Την 15η Ιανουαρίου του 1950, ξημέρωνε η μέρα όπου ο κυπριακός ελληνισμός θα εξασκούσε το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών (όπως αναγράφεται στο άρθρο 1(2) του χάρτη του ΟΗΕ). Οι Κύπριοι έτρεξαν στις εκκλησίες για να υπογράψουν πως «Αξιούμεν την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα».
Όσο και αν μερικοί πολιτικάντιδες με τις ψήφους τους στις 7 Απριλίου 2017 προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την σημασία του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, ακυρώνοντας την απόφαση για ολιγόλεπτη αναφορά στα σχολεία κατά την επέτειο, όσο και αν οι ακαδημαϊκοί προσπαθούν να διαγράψουν την επέτειο από την ιστορία, όσο και αν οι νεοκύπριοι προσπαθούν να μας αφανίσουν την εθνική μας ταυτότητα, τα γεγονότα είναι απολύτως αναλλοίωτα. Το 95.7% των ψηφοφόρων απαίτησε υλοποίηση του εθνικού οράματος των Κυπρίων, την ΕΝΩΣΗ με την μητέρα Ελλάδα.
Κατά τα τέλη του 1949, ενώ ο Μακάριος, ως Μητροπολίτης Κιτίου, περιόδευε στην Ελλάδα συζητώντας το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος ο Ακελικών προδιαγραφών ΕΑΣ (Εθνικός Απελευθερωτικός Συνασπισμός) εισηγείτο συνεργασία με την Εθναρχία για υποβολή υπομνήματος στον ΟΗΕ επί του θέματος. Αν και η Εθναρχία αρχικά αρνήθηκε, υπό την πίεση της συλλογής υπογραφών από την αριστερά, αποφάσισε την αναβάθμιση της προσπάθειας των Κυπρίων με την διενέργεια δημοψηφίσματος, ούτως ώστε να επισημοποιηθεί η βούληση του κυπριακού ελληνισμού για αυτοδιάθεση και Ένωση.
Η σημασία του δημοψηφίσματος πέραν του εθνικού ορόσημου στην σύγχρονη ιστορία του νησιού, αποτελεί και κοινωνικό ορόσημο. Στο δημοψήφισμα ψήφισαν για πρώτη φορά οι γυναίκες, οι νέοι σε ηλικία των 18 ετών και άνω (πριν ήταν 21+), καθώς και οι κύπριοι του εξωτερικού. Δεν θα μπορούσε να παραληφθεί επίσης το γεγονός ότι στο εκλογικό σώμα υπήρχε και πληθυσμός μουσουλμάνων Τούρκων της Κύπρου. Αν και οι Τούρκοι είχαν ιδρύσει την ΟΤΟ(Ομοσπονδία Τουρκο-Κυπριακών Οργανώσεων) προσπαθόντας να αντιμετωπίσουν το ενωτικό κίνημα, πολλοί από τους μουσουλμάνους που χρησιμοποίησαν το δικαίωμα ψήφου τους, κυρίως λινοβάμβακοι, υπέγραψαν υπέρ της Ένωσης.
Η αθέτηση του αποτελέσματος από τους αποικιοκράτες οδήγησε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ ως έσχατη και ύστατη λύση για να καταστεί δυνατή η Ένωση. Στα συστατικά του μελανιού των υπογραφών, συντροφιά στο αίμα του αγωνιστών του ’21, των μακεδονομάχων και των Μικρασιατών, ήρθε να προστεθεί εκ νέου με περηφάνια και ζήλο το αίμα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.
Ως γνήσιοι θαυμαστές του Ενωτικού Κινήματος, μας βαραίνει η ευθύνη πολιτικής πλεύσης με φάρο τους αγωνιστές της Ένωσης και της παρακαταθήκης που μας άφησαν. Το Μέτωπο ΚΦ ΗΒ δηλώνει υπεύθυνα πως θα σταθεί εμπόδιο στους παραχαράκτες της ιστορίας και καταστροφείς της Ελληνικής ταυτότητας. Καμία κυβέρνηση , Αθηνών ή Λευκωσίας, δεν μπορεί να παίζει με το μέλλον του Ελληνισμού, ξεπουλώντας την εθνική μας κυριαρχία, και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει ξανά η εθνική μας ανάπτυξη.
Γραφείο Τύπου Μετώπου ΚΦ ΗΒ
«Και τι θα γίνει τώρα,
Κώστας Μόντης
θα σχίσουμε τα παλιά μας τετράδια
που ‘ταν γεμάτα χρωματιστή «Ένωση»,
θα σχίσουμε τα παλιά μας σχολικά τετράδια
που ‘ταν γεμάτα «Ένωση» διακοσμημένη με γιασεμιά και λεμονανθούς και μαργαρίτες,
θα σχίσουμε τα παλιά αναγνωστικά των παιδιών μας με τις ελληνικές σημαίες,
θα πετάξουμε τ’ αγαπημένο αναμνηστικό σκουφί του Γυμνασίου με την «Ένωση» στο γείσο,
θα πετάξουμε το χάρακά τους και την τσάντα και την μπάλα και το ποδήλατο
που ‘γραφαν «Ένωση»;
Αλήθεια, πέστε μου, τι θα γίνει τώρα; »
