Λονδίνο 24 Σεπτεμβρίου 2015,
Μια κυβέρνηση που ανέχεται, ένεκα καλού κλίματος, την συνεχή προσβολή της κυριαρχίας του κράτους μέσω επίσημων τουρκικών αναφορών περί εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας, μια κυβέρνηση που αδυνατεί να αντιμετωπίσει θρασύτατες αναφορές περί αιτίας πολέμου εάν δεν υποκύψουμε στις όποιες απειλές, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά έρμαιο των επεκτατικών ορέξεων της Άγκυρας. Δυστυχώς, όλα αυτά δεν είναι απλά απότοκα του ανισοζυγίου ισχύος μεταξύ Τουρκίας- Κύπρου, το οποίο οι εκάστοτε κυβερνώντες επί χρόνια διατηρούν, αλλά κυρίως της ψευδαίσθησης πως ένα κράτος όπως η Τουρκία, κατευνάζεται με πολιτική καλού παιδιού, με οφέλη αντί με κόστος και δη με την προσφορά του φυσικού μας αερίου ως αντάλλαγμα για μια τουρκικής εμπνεύσεως λύση. Κάτι που ισούται στην πραγματικότητα, με προσφορά οφελών για να πάρουμε κόστος.
Πέραν της ανυπαρξίας της κυβέρνησης όμως, ξεφύτρωσαν τον τελευταίο καιρό διάφοροι επίδοξοι διαμορφωτές της κοινή γνώμης, άρτιοι γνώστες και θαυμαστές της τουρκικής προπαγάνδας, με κοινή συνισταμένη την συντριπτική τους ήττα το βράδυ της 24ης Απριλίου του 2004 και οι οποίοι αποτελούν το άτυπο γραφείο τύπου του κατοχικού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί στις ελεύθερες περιοχές. Οι εν λόγω ρεβανσιστές της απόρριψης του σχεδίου Αννάν, μοχθούν καθημερινά, ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ποιος θα αποδειχτεί ως ο καλύτερος συνήγορος του Μουσταφά Ακιντζί, δηλαδή ποιος θα καταφέρει να δικαιολογήσει καλύτερα τις διχοτομικές θέσεις των Τουρκοκυπρίων και να τους προσδώσει λογική. Επιπλέον, εχθρός τους δεν είναι ούτε η κατοχή ούτε η Τουρκία, αλλά οι Έλληνες «απορριπτικοί» όπως μας χαρακτηρίζουν, δηλαδή όλοι όσοι απαιτούμε δίκαιη λύση και απορρίπτουμε το πολιτειακό μοντέλο της διζωνικής.
Από το ότι πρέπει η πλευρά μας να απαιτήσει περιορισμούς στο δικαίωμα εγκατάστασης και διαμονής, στο ότι οι Τουρκοκύπριοι ευλόγως φοβούνται την πλειοψηφία (και άρα την δημοκρατία), οι απόψεις των επαγγελματιών «ειρηνοποιών» δεν περιορίζονται από οποιαδήποτε κόκκινη γραμμή και αντιθέτως, θεωρούν τις δημοκρατικές αρχές του πολιτισμού μας ως εθνικιστικά ταμπού και προφάσεις για δήθεν παγίωση της διχοτόμησης. Άλλωστε, στηρίζοντας τυφλά τις συνομιλίες και την επερχόμενη λύση, χωρίς καν να ξέρουν το ακριβές περιεχόμενο της, αποδεικνύουν ότι αποδέχονται τα πάντα, φτάνει να ονομαστούν «λύση».
Η παρωδία με την απειλή πολέμου από τον προοδευτικότατο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος συνεχώς αποδομεί τον εαυτό του, και με την προσπάθεια των αυλοκολάκων του στις ελεύθερες περιοχές να μας πείσουν πως δεν ξέρουμε να διαβάζουμε ελληνικά, αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Η ρίζα του προβλήματος, δεν είναι μόνο η έλλειψη της στοιχειώδους αξιοπρέπειας εκ μέρους της αναγεννημένης πλατφόρμας του ΝΑΙ, δεν είναι μόνο ο έμφυτος ραγιαδισμός των κυβερνώντων που φοβούνται να απαντήσουν με πυγμή στις απειλές του εγκάθετου της Άγκυρας, αλλά κυρίως η παντελής άγνοια και στρουθοκαμηλισμός μπροστά στο πραγματικό πρόσωπο του τουρκικού επεκτατισμού. Άλλωστε είναι η αποτυχία αποκρυστάλλωσης των πάγιων στόχων του εχθρού, δηλαδή της διχοτόμησης μέσω ομοσπονδίας, που μας κρατά εγκλωβισμένους εδώ και 38 χρόνια μέσα στις αλυσίδες της ατέρμονης διαδικασίας νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής, σερβιρισμένη άλλοτε με περιτύλιγμα «σωστού περιεχομένου» και άλλοτε ως η μόνη εναλλακτική της διχοτόμησης. Αυτή η ψευδαίσθηση όσον αφορά τις επιδιώξεις της Άγκυρας και των εγκάθετων της στην Κύπρο, αποτελεί τον βασικό λόγο που αδυνατούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις μας να χαράξουν στρατηγική που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον, δηλαδή στρατηγική που δεν θα υπαναχωρεί από τον στόχο για μεταφορά φυσικού αερίου μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη, στρατηγική που μέσω σωστών συμμαχιών, μέσω του ισοζυγισμού της τουρκικής ισχύος, δύναται να θέσει τις βάσεις για την απελευθέρωση της Κύπρου και την εγκαθίδρυση κράτους δικαίου, αντί κράτους φυλετικών διακρίσεων, στο νησί μας.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
