μεταφέρουν μηνύματα επανένωσης και ελληνοτουρκικής φιλίας, αλλά παραθέτοντας τα γεγονότα και τις θέσεις των Ελλήνων της Κύπρου, καθαρά και ξάστερα, απαιτούν Απελευθέρωση από τον τούρκο κατακτητή. Μιλούν για Αγώνες και Πίστη, ως πρέπει και αρμόζει σε τέτοιες επετείους. Μα πώς, όμως, αυτοί οι «κύριοι», να αντιληφθούν τα πραγματικά μηνύματα που μας μεταφέρουν σε συνταύτιση με το σήμερα οι δύο αυτές σημαδιακές επέτειοι, όταν αντιτάχθηκαν στον μεγαλύτερο Αγώνα ετούτου του νησιού; Δεν εκπλησσόμαστε καθόλου από αυτή τους τη στάση, λαμβανομένου υπόψη του παρελθόντος τους.

Από την άλλη, χωρίς ίχνος ντροπής, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, σε δηλώσεις του για την επέτειο των 200 χρόνων από την 25η Μαρτίου του 1821, μίλησε για επανένωση, σωφροσύνη και ‘πατριωτικό’ ρεαλισμό. Το επαναστατικό λάβαρο με την επιγραφή «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» που πρωτουψώθηκε στη Μάνη κ. Αβέρωφ, ως επίσης και το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» που βροντοφώναξε σύσσωμος ο Ελληνισμός το ’21 όταν όλοι τους φώναζαν τρελούς, παραλαμβάνοντας χωρίς σωφροσύνη τη σκυτάλη απ’ το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» των Θερμοπύλων, πέρασε σαν χείμαρρος στα χρόνια για να κατασταλάξει στο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» του Μαχαιρά και στο «Μόνο πάνω από τα πτώματα μας θα περάσει ο εχθρός» της Μιας Μηλιάς, μη αφήνοντας ουδεμία υπόνοια για συμβιβασμό και εν αντιθέσει κάθε ρεαλισμού. Εκεί στην Πινδάρου φαίνεται να άφησαν για άλλη μια χρονιά φυλαγμένα τα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας στα ντουλάπια μαζί με τις φουστανέλες που βγάζουν κατά καιρούς για να πάρουν λίγο καθαρό αέρα εκλογών. Προς υπενθύμισή τους, όμως, να αναφέρουμε ότι, εάν αναρωτιούνται γιατί σχεδόν σε κάθε χωριό της Κύπρου βρίσκουν κι ένα μνημείο που φέρει ημερομηνία εντός της τετραετίας ’55-’59, είναι γιατί σε τούτο το νησί οι πρόγονοί μας, ενάντια κάθε λογικής, ανέβαιναν ασυμβίβαστοι στην αγχόνη, γίνονταν λαμπάδες στα κρησφύγετά τους και έπεφταν περήφανοι για ένα και μόνο ιδανικό. Τη Λευτεριά! Πώς περιμένει ο κος Αβέρωφ, εμείς, οι απόγονοι αυτών των ωραίων ελληνικών γενιών του ’21 και του ’55 να αρκεστούμε σε κάτι λιγότερο; Έχουμε χρέος και καθήκον, όπως οι Έλληνες του ‘21 αγωνίστηκαν για να εκδιώξουν τους Οθωμανούς και να ζήσουν ελεύθεροι σε ένα εθνικό κράτος, σε συνταύτιση με τα όσα έπραξαν και οι Κύπριοι το ΄55 ενάντια στους Εγγλέζους για την Λευτεριά και την Ένωση με την Ελλάδα μας, το ίδιο να επιδιώξουμε και εμείς. Μια πατρίδα πραγματικά ελεύθερη! Καιρός είναι να το εμπεδώσουν εκεί στην Πινδάρου!

Άξιο δε αναφοράς είναι ότι, μετά από πρόταση που έγινε στο Εθνικό Συμβούλιο για αποστολή αγήματος της Εθνικής Φρουράς στην Ελλάδα για την παρέλαση που θα λάμβανε χώρα, ο κος Άντρος Κυπριανού διαφώνησε, αφού κατά την άποψη του είμαστε «δύο ξεχωριστά κράτη». Ας πάει λοιπόν ο κος Κυπριανού να τα πει αυτά στους Κυπρίους που συμμετείχαν στην επανάσταση του ‘21 τόσο στα πεδία των μαχών όσο και με την αποστολή οικονομικής βοήθειας. Ας τα πει στον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και στους άλλους κληρικούς που πλήρωσαν με την ζωή τους το καλοκαίρι του 1821, για να δικαιούμαστε σήμερα εμείς να αυτοαποκαλούμαστε Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Μας επαναβεβαίωσαν αυτό το δικαίωμα οι θυσιασθέντες, σήμερα θαμμένοι, στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας Ελλαδίτες αδελφοί μας. Μας διαβεβαιώνουν καθημερινά οι δυνάμεις τις ΕΛΔΥΚ που βρίσκονται στο νησί. Κι αν δεν πείστηκε ακόμη ο κος Κυπριανού και χρειάζεται κι άλλη επιβεβαίωση, ας περάσει – με σκυμμένο πάντα το κεφάλι – απ’ τα Φυλακισμένα Μνήματα, τον Μαχαιρά, το Λιοπέτρι και τις υπόγειες στοές του Παγκυπρίου Γυμνασίου. Φωνάζουν Ελλάδα! Κάθε βουνό, κάθε πέτρα και κάθε σπιθαμή γης είναι ποτισμένα με αίμα Ελληνικό και δεν μπορούν να αναφωνήσουν διαφορετική λέξη απ’ αυτή. Φωνάζουν ξανά και ξανά Ελλάδα. Ξεκουφαθείτε κι ακούστε! Τίποτα και κανείς δεν είναι ικανά να αποκόψουν τους Έλληνες της Κύπρου από τον υπόλοιπο εθνικό κορμό και τις εθνικές τους ρίζες. «Την Ελλάδα την αγαπήσαμε από τα γεννοφάσκια μας. Κληρονομήσαμε αυτήν την αγάπη απ’ αυτούς που έτρωγαν πέτρες».

Ως ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι με κριτική σκέψη, φυσικά και κατανοούμε ότι η απόφαση αυτή δεν λήφθηκε από τον κ. Κυπριανού, όπως κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν, αλλά λήφθηκε από τον ΔΗΣΥ και τον ΠτΔ κ. Νίκο Αναστασιάδη. Όποια άποψη και να έχει ο κάθε κομματάρχης η τελική απόφαση ανήκεi στον κατέχοντα την εξουσία – τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Φαίνεται ότι ο κ. Αναστασιάδης αγνόησε κάτι πολύ σημαντικό. Αγνόησε ότι το αξίωμα που κατέχει βρίσκεται θεμελιωμένο πάνω στα κόκκαλα και το αίμα όλων όσων αγωνίστηκαν για την Ελευθερία αυτού του τόπου. Και για τους Κύπριους, που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία τούτης της νήσου, η έννοια της λέξης Ελευθερία εμπερικλείει και χωνεύει σαν συνώνυμο τη λέξη Ελλάδα. Τα φοβικά του σύνδρομα ήταν αυτά που τον οδήγησαν να λάβει αυτή τη ντροπιαστική για τους Έλληνες της Κύπρου απόφαση, σε απόλυτη συνταύτιση με την ανάγκη για ένα ενωμένο και αδιάσπαστο ΔΗΣΑΚΕΛικό πλαίσιο το οποίο θα του χρειαστεί για να σερβίρει στον Ελληνισμό της Κύπρου το νέο σχέδιο που θα φέρει μαζί του πίσω απ’ τη Γενεύη. Μα ας μην βιάζονται. Ο Ελληνισμός της Κύπρου επιβίωσε εδώ και χιλιάδες χρόνια για να τους απαντήσει το 2004 πως δεν ανέχεται να εκλείψει και θα τους απαντήσει με ένα ίδιο ΟΧΙ, ξανά, σε κάθε σχέδιο που απειλεί την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού και της τελευταίας του ασπίδας στο νησί, της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Όπως εξάλλου δήλωσε, προς επιβεβαίωση των όσων αναφέρουμε πιο πάνω, ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Ευθύμιος Δίπλαρος, δεν έπρεπε να χαλάσει το ‘καλό’ κλίμα και πως, κατά την άποψή του, η αποστολή αγήματος θα έφερνε διχασμό στο εσωτερικό μέτωπο. Ως εσωτερικό μέτωπο φυσικά και εννοεί το ΔΗΣΑΚΕΛικό μέτωπο που υπάρχει εδώ και τόσα χρόνια όσον αφορά το Κυπριακό. Για την αστεία δικαιολογία του καλού κλίματος, τι να πει κανείς; Απλά θα αναφερθούμε επιγραμματικά στις –αυτονοήτως- προκλήσεις της Τουρκίας όπως είναι το ότι  εξακολουθεί να κατέχει την μισή Κύπρο, θέλει Γαλάζιες Πατρίδες, γυροφέρνει βόλτες σε Ελλαδική και Κυπριακή ΑΟΖ, στρατιωτική παρέλαση που γίνεται κάθε 20η Ιουλίου στις κατεχόμενες περιοχές μας, εορτασμοί για τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας και τέλος, άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου. Είναι η πλέον γνωστή δικαιολογία που χρησιμοποιούν κάθε φορά οι θιασώτες της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας για να καλύψουν το κενό αντίστασης και πίστης που τους διακατέχει. Διερωτόμαστε, πραγματικά, ποιος έδωσε σε αυτούς τους κύριους το δικαίωμα να προβούν σε μια τέτοια, προκλητική για τον Ελληνισμό, κίνηση, ή ακόμη πιο σωστά παράλειψη, ντροπιάζοντας το αίμα τόσων ηρώων αυτού του νησιού. Ντροπή και μόνο ντροπή!

ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ δεν διαφέρουν επ’ ουδενί. Πρόκειται για το ίδιο μαγαζί, το οποίο υπό τον μανδύα, από την μία της εθνικοφροσύνης και από την άλλη του κομμουνισμού, μόνο και μόνο για να υπάρχει η διπολικότητα αριστεράς-δεξιάς στις εκλογές προς την συσπείρωση των πάντα πιστών, πολιτικά διαταραγμένων νενέκων από τη μία και των νεόπλουτων κομμουνιστών από την άλλη. Η σύμπραξη τους στα εθνικά θέματα είναι ολοφάνερη, σε σημείο που ακόμα και οι ίδιοι το αναγνωρίζουν. Τις ημέρες όπου ο Ελληνισμός γιορτάζει για την εθνική του ανεξαρτησία και ιδιαιτέρως ο Κυπριακός Ελληνισμός ετοιμάζεται για να εορτάσει την έναρξη του ωραιότερου του αγώνα, οι ηγέτες των δύο κομμάτων επιλέγουν να επισκέπτονται καθημερινά τα παράνομα κόμματα των κατεχομένων, δοκιμάζοντας κάθε φορά τι νούμερο φέσι τους χρειάζεται. ΔΗΣΑΚΕΛικά βολεμένα στελέχη του συστήματος, λίγη τσίπα δεν βλάπτει. Οι δηλώσεις σας κάθε φορά που υπάρχει εθνική επέτειος, μόνο ντροπή αποτελούν για τους ήρωες που έδωσαν το αίμα τους για να υπάρχουμε εμείς σήμερα και μόνο εκνευρισμό σε κάθε εθνικά σκεπτόμενο Έλληνα της Κύπρου που αντιλαμβάνεται την υποκρισία σας. Φαίνεται, ως είθισται, η ιστορία να επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά σε κατ’ αναλογία διαμορφωμένες περιστάσεις, με αποτέλεσμα τα λόγια του Γέρου του Μοριά να παραμένουν ακόμη επίκαιρα εμπερικλείοντας και τα ΔΗΣΑΚΕΛικα παράσιτα στους νενέκους τους οποίους έταζε «ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ».

Υ.Γ. Όσον αφορά τους νεοεισερχόμενους στην πολιτική σκηνή του τόπου, νεαρούς υποψήφιους βουλευτές, υπό την σκεπή των δύο αυτών κομμάτων, μετά το ανάθρεμμα τους στις μαθητικές και φοιτητικές τάξεις των κομμάτων τους, ας σταματήσουν να παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι θα φέρουν την αλλαγή και ότι υπάρχει ελπίδα. Κατά την παροιμία, «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Εσάς λοιπόν, νεαροί υποψήφιοι, οι δάσκαλοι σας έμειναν ανεξεταστέοι. Η μόνη ελπίδα που κρατεί αυτόν τον τόπο και δύναται να φέρει την αλλαγή είναι η περήφανη Ελληνική νεολαία της Κύπρου που πορεύθηκε στο κέντρο της πρωτεύουσας την 25η Μαρτίου, απ’ όπου εσείς, βέβαια, κατ’ εντολή των «ανωτέρων» σας, ήσασταν απόντες.

Άγγελος Σαβεριάδης, Παρασκευάς Καύκαρος