«ΟΧΙ», ΞΑΝΑ, ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ!

Σαν σήμερα, το 2004, οι Έλληνες της Κύπρου απέρριψαν το έκτρωμα εν ονόματι ”Σχέδιο Ανάν” με το συντριπτικό 76%. Συνάμα απέρριψαν το ρατσισμό, τη νομιμοποίηση της εισβολής, τη νομιμοποίηση των εποίκων, τη νομιμοποίηση της παράνομης κατοχής των περιουσιών μας και την υποταγή στον Τούρκο κατακτητή. Έστειλαν το μήνυμα στους πολιτικάντηδες του νησιού, καθώς και σε ολόκληρη την υφήλιο, ότι η Γη των Ελλήνων προγόνων μας ΔΕΝ είναι προς πώληση και ΔΕΝ πρόκειται να τουρκοποιηθεί με δική μας υπογραφή.

Όσο κι αν επιμένουν μέχρι σήμερα οι νοσταλγοί του εν λόγω εκτρώματος, και γενικότερα της επαναπροσέγγισης, να μεταλλάξουν την ουσία του Κυπριακού Προβλήματος και να αντριστρέψουν τους ρόλους θύτη και θύματος, είναι καταδικασμένοι ΠΑΝΤΑ να αποτυγχάνουν. Αυτός ο τόπος, όπως δεν σταμάτησε να γεννά Εφιαλτές, έτσι περισσότερο δεν θα παύσει ποτέ να γεννά Λεωνίδες.

Οι κάθε λογής Unite Cyprus Now και οι όμοιοι τους, οι οποίοι επιζητούν “φιλίες” με τον κατακτητή, καλά κάνουν να τις ξεχάσουν. Καλά κάνουν να εμπεδώσουν το γεγονός της Ελληνικότητας της Κύπρου, καθώς και το γεγονός ότι το 37% της Κύπρου, από το 1974 μέχρι και σήμερα, είναι υπο παράνομη ΚΑΤΟΧΗ από τους “φίλους” τους. Και πριν επιστρέψουν σε διαμαρτυρίες για το κλείσιμο των οδοφραγμάτων κάποιος νοήμων πρέπει να τους το εξηγήσει. Κάποιος πρέπει να τους εξηγήσει γιατί είναι λάθος να μεταβαίνουν στις κατεχόμενες μας περιοχές για να βλέπουν τους “φίλους” τους… Ποιους “φίλους” τους; Τους κατακτητές; Τους βιαστές; Τους δολοφόνους; Τους καταχραστές των περιουσιών μας; Αν αυτό εσείς ονομάζετε “φιλία”, εμείς σας ονομάζουμε, λίαν επιεικώς, παρανοϊκούς. Όπως το 2004 ο Ελληνισμός της Κύπρου στάθηκε όρθιος και ύψωσε το ανάστημά του στους επαναπροσεγγιστές, έτσι και κάθε φορά, τέτοιου είδους όντα θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

Και αυτό είναι το μήνυμα της σημερινής επετείου του Δημοψηφίσματος. Όταν ο Ελληνισμός της Κύπρου στέκεται ενωμένος για τη σωτηρία του τόπου του, όποιοι κι αν έρθουν απέναντί του, όσοι και να είναι, πάντοτε θα είναι “μικροί” και ανίκανοι να τον λυγίσουν!

Ήταν η μόνη φορά που ο λαός μας ερωτήθηκε για την τύχη της Πατρίδας του και περήφανα απάντησε στον κάθε Νενέκο, πως ΤΟΥΤΗ Η ΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ.

Με τις δικοινοτικές συνομιλίες, τις υποχωρήσεις, το παζάρεμα της γης μας και την προώθηση της «Δ.Δ.Ο», δεν καταφέρνουμε τίποτα περισσότερο από την αναβάθμιση και την αναγνώριση του ψευδοκράτους, καθώς και την παράλληλη υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν ζητάμε κάτι παράλογο ή άδικο. Απλά, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να εφαρμοστεί το δίκαιο. Να ελευθερωθεί η Πατρίδα μας, χωρίς κατοχικά στρατεύματα και με τον τελευταίο πρόσφυγα να επιστρέφει στο σπίτι του. Μόνο τότε θα υπάρξουν πραγματικά οι αρχές της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.