Λονδίνο, 1η Απριλίου 2015,
1η Απριλίου. Ο λαός ξεσηκώνεται. Τα κυπριακά νιάτα, μη μπορώντας άλλο να αντέξουν τα δεσμά του κατακτητή ξεκινούν τον ένδοξο αγώνα για ελευθερία και ‘Ενωση με τη μητέρα πατρίδα. Ο Ελληνισμός της Κύπρου για άλλη μια φορά ορθώνει το ανάστημά του και γίνεται σύμβολο αντίστασης, έχοντας στις πλάτες του αιώνες ελληνικής ιστορίας. Η φλόγα της Ένωσης, που ενσαρκώθηκε στους αγώνες και τις θυσίες των Κυπρίων στο πλευρό των Μακεδονομάχων, στον απελευθερωτικό αγώνα του υπόδουλου μικρασιατικού Ελληνισμούκαθώς και στον Β’ Παγκόσμιο στο πλευρό των συμμάχων, έμεινε άσβεστη διά μέσου των αιώνων, και δημιούργησε την ένδοξη γενιάτης ΕΟΚΑ που έγραψε με το αίμα της λαμπρές σελίδες στην ιστορία του Ελληνισμού.
‘’Με τη βοήθεια του Θεού, με πίστην εις τον τίμιο αγώνα μας, με τη συμπαράσταση ολοκλήρου του ελληνισμού και με τη βοήθεια των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού με σύνθημα εκείνο το οποίο μας κατέλιπαν οι προγόνοι μας ως ιεράν παρακαταθήκην: Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς.’’
Η εντολή του στρατηγού Γεώργιου Γρίβα ‘Διγενή’ αντηχεί στα σοκάκια, τους δρόμους, τις πλατείες, στα βουνά. Γίνεται σύνθημα στους τείχους, εφιάλτης στα αυτιά του κατακτητή και μετουσιώνεται στο σώμα και τη ψυχή των παληκαριών της ΕΟΚΑ που χωρίς σκέψη πήραν τα όπλα, έτοιμοι να θυσιαστούν για τον προαιώνιο πόθο των Κυπρίων. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν στηριζόταν απλά σε ηθικά και ιστορικά επιχειρήματα αλλά και στο διεθνές δίκαιο και συγκεκριμένα στο άρθρο 1, παράγραφος 2 του χάρτη του ΟΗΕ, δηλαδή στο δικαίωμα των λαών για αυτοδιάθεση. Η επιλογή των Εγγλέζων αποικιοκρατών να αγνοήσουν το διεθνές δίκαιο, το λαϊκό αίσθημα που πήρε σάρκα και οστά στο Ενωτικό δημοψήφισμα του ’50, καθώς το ουδέποτε του Χόπκινσον το 1954, δεν άφησαν άλλη επιλογή παρά μόνο τον ένοπλο αγώνα στον μπουχτισμένο με λόγια και υποσχέσεις κυπριακό Ελληνισμό.
Οι δήθεν πολιτισμένοι Άγγλοι έδειξαν για άλλη μια φορά το αληθινό τους πρόσωπο αλλά το ελληνικό σθένος υπερίσχυσε. Οι αποικιοκράτες, στην προσπάθεια τους να σβήσουν τον αγώνα, μη μπορώντας να τα βάλουν με την ελληνική ψυχή, θέλησαν να σπείρουν το φόβο και τον πανικό στις τάξεις των Κυπρίων. Επέβαλλαν κατ’ οίκον περιορισμό, έκαναν υπέρμετρη χρήση βίας σε διαδηλώσεις, πυροβολούσαν και σκότωναν εν ψυχρώ ανήλικους μαθητές και δεν δίστασαν να εκτελέσουν δια απαγχονισμού Κύπριους αγωνιστές οι οποίοι έκαναν το αυτονόητο, ζητούσαν την ελευθερία τους.
Η έλλειψη έμψυχου υλικού, εκπαίδευσης και οπλισμού σε αντίθεση με τους Άγγλους δεν στάθηκαν εμπόδιο στη συνέχιση του αγώνα. Τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ συνέχισαν να μάχονται. Η συνεχής δράση και επιτυχίες της ΕΟΚΑ σε συνδυασμό με την δύσκολη θέση των Άγγλων οι οποίοι δεν μπορούσαν να αντισταθούν στη σθεναρή αντίδραση του λαού της Κύπρου, τους ανάγκασαν να αναζητήσουν άλλες λύσεις για να σταματήσει η ένοπλη σύγκρουση. Η βρετανική πολιτική του διαίρει και βασίλευε και η εμπλοκή της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων ως αντίβαρο στον δίκαιο αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού, στόχο είχε την αποτροπή της Ένωσης η οποία θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε περιφερειακή δύναμη και θα μηδένιζε την στρατηγική παρουσία του στέμματος στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτά, σε συνδυασμό με την αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας του αγώνα και της αγγλόδουλης Ελλαδικής πολιτικής ηγεσίας, να εκμεταλλευτούν στο διπλωματικό πεδίο την ισχύ που τους παρείχε η ΕΟΚΑ στο πεδίο της μάχης, οδήγησαν στην συνθηκολόγηση και στην εδραίωση της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο μέσω των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου, αγωνιζόμαστε για να δούμε ξανά τον αέρα της ΕΟΚΑ να κατακλύζει πόλεις και χωρία, να παίρνει στο διάβα του τους Τούρκους κατακτητές και τους σφετεριστές των περιουσιών μας στα κατεχόμενα. Η Κύπρος χρειάζεται ξανά να αναδυθούν παλικάρια με το ίδιο σθένος, την ίδια γενναιότητα και την ίδια προσήλωση στα ιδανικά του έθνους που θα προσφέρουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή στο βωμό της ελευθερίας. Αυτή η γη, αιώνες ελληνική, δεν θα γαληνεύσει παρά μόνο όταν η γαλανόλευκη κυματίσει περήφανα στο κάστρο της Κερύνειας και μόνο όταν αντηχήσουν οι ορθόδοξες λειτουργίες στις κατεχόμενες εκκλησιές μας. Η ΕΟΚΑ είναι το σύνθημα. Η ΕΟΚΑ είναι ο δρόμος. Η ΕΟΚΑ κατάφερε να συνυφαστεί με την έννοια της ελευθερίας, με την έννοια του ξεσηκωμού, με την έννοια του αντιαποικιακού αγώνα που κάποιοι λεγόμενοι αριστεροί επέλεξαν να υποσκάψουν. Η ΕΟΚΑ είναι ο πήχης,είναι το μέτρο με το οποίο συγκρίνονται και πάντα θα συγκρίνονται οι ηγέτες του Ελληνισμού, είναι και θα είναι το αγκάθι στις προσπάθειες εκπλήρωσης του πάγιου τουρκοβρετανικού στόχου ομοσπονδοποίησης της Κύπρου.
«Είμαστε όλοι παιδιά της ΕΟΚΑ, και ατσαλένια έχουμε καρδιά, για την Κύπρο μας όλοι να πολεμάμε και να πέφτουμε με θάρρος στη φωτιά»
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
