Σαν σήμερα, 5 Νοεμβρίου 1955, υποκύπτει στα τραύματά του, ο Γεώργιος Χαραλάμπους εκ Μόρφου.
Κατά την πρώτη εθνική επέτειο – της 28ης Οκτωβρίου – μετά την έναρξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, οι Άγγλοι απαγόρευσαν τους εορτασμούς και τις διαδηλώσεις, γνωρίζοντας όμως πως κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν. Ο αρχηγός Διγενής είχε μάλιστα αναφέρει ότι “ήταν προφανές ότι ο δυνάστης ήθελε να καταπνίξει τον εθνικόν εορτασμόν εις το αίμα”.
Στην περιοχή της Μόρφου, οι μαθητές του Γυμνασίου Μόρφου, οι φοιτητές του Διδασκαλικού Κολεγίου, καθώς και πλήθος πολιτών πορεύθηκαν προς τον Αστυνομικό σταθμό αναγκάζοντας τους Άγγλους στρατιώτες να εξέλθουν απ’ αυτόν. Κατά την έξοδο τους, επιχειρήθηκε ρήξη βομβών από τους διαδηλωτές, αλλά μόνο δύο εξ αυτών εξερράγησαν. Την ίδια ώρα, ομάδα των διαδηλωτών, μαχητές του αγώνα υπέρ της Ένωσης, προσπάθησαν να πυρπολήσουν κυβερνητικά κτίρια, όμως η κατάσταση εκεί είχε διαφορετική τροπή. Οι Εγγλέζοι στρατιώτες πυροβολούσαν αδιακρίτως και τραυμάτισαν 3 άτομα. Ο Γεώργιος Χαραλάμπους ήταν ένας εξ αυτών.
Αξιοσημείωτο είναι πως 2 μέρες μετά τον τραυματισμό του, στις 30 Οκτωβρίου 1955, ήταν προγραμματισμένος ο γάμος του ήρωα με τη μνηστή του, Χρυστάλλα Ιωάννου, αλλά δεν έγινε ποτέ. Έναντι αυτού ο ήρωας ξεψύχησε μέρες αργότερα από τα τραύματά του, στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Τίποτε πλέον δεν σταματούσε τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Καμία σφαίρα δεν ήταν ικανή να διαπεράσει και να σπάσει τα θεμέλια της ιδέας της Ενώσεως. Η απαγόρευση των διαδηλώσεων από τους Βρετανούς, αποδεικνύει το πόσο μπορεί να βοηθήσουν, ειδικά στην ανύψωση του ηθικού των αγωνιστών. Αυτό έρχεται ως απάντηση, στους σημερινούς καναπεδάτους, οι οποίοι διερωτώνται γιατί διαδηλώνουμε υπέρ των εθνικών μας δικαίων και σε τι βοηθούν τέτοιες πράξεις. Δεν πρόκειται, όμως, ποτέ να καταλάβουν. Δεν είναι όλοι απ’ την ίδια φλόγα πυρωμένοι!
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
