Στις 3 Μαρτίου 1957, ο ήρωας Γρηγόρης Αυξεντίου περνάει στο πάνθεο των ηρώων ως ένας από τους αξιότερους μάρτυρες του Ελληνισμού.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου έχει καταγωγή από τη Λύση και γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1928. Υπηρέτησε ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού και έγινε Υπαρχηγός της ΕΟΚΑ κατά την ένταξη του στον Αγώνα. Ο Γρηγόρης μεγάλωσε με ελληνικά ιδεώδη και θαύμαζε τους ήρωες της Επανάστασης του 1821. Και έτσι, ο πόθος του για τον Ελλάδα τον οδήγησε να ενταχθεί στον Ελληνικό Στρατό και με την επιστροφή του στην Κύπρο, έδωσε τον όρκο της ΕΟΚΑ υιοθετώντας το ψευδώνυμο «Ζήδρος». Από την αρχή, οι Άγγλοι τον επικηρύσσουν με το ποσό των 250 λιρών και μετέπειτα με το ποσό των 5000 λιρών.
Παίρνει, λοιπόν, και αυτός το μονοπάτι για το αντάρτικο στα βουνά του Πενταδακτύλου και μετά τον διορίζει τομεάρχη της Πιτσιλιάς ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ. Στις 11 Δεκεμβρίου 1955, κατά τη θρυλική μάχη των Σπηλιών, ο Γρηγόρης αποδεικνύει τις εξαίρετες στρατιωτικές του ικανότητες παρασύροντας δυο φάλαγγες των Άγγλων στρατιωτών, που ανηφόριζαν προς τα κρησφύγετα, να συγκρουστούν μεταξύ τους. Τον Μάρτιο του 1956, θα παραμείνει για ένα διάστημα στο μοναστήρι του Μαχαιρά, όπου μεταμφιέστηκε ως καλόγερος.
Μετά από πολλές προδοσίες, ο «Ζήδρος» μετακινείτο συνεχώς από τον Αγρό στην Ζωοπηγή, στην Παπούτσα, στο Παλαιχώρι, στον Μαχαιρά, στον Αναλιόντα και έπειτα ξανά στον Μαχαιρά, όπου και έμελλε να γράψει σελίδες ηρωισμού, αντρείας και αυτοθυσίας. Στις 3 Μαρτίου 1957, μετά από εσχάτη προδοσία, οι Άγγλοι στρατιώτες περικυκλώνουν το κρησφύγετό του στον Μαχαιρά. Ο ίδιος αποφασισμένος, να μην παραδοθεί στα χέρια των Άγγλων και αν χρειαστεί να θυσιαστεί, είπε επί λέξει στους συναγωνιστές του: «Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πώς πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν».
Οι Άγγλοι, αδυνατώντας να τον αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις, έριξαν βενζίνη στο καλά οχυρωμένο κρησφύγετο και το πυρπόλησαν με αποτέλεσμα να κάψουν ζωντανό τον Αυξεντίου αφήνοντάς τον να λαμπαδιάζει μέχρι σήμερα σαν φωτεινό ορόσημο που δείχνει τον δρόμο προς τη Λευτεριά. Αρνούμενος να παραδοθεί στους Βρετανούς αποικιοκράτες, προτίμησε να θυσιαστεί και να παραμείνει αθάνατος στη μνήμη του κάθε Έλληνα, δείχνοντας τον δρόμο προς τη λευτεριά. Ο Γληόρης μας, γνώριζε πως της λευτεριάς το δέντρο πρέπει να ποτιστεί με θυσίες και αίμα για να ανθίσει.
Ως Μέτωπο Κ.Φ.Η.Β. και ως φοιτητές γενικότερα, έχουμε καθήκον να τον τιμούμε καθημερινά, συνεχίζοντας στην πράξη τον αγώνα του για Απελευθέρωση. Η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση που επέδειξε ο Αυξεντίου αποτελούν φάρο στον δρόμο προς την πραγματική Λευτεριά. Ο Ζήδρος δεν έδωσε το αίμα του και τη ζωή του για ομοσπονδίες και συνεταιρικά κράτη, αλλά για να ζήσουν οι απόγονοί του αφέντες των εαυτών τους, σε μια Κύπρο Ελεύθερη και Ελληνική.
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν» – Γρηγόρης Αυξεντίου
ΖΗΤΩ Ο ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Η.Β.
