You are currently viewing Οι λανθασμένοι χειρισμοί του Προέδρου στο θέμα του εθνοφρουρού έγιναν διπλωματικό χαρτί για τον κατοχικό Ταλάτ

Λονδίνο, 15 Απριλίου 2009

Το πρόσφατο συμβάν με την υποστολή τουρκικής σημαίας και την υφαρπαγή στρατιωτικού εξοπλισμού από φυλάκιο του κατοχικού στρατού δεν έτυχε του κατάλληλου πολιτικού χειρισμού από την Κυπριακή Δημοκρατία. Αποτέλεσμα της νέας επίδειξης αδυναμίας στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος να υπονομεύει και να εξευτελίζει το κράτος μας, την Εθνική Φρουρά και τον αγώνα του λαού μας κατά της κατοχής.

Όσον αφορά την πράξη αυτή καθ’ εαυτή του εθνοφρουρού, το ΜΕΤΩΠΟ Κ.Φ.Η.Β. θεωρεί πως όταν κάποιος ευόρκως υπηρετεί, ως στρατιώτης, την θητεία του, οφείλει να εκτελεί την διατεταγμένη υπηρεσία του με βάση τις ρητές διαταγές και τους κανονισμούς που διέπουν την λειτουργία και την οργάνωση της Εθνικής Φρουράς. Κανένας στρατιώτης ή αξιωματικός που υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας δεν νομιμοποιείται να προβαίνει σε αυθαίρετες ενέργειες, που μπορούν να πλήξουν το αξιόμαχο και την αξιοπιστία της Δύναμης.

Εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τα προσωπικά ή/και πολιτικά κίνητρα πίσω από την πράξη αυτή του εθνοφρουρού. Αλλά, καλή ή κακή, η πράξη του στρεφόταν κατά της κατοχής και έτσι αναπόφευκτα το ζήτημα αποκτά πολιτική χροιά και επιβάλλεται λεπτός χειρισμός.

Η κριτική μας ως προς τις πράξεις του Υπουργείου Άμυνας και του Προέδρου Χριστόφια έχουν ως εξής:

1. Η Εθνική Φρουρά έχει τον δικό της εσωτερικό νομικό και πειθαρχικό μηχανισμό, για να χειριστεί την περίπτωση του στρατιώτη και να επιβάλει τις όποιες ποινές. Η πρωτοφανής και αχρείαστη δημοσιοποίηση του θέματος από πλευράς κυβέρνησης προσβάλλει ανεπανόρθωτα την Εθνική Φρουρά, αφού, για χάριν του κατοχικού στρατού (;), η κυβέρνηση υποδεικνύει ότι ο στρατιώτης που κατέβασε την κατοχική σημαία πρέπει να δικαστεί ως κοινός ληστής από Στρατοδικείο!

2.
 Η διαπόμπευση της πράξης του στρατιώτη στα ΜΜΕ υπονομεύει ανεπανόρθωτα τον αγώνα μας. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται έγκλημα του κοινού ποινικού κώδικα η «κλοπή» της κατοχικής σημαίας και εξοπλισμού του τουρκικού στρατού, ο οποίος, από το 1974, έχει κλέψει 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, και μαζί με αυτό έχει κλέψει τις ζωές νεκρών, αγνοουμένων, εγκλωβισμένων και προσφύγων.

3.
 Το αποκορύφωμα της ξεκάθαρης αμφισβήτησης των αρμοδιοτήτων, της κυριαρχίας, της νομιμότητας και της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ίδια την εκλελεγμένη της κυβέρνηση, είναι η εγκληματική πράξη να επιστραφούν, μέσω της UNFICYP, τα «λάφυρα» στον τουρκικό στρατό κατοχής!

Η καταδίκη πράξεων κατά της κατοχής (ασχέτως αν η συγκεκριμένη είναι στρατιωτικώς λανθασμένη), δεν πρέπει να μετατρέπεται σε διπλωματικό χαρτί στα χέρια του εχθρού μας. Το ΜΕΤΩΠΟ Κ.Φ.Η.Β. θεωρεί πως ο ίδιος ο Πρόεδρος και ο Υπουργός Άμυνας επέδειξαν ασύγγνωστη επιπολαιότητα, σε σημείο που ο λεγόμενος «εκπρόσωπος προεδρίας» του ψευδοκράτους Χασάν Ερτσακιτσά να κομπάζει πως «δεν υπήρξε ’κλοπή’ της σημαίας» και μάλιστα να δηλώνει με στόμφο πως «δεν έγιναν διαβήματα προς την ελληνοκυπριακή πλευρά, επειδή έχει διαταχθεί έρευνα» και διότι η ε/κ πλευρά «έχει προβεί στις αναγκαίες ενέργειες»! Μόνο που δεν ευχαρίστησε, δηλαδή, την Κυπριακή Δημοκρατία, για την συνεργασία και την προσφορά της στις κατοχικές δυνάμεις! Ποιός επέτρεψε στην πολιτική πτέρυγα του κατοχικού στρατού να θεωρεί σχεδόν αυτονόητο πως η Εθνική Φρουρά (η οποία είναι επιφορτισμένη με την προστασία μας από τον ίδιο!) θα τιμωρεί όσους στρέφονται εναντίον του!

Αντίθετα με το φθοροποιό κλίμα ηττοπάθειας και εγωισμού, στο ΜΕΤΩΠΟ Κ.Φ.Η.Β. πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αποκομίσει πολιτικά οφέλη με τους πιο κάτω τρόπους:

1. Να αφήσει την Εθνική Φρουρά να λύσει το θέμα εσωτερικά, μακριά από τα ΜΜΕ, δίνοντας έτσι αυξημένο κύρος στις αρμοδιότητες της και χωρίς τις δημόσιες παρεμβάσεις του κάθε σχετικού και άσχετου, που έδωσαν τεράστιες διαστάσεις στο ζήτημα.

2. Να αναγνωρίσει ότι η πράξη του στρατιώτη ήταν μεν απαράδεκτη από πλευράς πειθαρχίας, από κοινωνικής όμως πλευράς αντικατοπτρίζει την πικρία και τον θυμό του κυπριακού Ελληνισμού για την συνεχιζόμενη κατοχή και εθνοκτονία για την οποία είναι υπόλογος η Τουρκία. Ο Πρόεδρος, δε, θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα στις διαπραγματεύσεις, ότι ο κυπριακός λαός δεν του επιτρέπει πλέον άλλες υποχωρήσεις και γι’ αυτό αντιδρά με απρόβλεπτους τρόπους.

3. Η τουρκική σημαία και ο εξοπλισμός του κατοχικού στρατού θα έπρεπε να φυλαχτούν σε σφραγισμένο κιβώτιο εντός του ΓΕΕΦ, με μάρτυρες αξιωματικούς της Ειρηνευτικής Δύναμης και να δεσμευτεί η κυβέρνηση ότι θα επιστραφούν στον Τουρκικό Στρατό την στιγμή της αποχώρησης του από τα εδάφη της -ελεύθερης πλέον- Κύπρου.

Ας μην ξεχνάμε πως αν ο εθνοφρουρός γινόταν αντιληπτός και εκτελείτο από τους Τούρκους στρατιώτες, καθώς κατέβαζε την τουρκική σημαία, θα είχαμε άλλη μια περίπτωση δολοφονίας Κύπριου πολίτη που εισήλθε νόμιμα σε παρανόμως κατεχόμενο έδαφος της δικής του πατρίδας, όπως και στις περιπτώσεις Ισαάκ, Σολωμού και των άλλων εθνοφρουρών που εκτελέστηκαν κατά καιρούς. Τί θα έκανε τότε η Κυβέρνηση; Θα τον καταδίκαζε στον επικήδειο για παραβίαση της σκλαβιάς του, που δεν βοηθά στην διατήρηση καλού κλίματος;

Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου