You are currently viewing Το αυτόνομο και επαναστατικό πνεύμα του σήμερα

Κωνσταντίνος Παρέλλης
Αντιπρόσωπος Salford
08 Φεβρουαρίου 2011 *

Με το που μπαίνει κάθε νέος, στην περίοδο της εφηβείας και μετέπειτα στη φοιτητική ζωή, ξυπνά μέσα του η ανάγκη για «επανάσταση», σε επίπεδο προσωπικό και συλλογικό.

Κάποτε «επανάσταση» υπήρξε το σκισμένο τζιν, το μακρύ μαλλί, η ροκ μουσική και το κίνημα των χίπη. Επανάσταση υπήρξε η απελευθέρωση των εθνών, η πτώση των δικτατοριών, τα αριστερά ιδεώδη, καθώς και η αναρχία. Κάποτε οι νέοι πλημμύριζαν τους δρόμους σαν μανιασμένοι χείμαρροι, πολεμώντας το κατεστημένο και γρονθοκοπώντας το καλοφτιαγμένο «σύστημα». Κάποτε οι νέοι άλλαζαν τον κόσμο. Κάποτε.

Φτάνοντας στο σήμερα, η υλιστική μανία της κοινωνίας αναπτύχθηκε εις το έπακρον, και οι νέοι με το «επαναστατικό πνεύμα» αφομοιώθηκαν και έγιναν επαναστάτες των καφέ και των club, ή επαναστάτες του καναπέ. Μόνη έγνοια τους να ντυθούν μοδάτα, να βάλουν τα ακριβά τους παπούτσια, ρούχα και αξεσουάρ και να εντυπωσιάσουν με το «στυλ» τους. Αυτό δεν είναι επανάσταση.

Ο νέος που διψούσε να είναι Αυτόνομος, να ξέρει τι γίνεται γύρω του και να έχει το μέλλον του και του κόσμου ολόκληρου στα χέρια του, κοντεύει να εξαλειφθεί.

Ο επαναστάτης νέος είναι ανυπότακτος, δεν δέχεται ό,τι του πουν. Ο Επαναστάτης νέος διεκδικεί το ακατόρθωτο.Ο Επαναστάτης νέος αλλάζει τα δεδομένα. Επανάσταση δεν είναι να φοράς μπλουζάκια με τον Τσε Γκεβάρα, αλλά να τον μιμείσαι. Επανάσταση δεν είναι να ακούς μουσική ροκ, αλλά να την ζεις, αυτήν και το επαναστατικό της μήνυμα. Επανάσταση δεν είναι να δηλώνεις ιδεαλιστής, αλλά να ζεις κάθε σου ιδέα, να την προωθείς, και να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν. Επανάσταση είναι να αντιστέκεσαι, να σπας το κατεστημένο και να διαλύεις κάθε ύπουλο, μαύρο σχέδιο των «μεγάλων». Και το σημαντικότερο, επανάσταση είναι να βλέπεις τα προβλήματα της κοινωνίας που ζεις, να τα πολεμάς και να τα λύνεις.

Στη Κύπρο, προβλήματα υπάρχουν πολλά, επαναστάτες λίγοι. Και το χειρότερο πρόβλημα είναι φυσικά αυτό της κατοχής, η στέρηση της ελευθερίας μας. Παρ’ όλ’ αυτά, το «σύστημα» απορρόφησε τους περισσότερους νέους. Τα κόμματα, κοινωνοί του ανούσιου «συστήματος» παραπλανούν, ξεπλένουν εγκεφάλους, διαστρεβλώνουν Ιδέες, και οι νέοι χάβουν τα πάντα. Έτσι, ο νέος αντί του επαναστάτη, κατάντησε συντηρητής του σημερινού πολιτικού κατεστημένου.

Έλληνες Κύπριοι νέοι, ο τόπος μας χρειάζεται το Επαναστατικό μας πνεύμα. Η επανάσταση φουντώνει μέσα στα αυτόνομα μαθητικά και φοιτητικά κινήματα και κάθε νέος οφείλει να στηρίξει τούτη την επανάσταση. Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τα γεγονότα, να ξυπνήσουμε ξανά το ανίκητο θεριό της νεανικής επανάστασης και να κερδίσουμε την ελευθερία του πνεύματος, της κοινωνίας μας και του τόπου μας.

Δεν θα αφήσουμε να μας πάρουν την ψυχή, δεν θα αφήσουμε να σβήσουν με ψέματα, την δίψα μας για ελευθερία. Σήμερα χτίζουμε Επανάσταση.

* το άρθρο δημοσιεύθηκε στο “Προπύργιο”, 08/02/2011