Λονδίνο 28 Οκτωβρίου 2013
28 Οκτωβρίου 1940. Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, επέδωσε τελεσίγραφο στον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά. Το τελεσίγραφο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταληφθούν κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεων για την μετέπειτα προώθηση των Ιταλών στην Αφρική. Η απάντηση του Ι. Μεταξά (“Alors, c’est la guerre”), πυροδότησε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και το «έπος του ΄40» γράφτηκε στις χρυσές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας. Η απάντηση του αποτυπώθηκε στις εφημερίδες ως «ΟΧΙ» και από τότε αυτά τα τρία γράμματα θυμίζουν στον Ελληνισμό τις ένδοξες μάχες που ακολούθησαν.
Ο μικρός στρατός της Ελλάδας όχι μόνο θριάμβευσε έναντι της εισβολής του πάνοπλου και υπεράριθμου ιταλοαλβανικού στρατού, αλλά αντεπιτέθηκε κερδίζοντας το ένα τέταρτο των εδαφών της Αλβανίας. Η νίκη των Ελλήνων στον ελληνοϊταλικό πόλεμο είχε τεράστια επιρροή στην έκβαση του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου αφού εξανάγκασε τη ναζιστική Γερμανία να εισβάλει στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση του σχεδίου «Μπαρμπαρόσα» για εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Η καθυστέρηση βρήκε τον στρατό του τρίτου ράιχ αντιμέτωπο με το «ρωσικό χειμώνα» γεγονός που έκρινε σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του πολέμου.
Κατά το έπος του ’40 το σθένος και ο ηρωισμός που επέδειξε ο ελληνικός στρατός εξέπληξαν το παγκόσμιο. Για τις μάχες που έλαβαν χώρα παρέμεινε γνωστή μεταξύ άλλων και η φράση «στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» του Άγγλου Πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Δεν είναι μόνο όμως η παλικαριά και η Ελληνική ψυχή που συνέβαλαν στην έκβαση του ελληνοϊταλικού πολέμου αλλά και η ετοιμότητα του Ελληνικού στρατού, που μόλις 18 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή κατόρθωσε να αναδιοργανωθεί και να ανασυγκροτηθεί σε ετοιμοπόλεμο στράτευμα, ίσως όχι με τον σύγχρονο εξοπλισμό της Ιταλίας αλλά με την πειθαρχία και την εκπαίδευση που άρμοζε σε μάχιμο στρατό της εποχής.
Οι Έλληνες της Κύπρου δεν θα μπορούσαν να απέχουν από το πλευρό της Ελλάδας. Συμμέτοχοι στους καημούς και τις ανατάσεις του Έθνους, έδωσαν γενναία το παρόν τους, επιβεβαιώνοντας την Ελληνική τους ταυτότητα και αξιοπρέπεια, και εκφράζοντας έτσι για άλλη μια φορά τον διακαή πόθο τους για Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα. Ένα πόθο που μόλις πριν εννέα χρόνια οι Άγγλοι αποικιοκράτες κατέπνιξαν κατά τη διάρκεια των Οκτωβριανών.
Το ηρωικό «ΟΧΙ» του Ι. Μεταξά και ο ηρωισμός και η θυσία των παλικαριών του ελληνικού στρατού αποτελεί παρακαταθήκη και ως Έλληνες οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε όσα «ΟΧΙ» χρειάζονται ως απάντηση στα διχοτομικά σχέδια που ετοιμάζουν οι ξεροκέφαλοι θιασώτες της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Μέχρι τη μέρα που θα επιστρέψουμε ως απελευθερωτές στην Κερύνεια και στο Καρπάσι, στη Μόρφου και στο Βαρώσι οφείλουμε να υπενθυμίζουμε πως «γην και ύδωρ» δεν πρόκειται να παραχωρήσουμε ούτε στους ξένους αλλά ούτε και στους εγχώριους δυνάστες της Ιστορίας μας.
Επίσης, η ετοιμότητα και μαχητικότητα των στρατευμάτων του 1940 πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τη σημερινή ηγεσία. Η παρούσα κατάσταση της Εθνικής Φρουράς δεν επιτρέπει την αποτελεσματική υπεράσπιση των ελεύθερων εδαφών και των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου απαιτούμε την αναδιάρθρωση και αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς και δηλώνουμε αντίθετοι στις άνευ στόχου και οράματος διαλυτικές και προσχηματικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της άμυνας, σε μια χώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη με κατοχικό στρατό 40,000 ανδρών. Οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν το δικαίωμα να νιώθουν ασφαλείς στην πατρίδα τους, και η ηγεσία οφείλει να υιοθετήσει επιτέλους μια διεκδικητική πολιτική στο Κυπριακό, ως αρμόζει σε απογόνους των ηρώων του 1940.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
