Ίμια 1996: Κάθε μια βραχονησίδα είναι ελληνική πατρίδα

Λονδίνο 31 Ιανουαρίου 2015,

19 χρόνια έχουν περάσει από τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου του 1996, όταν οι καταστροφικοί χειρισμοί της ελλαδικής πολιτικής ηγεσίας υπονόμευσαν την ελληνική εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Η αδυναμία σύστασης αποτελεσματικής αποτρεπτικής πολιτικής στο Αιγαίο, η τυφλή υποταγή στις υποδείξεις των Αμερικανών και η αδυναμία αντιμετώπισης κρίσεων αυτού του μεγέθους έδωσαν στην Τουρκία την ευκαιρία να αμφισβητεί το καθεστώς των βραχονησίδων και γενικότερα του Αιγαίου. Ο Ελληνισμός συνεχίζει να βιώνει τα αποτελέσματα των γεγονότων των Ιμίων τα οποία ενθαρρύνουν την Τουρκία να συνεχίσει ακάθεκτα την επεκτατική επιθετική πολιτική της σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, να στέλνει τις πολεμικές της φρεγάτες στις ακτές της ελεύθερης Κύπρου και να απαιτεί μερίδιο στον φυσικό πλούτο του Ελληνισμού.

Απαρχή των γεγονότων ήταν όταν τουρκικό πλοίο εξέπεμψε σήμα κινδύνου κοντά στις βραχονησίδες των Ιμίων ανήμερα Χριστουγέννων του 1995. Η οποιαδήποτε βοήθεια αποκόλλησης του τουρκικού πλοίου από το λιμεναρχείο Καλύμνου, απορρίφθηκε κατηγορηματικά από τον πλοίαρχο, ο οποίος υποστήριζε πως δεν επιθυμούσε την βοήθεια από τις ελληνικές αρχές, τη στιγμή που όπως υποστήριζε βρισκόταν σε τούρκικη περιοχή. Παρά το γεγονός ότι μετά από διπλωματικές διαβουλεύσεις, τα ελληνικά ρυμουλκά αποκόλλησαν το τουρκικό πλοίο και το οδήγησαν στο λιμάνι Κιουλούκ στις 28 Δεκεμβρίου, ο γραμματέας του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών, εκφράζοντας την θέση της τουρκικής κυβέρνησης, είπε πως υπάρχει γενικότερα θέμα με τα Ίμια.

Θορυβημένος από τις τουρκικές εδαφικές αξιώσεις στα Ίμια, ο τότε δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, στις 25 Ιανουαρίου 1996, ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ανατολή Ίμια εις ένδειξη της ελληνικότητας των Ιμίων. Η αντίδραση της Άγκυρας ήλθε στις 27 Ιανουαρίου όταν δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι της Χουριέτ μετέβησαν με ελικόπτερο στη βραχονησίδα, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική.

Η κρίση κλιμακώνεται με σκάφη του ελληνικού και τουρκικού πολεμικού ναυτικού να καταφτάνουν στην περιοχή πέριξ των Ιμίων. Η υποστολή της τουρκικής σημαίας στις 28 Ιανουαρίου από το ελληνικό περιπολικό «Αντωνίου» και η κρυφή αποβίβαση βατραχανθρώπων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού την ίδια νύχτα στη ανατολική Ίμια ήταν απόλυτα επιτυχής, εντούτοις η καίρια παράληψη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας να στείλουν στρατιωτικό άγημα και στην αφύλακτη διπλανή βραχονησίδα, οδήγησε στον ισοζυγισμό του πλεονεκτήματος, όταν τη νύχτα της 30ης Ιανουαρίου Τούρκοι βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στην δυτική Ίμια και ύψωσαν την τούρκικη σημαία.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου, εν μέσω κακοκαιρίας, ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού,απογειώθηκε από την ελληνική φρεγάτα «Ναβαρίνο» για να επιβεβαιώσει την παρουσία Τούρκων στρατιωτών στη δυτική Ίμια. Κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα, το ελικόπτερο έπεσε με αποτέλεσμα το πλήρωμα του να βρεθεί νεκρό. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έπεσε το ελικόπτερο μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστες, με την ελληνική κυβέρνηση να αποδίδει την πτώση στην κακοκαιρία. Είναι όμως διαδεδομένη η άποψη πως η το ελικόπτερο καταρρίφθηκε από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό ή τους Τούρκους καταδρομείς στη βραχονησίδα, ένεκα και των ζημιών που είχε το ελικόπτερο όταν ανασύρθηκε και συνεπώς δεν μπορεί να αποκλειστεί η σκόπιμη συγκάλυψη των γεγονότων από την επίσημη πολιτική ηγεσία για αποφυγή εκτόνωσης της κρίσης. Το ηρωικό πλήρωμα του ελληνικού ελικοπτέρου αποτελούσαν οι Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και Αρχικελευστής Έκτορας Γιάλοψος.

Με παρέμβαση των Αμερικανών, και συγκεκριμένα του εντεταλμένου από τον Κλίντον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, Κώστας Σημίτης και η τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ, συμφώνησαν να αποσύρουν ταυτόχρονα και τα δύο στρατιωτικά αγήματα από τις δύο βραχονησίδες και να υποστείλουν τις σημαίες, όπως και έγινε. Έτσι, εν μέσω των ευχαριστιών του Σημίτη προς τους Αμερικάνους την επόμενη μέρα στη βουλή, η περιοχή των Ιμίων μετατράπηκε σε αμφισβητούμενη περιοχή, με τους Τούρκους να επιτυγχάνουν ακόμα ένα βήμα προς τον στόχο τους για γκριζάρισμα του Αιγαίου. Στο αξέχαστο «ευχαριστώ» του Σημίτη προς τους Αμερικανούς, ήλθε αργότερα να προστεθεί η αποκάλυψη ότι τις κρίσιμες ώρες της κρίσης ο τότε υπουργός εξωτερικών Πάγκαλος προέτρεψε να υποσταλεί η ελληνική σημαία από τα Ίμια και να βγει προς τα έξω ότι την πήρε ο άνεμος.

Οι πρόχειροι χειρισμοί της τότε πολιτικής ηγεσίας κατέδειξαν για ακόμα μία φορά την διαχρονική υποχωρητικότητα της Ελληνικής πλευράς, η οποία και σήμερα δίνει στον Τούρκο το δικαίωμα για συνεχή αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου στην περιοχή και για ανέμελη περιπλάνηση στον εναέριο χώρο μας και στα ελληνικά ύδατα. Αυτή την παθητική στάση ασπάζεται σήμερα και η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας αφενός με την εμμονή στις αδιέξοδες διακοινοτικές συνομιλίες οι οποίες γίνονται δίχως τη συναίνεσή του κυπριακού Ελληνισμού, και αφετέρου με τη στάση που κρατάει απέναντι στα τουρκικά πλοία και φρεγάτες που παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της.

Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου, δεν ξεχνούμε τη θυσία των τριών αξιωματικών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που εν αντιθέσει με τους υποτελείς ηγέτες του Ελλαδικού κράτους, δήλωσαν έμπρακτα παρών σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Η τουρκική επιθετικότητα και οι επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας δεν άρχισαν ούτε τελείωσαν τον Γενάρη του ’96, γεγονός που καθιστά τραγικά ελλιπή την αποτρεπτική πολιτική του Ελληνισμού στα Ίμια αλλά και σήμερα στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Ο πάγιος στόχος της Τουρκίας για δημιουργία γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, κατά παράβαση του δικαίου της θάλασσας, αλλά και η παρουσία τουρκικών πολεμικών φρεγατών στις ακτές της Κύπρου εδώ και τέσσερις μήνες, καθιστούν την ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και της κυπριακής εθνοφρουράς επιβαλλόμενη και αναγκαίαέτσι ώστε να παρέχουν και πρακτικά στον Ελληνισμό το δικαίωμα στην αυτοάμυνα κάτω από το άρθρο 51 του χάρτη του ΟΗΕ. Το φασιστικό κράτος που λέγεται Τουρκία, χαλιναγωγείται μόνο με μαστίγιο, δηλαδή μόνο όταν εννοήσει ότι οι απειλές τις και οι άνομες πράξεις της σε βάρος του έθνους μας, δύναται να της επιφέρουν σημαντικό κόστος, είτε αυτό λέγεται πολιτικό, οικονομικό ή και στρατιωτικό κόστος. Η νέα Ελλαδική ηγεσία των Αθηνών, οφείλει να παραμερίσει τα όποια αντιμιλιταριστικά και αντεθνικά σύνδρομα που η μέχρι τώρα πορεία της αναδεικνύει, και υπεύθυνα να δημιουργήσει ομπρέλα προστασίας από την Μακεδονία και την Θράκη, μέχρι τον Απόστολο Ανδρέα στην κατεχόμενη Καρπασία.