Λονδίνο, 14 Μαρτίου 2017
Ο μαθητής, ο ήρωας, ο ΕΥΑΓΟΡΑΣ.
Πώς μπορεί κάποιος να αποτυπώσει μέσα σε λίγες λέξεις το έργο, τον ηρωισμό και την ανιδιοτέλεια του Παλληκαρίδη;
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά!»
Μέσα από αυτούς τους στίχους, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης αποχαιρέτησε συγγενείς και φίλους και εντάχθηκε στις ένοπλες τάξεις της ΕΟΚΑ. Στόχος του μόνον ένας: η ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Ο Ευαγόρας διατηρούσε πάντοτε ενεργό ρόλο καθώς ξεκίνησε το δικό του αγώνα για λευτεριά πριν ακόμα ξεκινήσει επίσημα ο αγώνας της ΕΟΚΑ. Όντας μαθητής ακόμα, το 1953, ανάγκασε τους Άγγλους να ακυρώσουν τους εορτασμούς για τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ στην Πάφο. Έχοντας στο πλάι του πλήθος μαθητών, κατέβασε την Βρετανική σημαία και πρωτοστάτησε σε μεγάλη διαδήλωση κατά των αποικιοκρατών κατά την οποία οι μαθητές προκάλεσαν ζημιές και αφαίρεσαν τα εθνικά και βασιλικά σύμβολα των Βρετανών.
Στις 18 Δεκεμβρίου, έπειτα από τη σύλληψη του Παλληακρίδη, ορίζεται η δίκη του. Μη αφήνοντας τους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αναφωνεί, έχοντας πλήρη συνείδηση, τα παρακάτω λόγια:
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».
Αυτός ήταν ο τρόπος που ο Ευαγόρας επέλεξε να αποδεχτεί τη μοίρα του. Με το κεφάλι ψηλά. Όπως ακριβώς έπραξε και ο Αυξεντίου («εγώ πρέπει να πεθάνω») και όλοι οι ήρωες της ΕΟΚΑ που έπεσαν κατά τη διάρκεια 55-59.
Το βράδυ της 13ης Μαρτίου 1957, μόνο η αγχόνη κατάφερε να σιγήσει τον Ευαγόρα και την ιαχή του Εθνικού μας Ύμνου που αντιλαλούσε μέσα στο δωμάτιο όπου δολοφονήθηκε: «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…»
Η σημερινή μέρα, αποτελεί μέρα μνήμης και τιμής στον ήρωα μαθητή της ΕΟΚΑ. Δυστυχώς όμως, μέρες σαν τη σημερινή δίνουν αφορμές στους υπέρμαχους της διζωνικής λύσης να παρερμηνεύσουν τις θυσίες των ηρώων που έπεσαν για τη λευτεριά. Θεωρούμε πως τέτοιες πρακτικές δεν τιμούν ούτε τα ίδια άτομα που τις υιοθετούν, πόσο μάλλον τη μνήμη των ηρώων μας των οποίων η δόξα χρησιμοποιείται από τους διζωνιστές ως «νότα πατριωτισμού» στις ενδοτικές αντζέντες του «συμβιβασμού».
Ας σταματήσουν να βάζουν λόγια στο στόμα του Παλληκαρίδη και του κάθε Παλληκαρίδη, προσπαθώντας να δηλητηριάσουν τις αγνές προθέσεις και τον ανιδιοτελή αγώνα που έδωσαν οι ήρωες μιας άλλης εποχής. Μπορεί ο Βαγορής να έφυγε πριν 60 χρόνια αλλά φρόντισε να αφήσει πίσω του μηνύματα τα οποία θα δονούν τα ελληνικά χώματα της Κύπρου στους αιώνας των αιώνων.
«Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι, Τη Λευτεριά να φέρει, σε πόλεις και χωριά».
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ην. Βασιλείου