Σαν σήμερα, 5 Οκτωβρίου 1958, πέφτει νεκρός από τα αγγλικά πυρά ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Νίκος Ευαγόρου.
Ο Νίκος Ευαγόρου, γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1941 στο χωριό Παλώδια της Λεμεσού. Υπήρξε μέλος του αθλητικού συλλόγου “Ερμής” Παλώδιας. Επίσης, υπήρξε έντονα θρησκευόμενος αφού υπήρξε μέλος της ΟΧΕΝ (Ορθόδοξη Χριστιανική Ένωση Νέων) και των Κατηχητικών Σχολείων Αγίας Τριάδος Λεμεσού.
Παρά το ότι ήταν 16 χρονών, με το που έφυγε ο αδερφός του Χαράλαμπος από το χωριό, έγινε αρχηγός της τοπικής ομάδας Παλώδιας. Οι δράσεις του Ευαγόρου και της ομάδας του, περιλάμβαναν την κατασκευή εκρηκτικού υλικού και κρησφύγετων καθώς και επιθέσεις εναντίον των βρετανών αποικιοκρατών. Συνελήφθη στις 4 Μαΐου 1958, καθώς βρέθηκε να έχει επιστολές της ΕΟΚΑ. Αν και απολύθηκε μετά από 8 μέρες, η επανασύλληψη του ήταν σίγουρη, όταν οι επιστολές του θα μεταφράζονταν και γι’ αυτό ενώθηκε με ημιαντάρτικη ομάδα της περιοχής του.
Σε μια από τις επιθέσεις που συμμετείχε έναντι Βρετανών στρατιωτών, δολοφονήθηκε. Πιο συγκεκριμένα, στις 5 Οκτωβρίου μαζί με τον αγροφύλακα του χωριού και ακόμα δύο αντάρτες, έστησαν ενέδρα σε στρατιωτικά οχήματα, στο Λάρι της Παραμύθας. Κατά την οπισθοχώρηση τους με κατεύθυνση το κρησφύγετο τους, δέχθηκαν πυρά Βρετανών στρατιωτών που ακολουθούσαν την φάλαγγα. Ο Ευαγόρου τραυματίστηκε και οι συναγωνιστές του τον έχασαν από τα μάτια τους. Ο αγωνιστής μετά από 9 μέρες, βρέθηκε στο Κάστρο της Φασούλας πεθαμένος και σε άθλια κατάσταση, με τα όρνεα να του τρώνε την σάρκα του.
“Βρίσκομαι εδώ, στο καθήκον, πιστός στους νόμους της θρησκείας και της πατρίδας, γιατί με κάλεσε η φωνή της δούλης Κύπρου να αγωνιστώ, να πολεμήσω με τα άλλα παιδιά της για τη Λευτεριά! Ναι, γλυκιά μου πατρίδα. Θα πολεμήσω και θα πεθάνω για τη δικιά σου λευτεριά. Το λέει η πέννα μου, το λένε τα χείλη μου, το λέει η ψυχή μου!”
Απόσπασμα από το χειρόγραφο που βρέθηκε στην κατοχή του Αγωνιστή
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
