Λονδίνο, 2 Σεπτεμβρίου 2015
Ήταν 2 Σεπτεμβρίου του 1958, όταν οι καταζητούμενοι αγωνιστές Ηλίας Παπακυριακού, Ανδρέας Κάρυος, Χρίστος Σαμαράς και Φώτης Πίττας, έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών στον Αχυρώνα του Λιοπετρίου, για μια Κύπρο ελεύθερη και ελληνική, κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ.
Στις 30 Αυγούστου, λίγες μέρες πριν την ένδοξη μάχη του Αχυρώνα του Λιοπετρίου, οι τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ συναντήθηκαν με τον επίσης καταζητούμενο Παναγιώτη Βαρδάκη στο Φοινίτζι, ο οποίος τους οδήγησε την επόμενη νύχτα στο κρησφύγετο του Λιοπετρίου όπου πραγματοποιήθηκε μυστική συνάντηση με στελέχη του Λιοπετρίου και των γύρω περιοχών.
Την ίδια νύχτα, οι αγωνιστές πληροφορήθηκαν ότι μια πολυάριθμη αγγλική στρατιωτική ομάδα ερχόταν στο Λιοπέτρι για να διεξάγει έρευνα για τους καταζητούμενους άντρες. Με οδηγό τον Χρίστο Μάστρο, οι αγωνιστές προσπάθησαν πρώτα να διαφύγουν πεζοί από τη περιοχή αλλά λόγο του ότι ο αγγλικός στρατός είχε πλησιάσει αρκετά, διέφυγαν τελικά με αυτοκίνητο χωρίς όμως να καταφέρουν να αποφύγουν τη σύγκρουση με ένα βρετανικό απόσπασμα που συνάντησαν στο δρόμο τους.
Ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου οι αγωνιστές έφτασαν στο σπίτι του Παναγιώτη Καλλή και αφού εφοδιάστηκαν με τροφή και ρούχα, κρύφτηκαν στον αχυρώνα του. Λίγες ώρες αργότερα, ένα αγγλικό απόσπασμα πραγματοποίησε έλεγχο στα σπίτια των κατοίκων, δίχως όμως να βρει τη παραμικρή απόδειξη που να προδίδει την παρουσία των αγωνιστών. Δυστυχώς μετά από προδοσία οι Άγγλοι ενημερώθηκαν για την ακριβή τοποθεσία των αγωνιστών.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της νύχτας ακουγόντουσαν οι φωνές των Άγγλων στρατιωτών που διέταζαν τους καταζητούμενους αγωνιστές να παραδοθούν και ύστερα οι ριπές από τα πολυβόλα των αγωνιστών ως απάντηση στα λόγια των αποικιοκρατών.
Το πρώτο φως της ημέρας βρήκε τους αγωνιστές της ελευθερίας αντιμέτωπους με έναν ολόκληρο στρατό. Παλικαρίσια, οι , βροντοφώναξαν ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ και άνοιξαν πυρ εναντίον των Άγγλων. Ύστερα από αρκετές ώρες μάχης, ο αρχηγός του βρετανικού στρατού έδωσε εντολή να περιλούσουν το κρησφύγετο με βενζίνη και να το ζώσουν με φωτιά. Έτσι οι λεβέντες της ΕΟΚΑ έκαναν την έξοδο τους από τον Αχυρώνα πυροβολώντας όποιον βρισκόταν στο διάβα τους, πέφτοντας περήφανα και ηρωικά από τα πυρά των Άγγλων αποικιοκρατών.
Οι μνήμες των Ηλία Παπακυριακού, Ανδρέα Κάρυου, Χρίστου Σαμαρά και Φώτη Πίττα, θα μείνουν ανεξίτηλες στο πέρασμα του χρόνου ως πρότυπα αγνών αγωνιστών της Ελευθερίας. Η αυτοθυσία των τεσσάρων αγωνιστών όπως και όλων των αγωνιστών της ΕΟΚΑ είναι μάθημα για εμάς τους νεότερους, που μας εμπνέει και δυναμώνει για τον δικό μας αγώνα κατά της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής και οποιασδήποτε άδικης και ρατσιστικής λύσης που δύναται να επέλθει μέσω της τουρκοβρετανικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
