15 Ιανουαρίου σήμερα, ημέρα διεξαγωγής του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950, με το οποίο η Κύπρος εξέφρασε εμπράκτως την ακράδαντη επιθυμία της, τον προαιώνιο αυτό πόθο, της Ένωσης του νησιού μετά της μητρός Ελλάδος. Υπέρ της Ένωσης υπέγραψε το 95.7% των ψηφοφόρων, δηλαδή 215.108 επί συνόλου 224.757 ατόμων που είχαν δικαίωμα ψήφου. Το εθνικό αυτό αίσθημα έμελλε να ωθήσει τον Κυπριακό Ελληνισμό στο να γράψει τις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου, με το να οδηγήσει πέντε χρόνια αργότερα στον θρυλικό ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.
Το 1949, η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου προκάλεσε τη βρετανική αποικιακή Κυβέρνηση να προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Άλλωστε η Αυτοδιάθεση ήταν αναφαίρετο δικαίωμα του κυπριακού λαού, όπως προβλέπει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ. Μετά την αρνητική απάντηση των Βρετανών, η εκκλησία πραγματοποίησε δικό της δημοψήφισμα. Τα αποτελέσματα έγραψαν ιστορία. Παραθέτουμε λόγια του Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου, του φλογερού αυτού ιερέα και στρατολόγου της ΕΟΚΑ:
«Τούτη τη μέρα η Νήσος των Αγίων ολόκληρη έπλεε στο γαλανόλευκο. Οι δρόμοι των πιο πολλών χωριών προς την εκκλησία, μα και οι αυλές των Εκκλησιών στρώθηκαν με μυρσίνια. Άνδρες και γυναίκες πρωί-πρωί με πηγαίο ενθουσιασμό, φλογερή πίστη και σωφροσύνη χαρακτηριστική έσπευδαν στην εκκλησία, για να εκτελέσουν το άγιο καθήκον. Πρώτα-πρώτα να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία κι ύστερα να εκφράσουν με την υπογραφή τους σ’ ένα φύλλο χαρτιού τη θέλησή τους για το πολιτικό μέλλον τους. Για ένωση και μόνον Ένωση με τη Μάνα Ελλάδα».
Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Κύπρου ψήφισε «δι’ Ένωσιν και μόνον Ένωσιν». Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ανάμεσα στις υπογραφές, υπάρχουν και ορισμένες από Τούρκους κάτοικους του νησιού. Με το θριαμβευτικό Ενωτικό Δημοψήφισμα, οι Κύπριοι απέδειξαν ατράνταχτα, για ακόμη μία φορά, πως από την αρχαιότητα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Ελληνισμού.
Το Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών ΗΒ, τιμά και θυμάται το Ενωτικό Δημοψήφισμα και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, προσπαθεί, αναμένει και ελπίζει. Δυστυχώς, από το 1950 μέχρι σήμερα, το πνεύμα αρκετών Κυπρίων διαβρώθηκε. Η αγνότητα και η αυτοθυσία δεν αποτελούν πλέον κύρια χαρακτηριστικά του λαού μας. Την πειθαρχία στις εθνικές υποχρεώσεις αντικατέστησε η κομματική πειθαρχία. Ο υλισμός και οι φιλοδοξίες απειλούν περισσότερο από ποτέ την ύπαρξη του ελληνοκεντρισμού και την επιβίωση της εθνικής συνείδησης. Αρχές, αξίες και ιδανικά έχουν γίνει πλέον είδος προς εξαφάνιση. Το αγωνιστικό πνεύμα αν και υπάρχει, δεν φαίνεται.
Δυστυχώς κυριαρχούν οι επαναπαυόμενοι του “πατριωτικού ρεαλισμού”, της αποδοχής της ήττας. Οι δήθεν “εθνικόφρονες” των οποίων οι θέσεις στο εθνικό ζήτημα του Κυπριακού δεν διαφέρουν ούτε ένα γιώτα από τους αυτεπάγγελτους κομμουνιστές. Ο εμπαιγμός του κυπριακού λαού καλά κρατεί. Έχοντας συνείδηση της κληρονομιάς μας, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε παίρνοντας παράδειγμα από τους αγωνιστές προγόνους μας, με όπλα τη γνώση, τις αξίες και τα ιδανικά με τα οποία μας γαλούχησαν.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
