Λονδίνο, 20 Ιουλίου 2014

Ολοκληρώνονται σήμερα 40 χρόνια από την αποφράδα μέρα της πρώτης φάσης της τουρκικής εισβολής, όταν τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβαστήκαν στη Κερύνεια. Οι βίαιες ορδές του Αττίλα σκότωσαν, βίασαν, λεηλάτησαν, εξευτέλισαν και εκτόπισαν τον κυπριακό Ελληνισμό από τις πατρογονικές του εστίες και έκτοτε ξεκίνησε η στρατιωτική κατοχή του βορείου μέρους της νήσου.

Τα στρατεύματα της Τουρκίας ήταν από καιρό έτοιμα για να εισβάλουν στο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απλούστατα περίμενε να της δοθεί η κατάλληλη αφορμή. Μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, η τουρκική κυβέρνηση επισκέφθηκε εκτάκτως το Λονδίνο. Με την άδεια των Βρετανών, τις «ευλογίες» των Η.Π.Α. και της ΕΣΣΔ και μετά την ομιλία του Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη, διέταξε την έναρξη αυτό που αργότερα θα αποκαλούσαν ως «ειρηνευτική επιχείρηση» δήθεν για την προστασία των τουρκοκυπρίων και την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, ενός μύθου που κατέρρευσε με την προσχεδιασμένη δεύτερη φάση των επιχειρήσεων στα μέσα Αυγούστου. Παρά την προδοσία και την έλλειψη υλικού, η Εθνική Φρουρά και η ηρωική ΕΛΔΥΚ  αρχικά καθήλωσαν τα τουρκικά στρατεύματα τα οποία υπέστησαν βαριές απώλειες και κατέκτησαν ελάχιστο  έδαφος. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως εάν η Εθνική Φρουρά δεν είχε προδοθεί εκ των έσω, το απόρθητο φυσικό φρούριο του Πενταδαχτύλου θα ήταν το τελευταίο θέαμα που θα έβλεπαν οι Αττίλες στη ζωή τους. 

Την εισβολή της 20ης Ιουλίου ακολούθησε η επιχείρηση της 14ης Αυγούστου οπότε τα τουρκικά στρατεύματα ολοκλήρωσαν την κατάκτηση του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και έκτοτε η μισή μας πατρίδα βρίσκεται υπό την κατοχή των τουρκικών δυνάμεων. Εκμεταλλευόμενη την παρουσία των τουρκόφωνων μουσουλμάνων στο νησί, η Τουρκία μεθοδικά και σε σύμπλευση με τους Βρετανούς, 15 χρόνια αφού υπέγραψε τις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, πέτυχε τους στόχους που ο Νιχάτ Ερίμ και οι Τούρκοι επιτελείς είχαν συντάξει τη δεκαετία του 1950. Δημιουργία δύο εθνοτικά «καθαρών» περιοχών οι οποίες θα μετατρέποντο, υπό την απειλή των όπλων σε ιδρυτικά συνιστώντα κρατίδια ενός ομόσπονδου κράτους, όπως ακριβώς συμφώνησε ο Γλαύκος Κληρίδης το 1974, ο Μακάριος το 1977, ο Σπύρος Κυπριανού το 1979 και δυστυχώς όλοι επόμενοι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο στόχος της Τουρκίας υιοθετήθηκε από διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις που μέσα σε 40 χρόνια τον ανέδειξαν σε «εθνικό στόχο» για τη «σωτηρία» του κυπριακού Ελληνισμού. Με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους από τον Ντεκτάς στις 15 Νοεμβρίου 1983 έγιναν καθοριστικά βήματα προς την υλοποίηση του τελικού στόχου της χαλαρής ομοσπονδιοποίησης/συνομοσπονδίας και της δημιουργίας των προϋποθέσεων για λύση δύο κρατών, αφού παρά την απομόνωση του από τη διεθνή κοινότητα, οι κυπριακές κυβερνήσεις συνομιλούν με τους ψευδοηγέτες του, αφήνοντας τον θύτη, την Τουρκία δηλαδή, εκτός εξίσωσης και υποβαθμίζοντας το κυπριακό σε διακοινοτική διένεξη, δίνοντας συνέχεια στη Βρετανική πολιτική της δεκαετίας του 1950.

Η 20η Ιουλίου ήταν η απαρχή της κατοχής του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τουρκική εισβολή εκτόπισε περίπου 200,000 Έλληνες της Κύπρου από τις οικίες τους, άφησε 1619 αγνοούμενους , σκότωσε χιλιάδες και άφησε χήρες και ορφανά να προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα νεαρό πλην όμως κατεστραμμένο κράτος.

Τα 40χρονα της εισβολής βρίσκουν τον Κυπριακό Ελληνισμό ακόμη διασπασμένο σε κομματικές φατρίες, απελπισμένο και εξαντλημένο από την οικονομική κρίση και τα σκάνδαλα που ταλανίζουν το κράτος, με υποβαθμισμένο ενδιαφέρον για την απελευθέρωση της νήσου μας. Παράλληλα, οι πολικοί του ηγέτες προσπαθούν να επιβάλουν την άδικη και ρατσιστική λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, η οποία δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα κανενός άλλου παρά μόνο της Τουρκίας αφού νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της παράνομης εισβολής.

Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου τιμούμε όσους πολέμησαν και θυσίασαν το πολυτιμότερο αγαθό, στον άνισο αγώνα ενάντια στα τουρκικά στρατεύματα για την προάσπιση της πατρίδας μας, την προστασία μας από τους βάρβαρους κατακτητές και την ελευθερία της Κύπρου. Η θυσία όσων έπεσαν για την ελευθερία μας αρμόζει τιμής και δόξας. Παράλληλα ως ΜΕΤΩΠΟ τονίζουμε και πάλι πως η μόνη δίκαια λύση του κυπριακού προβλήματος δεν μπορεί να είναι άλλη από την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των εδαφών μας, με τη διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την επανενσωμάτωση των κατεχομένων σε αυτήν και την αναθεώρηση του άδικου, αντιδημοκρατικού και ρατσιστικού ζυριχικού συντάγματος έως ότου ο κυπριακός λαός κληθεί να αποφασίσει για το μέλλον του. Ο δρόμος προς μία ελεύθερη Κύπρο είναι δύσκολος και επίπονος γι’ αυτό και το Κίνημα μας καλεί όλους και ειδικότερα τη νεολαία να αφυπνιστούν, να απαλλαγούν από τα κομματικά τους δεσμά ούτως ώστε να εργαστούμε όλοι συλλογικά για μια Κύπρο ελεύθερη, για πάντα Ελληνική. Ο δρόμος είναι μακρύς, ο αγώνας είναι δύσκολος μα η Κερύνεια μας περιμένει.

Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο – AΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!

Γραφείο Τύπου

ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου