Λονδίνο, 6 Ιουλίου 2014

Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός πάντοτε αποτελούσε και αποτελεί λόγο ύπαρξης και κατευθυντήριος φάροςγια τους Κυπρίους. Επίσης αποτελεί και την βάση των τουρκικών επιδιώξεων στο νησί μας. Γιατί αν η Κύπρος δεν ήταν Ελλάδα, η Τουρκία δεν θα είχε λόγο επέμβασης στο νησί μας. Δυστυχώς, αυτό το καίριο γεγονός φαίνεται να αγνοείται από το ίδιο το Ελληνικό κράτος που αρνείται να χειριστεί το Κυπριακό ως Ελληνικό εθνικό ζήτημα αλλά και από δήθεν προοδευτικούς κύκλους στην Κύπρο, των οποίων ταεθνομηδενιστικά σύνδρομα ορίζουν την απάρνηση της Ελληνικότητας μας.

Η ανθελληνική στάση κατευνασμού του τουρκικού επεκτατισμού που ακολουθεί η Κυπριακή πολιτική ηγεσία αλλά και η αντεθνική στάση των Ελλαδικών πολιτικών ηγεσιών έχουν πλέον οδηγήσει σε μια κρίση συνεννόησης μεταξύ των δύο κρατών του Ελληνισμού, γεγονός που καθιστά κάθε προσπάθεια για χάραξη αληθινής Ελληνικής εθνικής στρατηγικής, άγονη. Η ρηματική διακοίνωση του Βενιζέλου προς το Κυπριακό ΥΠΕΞ μετά από την κριτική της κ. Θεοχάρους, επιδεικνύει όχι μόνο αδιαφορία για την κρισιμότητα αρίστων σχέσεων μεταξύ Κυπριακού και Ελλαδικού κράτους αλλά και ιεράρχηση προσωπικών διαφορών πάνω από το Εθνικό συμφέρον. Αντί ο κυβερνητικός εταίρος του κ. Σαμαρά να λάβει υπόψη την απραξία που επιδεικνύει εδώ και χρόνια η Ελληνική πολιτεία σε σχέση με την Κύπρο και που ήγειρε η κ. Θεοχάρους, επέλεξε να κάνει επίθεση στην Κυπριακή Δημοκρατία με ρηματικές διακοινώσεις που αρμόζουν σε δύο ξένα κράτη και όχι σε οντότητες που αποτελούν τα κύτταρα του ιδίου σώματος, αυτού του Ελληνικού έθνους. Εάν προσθέσουμε και τις δηλώσεις Μητσιάλη, με τις οποίες καλεί τις δύο «πλευρές» να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις, καταλήγουμε στο αθέμιτο σκηνικό όπου οι τουρκικές πάγιες θέσεις όχι μόνουιοθετούνται από τις Κυπριακές πολιτικές ηγεσίες αλλά και από τις Ελλαδικές.

Πλέον το Κυπριακό δεν αποτελεί κάτι παραπάνω από ένα αγκάθι στις δήθεν «αδελφικές» σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας. Η Κύπρος δεν είναι κάτι άλλο από ένα βάρος στου ώμους των εκάστοτε Ελλαδικών μας ηγεσιών που πρέπει το Ελλαδικό κράτος να ξεφορτωθεί. Όμως αυτό που οι πεφωτισμένοι σε Ελλάς και Κύπρο αγνοούν ή ηθελημένα διαλέγουν να παραμερίζουν είναι το γεγονός ότι η Κύπρος, ως προέκταση του Ελληνισμού Νοτίως της Τουρκίας είναι το κλειδί στις μετέπειτα επιδιώξεις της Άγκυρας σε Αιγαίο, Θράκη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Η δημιουργία τουρκικού προτεκτοράτου στα ελληνικά χώματα της Κύπρου, όχι μόνο θα αποκόψει το νησί μας από τον Ελληνισμό, όχι μόνο θα σημάνει την απαρχή του κυπριακού άπαρτχαιντ αλλά κυρίως θα αποτελέσει σημαντικό προηγούμενο και επίδειξη ισχύως από μέρους της Τουρκίας έναντι του Ελληνισμού.

Όπως θα έπρεπε να γνωρίζουμε, η αποθράσυνση της Τουρκίας, με την εφαρμογή μιας ομοσπονδιακής λύσης στην Κύπρο, θα οδηγήσει σε νέες επιδιώξεις στο Αιγαίο προς συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Με βάση την επιτυχία της Τουρκίας στο Κυπριακό και ιδίως της εκμετάλλευσης της κυπριακής μουσουλμανικής μειονότητας, πλέον η Τουρκία δεν θα έχει λόγο να μην εφαρμόσει και τα επεκτατικά της σχέδια και στη Θράκη με την περαιτέρω χειραφέτηση του εκεί ελληνικού μουσουλμανικού πληθυσμού, και υποβοηθούμενη φυσικά και από την παθητικότητα και έλλειψη πυγμής από τις Ελλαδικές πολιτικές ηγεσίες.

Σε αυτή την κατρακύλα βεβαίως, μέγιστη συμβολή έχει και ο κυπριακός Ελληνισμός και οι εκάστοτε ηγεσίες του. Διότι όταν εμείς οι ίδιοι, μέσα σε πενήντα χρόνια, με σταθερά βήματα μετατρέπουμε τις τουρκικές θέσεις σε δικές μας, όταν οι ίδιοι απομονώνουμε τους εαυτούς μας από τον υπόλοιπο Ελληνισμό, και πολιτισμικά αλλά και στρατηγικά, δεν μπορούμε να περιμένουμε από την Ελλάδα να αγνοήσει την λαϊκή βούληση του κυπριακού Ελληνισμού που ορίζει σε Χριστόφιες και Αναστασιάδηδες να αναλάβουν τις τύχες της πατρίδας μας. Δεν μπορεί η Ελλάδα, εφόσον εμείς με την ψήφο μας δίνουμε άλλοθι στην συνθηκολόγηση, να ακολουθήσει διαφορετική γραμμή στο Κυπριακό, αντίθετη με αυτή που επέλεξε ο Κύπριος ψηφοφόρος. Κάτι που θα έπρεπε και η κ. Θεοχάρους να γνωρίζει εδώ και χρόνια. Άρα ας αρχίσουμε εμείς να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια μας απέναντι στην κατοχή, ας σταματήσουμε να ενθαρρύνουμε την τουρκική αδιαλλαξία και κυρίως ας επιδείξουμε αποφασιστικότητα σε σχέση με την χάραξη στρατηγικής από κοινού με την Ελλάδα. Και η Ελλάς ας αντιληφθεί επιτέλους ότι αν σώσει την Κύπρο, η Κύπρος θα σώσει την Ελλάδα. Όσες φορές και ας μας απογοητεύσει το Ελλαδικό κράτος εμείς θα επιμένουμε: «Να βοηθήσει ο Θεός στην μάνα μας να πάμεν τζιαι τρώμεν πέτρες του βουνού αν δεν έσιει να φάμεν».

Γραφείο Τύπου

ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου