Σαν σήμερα, 26 Νοεμβρίου 1958, μεταδίδεται επίσημα από το αποικιακό ράδιο, η είδηση για τον θάνατο του Σάββα Ροτσίδη, του τελευταίου πεσόντα της ΕΟΚΑ.
Ο Σάββας Ροτσίδης μυήθηκε στην ΕΟΚΑ από την αρχή του Αγώνα, ως αντάρτης στις ομάδες της περιοχής Πιτσιλιάς. Εργαζόμενος ως αποθηκάριος στο μεταλλείο Μιτσερού, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επίθεση κατά της φρουράς του Μεταλλείου (22 Νοεμβρίου 1955), η οποία αποτέλεσε την κύρια πηγή εφοδιασμού της οργάνωσης με δυναμίτιδα. «Κατά την επίθεση αφαιρέθηκαν 1500 ράβδοι δυναμίτιδας και 50 οκκάδες πυραγωγού σχοινιού». Πέραν αυτού, στο ενεργητικό του είχε και συνεργασίες με τις ομάδες του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Στυλιανού Λένα, καθώς και μια απόδραση.
Τον Οκτώβριο του 1956, είχε συλληφθεί από τους Άγγλους και κακοποιήθηκε βάναυσα στα κρατητήρια Πλατρών. Κατάφερε όμως να πείσει τους Εγγλέζους πως μπορούσε να προδώσει τον Αγώνα και αυτοί τον πήραν στο χωριό Άγιος Επιφάνιος Ορεινής για να τους υποδείξει κρησφύγετο συναγωνιστών του. Αντ’ αυτού, ο Ροτσίδης κατάφερε να αποδράσει και να ενταχθεί στις ομάδες της περιοχής Μόρφου. Κατά τα μέσα του 1957, επέστρεψε στην Πιτσιλιά για να συνεχίσει την δράση του.
Το βράδυ της 25ης Μαρτίου, ο Σάββας Ροτσίδης με τον συναγωνιστή του, Ρογήρο Σιηπελλη, εξήλθαν του κρησφύγετού τους στον Αγρό για να προμηθευτούν νερό. Έπεσαν όμως σε Βρετανική ενέδρα, κατά την οποία ο Ροτσίδης σκοτώθηκε, ενώ ο Σιηπελλης κατάφερε να διαφύγει βαριά τραυματισμένος.
Ο Θάνατος του ήρωα Σάββα Ροτσίδη, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά, τον χαρακτήρα των αποικιοκρατών, αφού η ενέδρα της 25ης Μαρτίου στήθηκε εν καιρώ εκεχειρίας! Δυστυχώς για εμάς, ο χαρακτήρας των Εγγλέζων παραμένει ο ίδιος μέχρι και σήμερα, οι οποίοι ακόμη διατηρούν στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο. Αγνοούν επιδεικτικά τις επανειλημμένες απόφασεις των Γενικών Συνελεύσεων του ΟΗΕ, οι οποίες καθιστούν ως κατάλοιπα αποικισμού τα «λεγόμενα δικαιώματα ή προνόμια πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων σε πρώην αποικίες», καθώς και παράνομα. Μέχρι και το Ανώτατο Δικαστήριο του ΗΒ, με απόφασή του στις 30 Ιουλίου 2018, καθιστά κατάλοιπο αποικιοκρατίας τις Βρετανικές Βάσεις. Βέβαια η Κυπριακή Δημοκρατία, επιλέγει να αγνοεί το παράδειγμα του Αγίου Μαυρίκιου και αποφεύγει να αποταθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ως Μέτωπο ΚΦΗΒ, τονίζουμε για ακόμα μια φορά την ανάγκη για αλλαγή πολιτικής πλεύσης, αφού η πολιτική κατευνασμού δεν τιμά τους ήρωές μας, αλλά λεηλατά την μνήμη τους. Όχι μόνο χρησιμοποιούν οι σημερινοί πολιτικοί τα μνημόσυνα των ηρώων για πολιτική προπαγάνδα, αλλά χλευάζουν τις θυσίες τους με Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Πρόσφατο παράδειγμα το άνοιγμα του οδοφράγματος της Δερύνειας, σημείο που το 1996 οι ήρωές μας άφησαν της τελευταία τους πνοή.
Γραφείο Τύπου Μετώπου Κ.Φ. Η.Β
