Σαν σήμερα, έμελλε να θυσιαστεί στην αγχόνη της τιμής ο 19χρονος από την Τσάδα, Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Πιστός στα εθνικά ιδεώδη, υπήρξε έντονα δραστηριοποιημένος από μικρός στον ενωτικό αγώνα. Όντας τότε 15 χρονών, την ημέρα στέψης της βασίλισσας Ελισάβετ, κατέβασε από το κολλέγιο της Πάφου, την Αγγλική σημαία και την έκαψε εις ένδειξη εναντίωσης προς τους αποικιοκράτες. Κατάφερε με την δράση του και με την ένταση που δημιουργήθηκε, να ακυρωθεί ο εορτασμός στην Πάφο για να αποφευχθούν περαιτέρω φασαρίες. Υπήρξε μέλος της ΑΝΕ και έλαβε μέρος σε πολλές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενώ συνελήφθη σε μια διαδήλωση τον Νοέμβριο του 1955. Κατέφυγε στο αντάρτικο για να αποφύγει την καταδίκη και έκτοτε επικηρύχθηκε με το ποσό των 5000 λιρών.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1956, συνελήφθη από αγγλική περίπολο καθώς μετέφερε οπλοπολυβόλο μπρεν. Όταν ερωτήθηκε στην δίκη αν είχε να πει κάτι για να γλυτώσει την θανατική ποινή, στάθηκε με Ελληνική ψυχή και τους είπε «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο». Παρά τον ξεσηκωμό του κόσμου, οι διαταγές παρέμειναν ως είχαν. Η βασίλισσα Ελισάβετ απέρριψε κάθε πιθανότητα για απονομή χάριτος, επιλέγοντας να απαγχονίσει ένα 19χρονο που αγωνίστηκε με κάθε τρόπο για την ελευθερία της πατρίδας του. Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου οδηγείται στην αγχόνη, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. 2 λεπτά μετά η καταπακτή άνοιξε και ο Ευαγόρας πέρασε στο πάνθεον των ηρώων.
«Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Ο κατά τους σημερινούς μη ρεαλιστής και ακραίος Παλληκαρίδης, ουδέποτε αποδέχθηκε την υποταγή, αλλά αντίκρισε περήφανα τον θάνατο, δηλώνοντας πως ως Έλληνας της Κύπρου όχι απλά δεν φοβάται, αλλά είναι χαρούμενος που πεθαίνει για την Ελλάδα. Υπήρξε ένας απόλυτα συνειδητοποιημένος νέος και πατριώτης, γνωρίζοντας πως η Λευτεριά θέλει θυσίες και όχι συμβιβασμούς. Στην εποχή της λήθης που ζούμε σήμερα, η θυσία του Βαγόρα στέκει ως φάρος σε εμάς που θέλουμε μια Κύπρο πραγματικά ελεύθερη. Όσον αφορά αυτούς που τάζουν δισεκατομμύρια για να ξεπουλήσουμε την πατρίδα μας, η μνήμη του Παλληκαρίδη και των υπόλοιπων αγωνιστών στέκει αγέρωχη και μας προστάζει να αντισταθούμε. Οι αξίες και τα ιδανικά του Παλληκαρίδη είναι πολύ πιο πάνω από τα δισεκατομμύρια και την εξουσία, γι’ αυτό όσα πλάνα και αν κάνουν οι θιασώτες της ΔΔΟ και των υπόλοιπων τουρκικών θέσεων, να τα βγάλουν απ’ τον νου τους.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
