Μετά από μια πολύωρη διαδικασία, ολοκληρώθηκε την περασμένη Τρίτη το μεσημέρι η ανάγνωση της πολυσέλιδης απόφασης του Κακουργιοδικείου για τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Ένοχος για ανθρωποκτονία κρίθηκε ο πρώην Υπ. Άμυνας Κώστας Παπακώστας ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με την εσχάτη των ποινών, ενώ οι Ανδρέας Νικολάου, Χαράλαμπος Χαραλάμπους και Αντρέας Λοϊζίδης κρίθηκαν ένοχοι με την κατηγορία της πρόκλησης θανάτου εξ’ αμελείας. Οι Μάρκος Κυπριανού και Σάββας Αργυρού απαλλάχτηκαναπό τις εις βάρος τους κατηγορίες.
Η δίκη δεν είχε όμως την επιθυμητή από όλους μας κατάληξη, αφού για άλλη μια φορά τα παραχαϊδεμένα παλιόπαιδα του κατεστημένου την γλίτωσαν, ενώ ολόκληρη η ευθύνη έπεσε στους ώμους του Κ. Παπακώστα και των άλλων τριών κατηγορουμένων οι οποίοι όμως ούτε πενταετία δεν θα συμπληρώσουν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Ιδιαίτερα απογοητευτικό αποτελεί το γεγονός πως ενώ ο Κ. Παπακώστας κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία, ο Μ. Κυπριανού αθωώθηκε με την αιτιολογία ότι ενεργούσε υπό τις εντολές του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, στη βάση της πολιτικής που ο δεύτερος είχε χαράξει. Εφόσον και οι δύο υπουργοί γνώριζαν την επικινδυνότητα του φορτίου και χειρίζονταν την υπόθεση με βάση τις κατευθύνσεις Χριστόφια, πώς μπορεί ο ένας να ενεργούσε και ο άλλος να μην ενεργούσε υπό τις εντολές Χριστόφια; Και γιατί ο Μ. Κυπριανού, εφόσον γνώριζε για την επικινδυνότητα του υλικού (όπως αποδείχτηκε), δεν έπραξε διαφορετικά; Μήπως το παρασκήνιο της προεκλογικής περιόδου και η συνεχής παρουσία του Μ. Κυπριανού στις συγκεντρώσεις του νυν Προέδρου έχουν να κάνουν με τη διαφορετική μεταχείριση; Επί της ουσίας, ένας από τους βασικούς υπεύθυνους της καταστροφής την βγάζει «καθαρή» ενώ ο Κ. Παπακώστας που επίσης φέρει βαρύτατες – όχι όμως αποκλειστικές – ευθύνες, εξελίχθηκε σε αποδιοπομπαίο τράγο αφού το σύστημα διαπλοκής της κομματικής συμμορίας τον «άδειασε» θεωρώντας τον καμένο χαρτί. Επιρρίπτοντας τη μεγαλύτερη ευθύνη στον Κ. Παπακώστα (όντας ο μόνος ένοχος για ανθρωποκτονία), το δικαστήριο ουσιαστικά «καθάρισε» το όνομα του Μ. Κυπριανού, ο οποίος πριν λίγο καιρό δήλωνε πως είχε δεχτεί και παροτρύνσεις για να αναλάβει την προεδρία του ΔΗΚΟ, αλλά και του Σάββα Αργυρού.
Μέσα όμως από την απόφαση του Κακουργιοδικείου μπορούμε πλέον μετά βεβαιότητας να διακρίνουμε το ρόλο του Δ. Χριστόφια, ο οποίος έμεινε αλώβητος εξαιτίας της Προεδρικής του ασυλίας, και με θράσος συνεχίζει να επιρρίπτει την ευθύνη σε ζώντες και νεκρούς. Οι αποφάσεις του, οι οδηγίες του και η πολιτική του υπήρξε το άλφα και το ωμέγα στα γεγονότα που οδήγησαν στην 11η Ιουλίου 2011. Παρόλα αυτά όμως, ο κύριος ένοχος για την καταστροφή δεν βρισκόταν στο κατηγορητήριο όπως ζητούσαμε όλοι μας από το καλοκαίρι του 2011. Σε αυτό το σημείο εγείρεται το εύλογο ερώτημα: γιατί ο τέως Πρόεδρος, που βάλθηκε να μας πείσει περί της αθωότητάς του, δεν αποδέχτηκε έστω την άρση της ασυλίας του και γιατί δεν ζήτησε ο ίδιος την διεξαγωγή έρευνας για τυχόν ευθύνες που του αναλογούν; Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται λέει η παροιμία και είναι πασιφανές πως ο Δημήτρης Χριστόφιας έχει να φοβηθεί πολλές. Η ετυμηγορία όμως δικαιώνει τουλάχιστον τα θύματα της έκρηξης, τα οποία δέχτηκαν τόνους ΑΚΕΛικής λάσπης μετά θάνατον. Το Κακουργιοδικείο ουσιαστικά υιοθέτησε τα συμπεράσματα Πολυβίου και απεφάνθη ότι η εκτέλεση του καθήκοντός τους και η ηθική τους υποχρέωση να θυσιαστούν δεν μπορεί να διαγράψει τις «…παραλείψεις των υπαιτίων οι οποίες τους έθεσαν ή τους άφησαν στη δεινή και αγωνιώδη εκείνη κατάσταση.» Ως εκ τούτου οι εξ Αριστεράς ψίθυροικαι τα δημοσιεύματα των φυλλάδων του ΑΚΕΛ, «Γνώμη» και «Χαραυγή», που παρουσίαζαν τότε τον Χριστόφια ως στόχο ενορχηστρωμένης απόπειρας απαξίωσής του και απομάκρυνσής του διά της βίας από την εξουσία και οι κατηγορίες περί λανθασμένων χειρισμών των πεσόντων, αποδεικνύονται άκυρα και παραπλανητικά και καταδεικνύουν τα διαχρονικά σύνδρομα καταδίωξης και ανασφάλειας που διακατέχουν τις «Νέες Δυνάμεις».
Σαφέστατα όμως, η ευθύνη για την απουσία Χριστόφια από το κατηγορητήριο βαραίνει αποκλειστικά τους ώμους του «συστημικού» Γεν. Εισαγγελέα κ. Πέτρου Κληρίδη, ο οποίος δεν είχε μπει καν στη διαδικασία να διερευνήσει τυχόν ποινικές ευθύνες του τέως Προέδρου. Επιπλέον, η απόφαση της κατηγορούσας αρχής να αποσύρει τις κατηγορίες από το πρόσωπο του Σ/χη Γεωργιάδη και να τον παρουσιάσει εκ νέου ως μάρτυρα κατηγορίας καταδεικνύει την προχειρότητα των χειρισμών τους. Με την κίνηση αυτή δεν δόθηκε στο Κακουργιοδικείο η ευκαιρία να εξετάσει τυχόν ποινικές ευθύνες του εν λόγω μάρτυρα, ο οποίος τελικά καθόλου δεν βοήθησε το έργο της Γεν. Εισαγγελίας αφού η μαρτυρία του κρίθηκε ανεπαρκής. Επίσης μεγάλος αριθμός μαρτύρων, μεταξύ των οποίων και ο κ.Παντελίδης (διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Δ. Χριστόφια) κρίθηκε αναξιόπιστος κάτι που και πάλι βαραίνει αποκλειστικά τη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας. Το δικαστήριο αποφασίζει με βάση τα δεδομένα και τους κατηγορούμενους που έχει ενώπιόν του. Οι λανθασμένοι χειρισμοί της Γεν. Εισαγγελίας και η απουσία συγκεκριμένων ατόμων από το κατηγορητήριο δεν επέτρεψε στο δικαστήριο να σχηματίσει μία ολοκληρωμένη εικόνα για την πραγματική διάσταση του ζητήματος αφού θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως εάν συγκεκριμένα άτομα κατηγορούντο, κάποιοι άλλοι δεν θα κυκλοφορούσαν ελεύθεροι σήμερα. Η προχειρότητα στους χειρισμούς της Γεν. Εισαγγελίας και η ανεπαρκής στοιχειοθέτηση της υπόθεσης έρχεται να επιβεβαιώσει όλα αυτά που της καταλογίζουν τα τελευταία χρόνια και καταδεικνύουν για άλλη μια φορά πως η Υπηρεσία είναι ένα καράβι που μπάζει νερά από παντού, με τραγικές συνέπειες όσο αφορά την απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης. Η δε ατυχής σύμπτωση του διορισμού του Ρίκκου Ερωτοκρίτου στη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, καταδεικνύει την έλλειψη πολιτικής βούλησης και από τους νυν κυβερνώντας για να διορθώσουν τις στρεβλώσεις τις Υπηρεσίας. Αρνούμαστε να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει άλλος ικανός νομικός για αυτή τη θέση πέρα από το συγκεκριμένο άτομο ενώ δεν θέλουμε ούτε να σκεφτούμε τι προτίθεται να πράξει σε περίπτωση που και ο νυν Πρόεδρος διαπράξει παρόμοια λάθη με τον προκάτοχό του. Ευελπιστούμε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, δεν θα επαναλάβει το ίδιο λάθος και στο διορισμό του νέου Γεν. Εισαγγελέα αφού επιβάλλεται να διοριστεί ένα άτομο χωρίς ισχυρούς κομματικούς δεσμούς και το οποίο θα έχει τουλάχιστον το θάρρος να ξεκινήσει, έστω, τις έρευνες εναντίον των μεγάλων ενόχων που σήμερα έχουν εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης.
Η χθεσινή απόφαση του Κακουργιοδικείου πρέπει να θεωρείται αρκετά καλή όσο αφορά τη νομική της πτυχή αφού είναι καλά τεκμηριωμένη ενώ στα θετικά σημειώνουμε τις ξεκάθαρες ευθύνες που επέρριψε το δικαστήριο στον τέως Πρόεδρο καθώς και την προστασία της μνήμης των πεσόντων που εκτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους προς την πατρίδα. Η Κυπριακή δικαιοσύνη ως θεσμός όμως απέτυχε να ικανοποιήσει τις λαϊκές προσδοκίες, αφού οι βασικοί υπεύθυνοι έμειναν ατιμώρητοι ενώ όσοι κρίθηκαν ένοχοι ίσως και να μην εκτίσουν καν ποινή φυλάκισης. Το δίκαιο πρέπει να είναι απαλλαγμένο από πάθη, όπως άλλωστε επιβάλλει ο δικαστικός όρκος, και ο λαός δεν μπορεί να έχει απαίτηση από το Κακουργιοδικείο να παρασυρθεί από την λαϊκή επιθυμία και απαίτηση. Ωστόσο όταν τα νομικά κωλύματα, το τρύπιο σύνταγμα του κράτους και η Γενική Εισαγγελία παρεμποδίζουν την απόδοση ευθυνών εκεί που πρέπει, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για δικαιοσύνη. Υπάρχουν ξεκάθαρες ευθύνες σε πρόσωπα πέρα των τεσσάρων ενόχων και όμως το Κυπριακό κράτος πάλι βρήκε τρόπο να τις συγκαλύψει. Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως για μια τέτοια καταστροφή ευθύνη έχουν μόνο ένας ασθενής Υπουργός Άμυνας και τρεις πυροσβέστες και για αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανένα άλλο παρά τον κ. Πέτρο Κληρίδη. Ο Μ. Κυπριανού είχε και αυτός ξεκάθαρη ευθύνη για την όποια πράξη και/ή απραξία του και το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τον Δημήτρη Χριστόφια και τον Σ/χη Γεωργιάδη. Εκ του αποτελέσματος η εμπιστοσύνη του λαού προς το κράτος και τους θεσμούς του έχει πλέον κλονιστεί οριστικά και ανεπανόρθωτα. Ως κοινωνία γίναμε αποδέκτες του μηνύματος πως κανείς δεν τιμωρείται για εγκλήματα τεραστίων διαστάσεων. Αυτήν την εβδομάδα που άρχισε και η κατάταξη των νεοσυλλέκτων μας στην τιμημένη Εθνική Φρουρά, γίναμε αποδέκτες του μηνύματος πως οι στρατεύσιμοί μας μπορούν ακόμη και να σκοτωθούν εν ώρα καθήκοντος και πάλι να μην φέρει ευθύνη κανείς, ή από αυτούς που φέρουν, να τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρισης εάν πρόκειται για κομματικά στελέχη.
Κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε γρήγορα και δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό το πετυχαίνουν. Σύντομα όμως κάποιοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη λαϊκή οργή. Η ατιμωρησία, η αναξιοκρατία, η αδικία, το ρουσφέτι, η διαφθορά, τα σκάνδαλα και η αλαζονεία της συμμορίας που κυβερνά την Κυπριακή Δημοκρατία γεμίζουν σταγόνα προς σταγόνα το ποτήρι της αγανάκτησης. Αυτοί νιώθουν ασφαλείς, κρυμμένοι πίσω από αξιώματα, συμβόλαια εκατομμυρίων, ξένους και εγχώριους προστάτες, κομματικούς μηχανισμούς και χιλιάδες τυφλών κομματικών οπαδών. Νιώθουν ασφαλείς γιατί εμείς είμαστε λίγοι και αυτοί πολλοί. Εμείς οι λίγοι όμως θα συνεχίσουμε να ζητάμε και να αγωνιζόμαστε για την κάθαρση αυτής της νήσου από τους δωσίλογους, τους ψεύτες, τους υποκριτές, τους λαοπλάνους και τους γραβατωμένους εγκληματίες. Όσο και αν προσπαθούν αυτοί, με ή χωρίς δικαστική βούλα, να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως χάθηκαν δεκατρείς ζωές εμείς οι λίγοι θα φροντίσουμε η μνήμη τους να παραμείνει άσβεστη στο χρόνο ενώ παράλληλα θα συνεχίσουμε να απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου