Σωκράτης Κ. Έλληνας
Πρόεδρος
23 Δεκεμβρίου 2008
Τον Νοέμβριο, ως Πρόεδρος του Μετώπου Κυπρίων Φοιτητών ΗΒ, είχα προτείνει στο συμβούλιο του Κινήματος να μην εκδοθεί ανακοίνωση σχετικά με τα όσα εκτυλήχθηκαν την 15η Νοεμβρίου 2008 έξω από την Τουρκική Πρεσβεία στο Λονδίνο, παρ’ όλο που για ακόμα μια χρονιά γίναμε μάρτυρες κομματικά καθοδηγούμενων ευτράπελων. Σκοπός μας ήταν να διασφαλίσουμε την ενότητα της Κυπριακής φοιτητικής κοινοτητας του Ηνωμένου Βασιλείου, τη στιγμή μάλιστα που το συνδικαλιστικό της όργανο, η ΕΦΕΚ ΗΒ, βρίσκετε ακόμα υπό δικτατορική ομηρία, καθώς οι κομματικές παρατάξεις αποφάσισαν να ακυρώσουν τις εκλογές, αγνοώντας το καταστατικό και κάθε δημοκρατικό θεσμό, και να διατηρήσουν ετσιθελικά τα ποσοστά που έλαβαν το 2007 μέχρι το 2009.
Παρ’ όλα αυτά είμαι αναγκασμένος να προβώ στην συγγραφή του παρόντος άρθρου καθώς η Προοδευτική ΚΦΗΒ (η φοιτητική νεολαία του ΑΚΕΛ), με ανακοίνωση της, φρόντισε να διασπάσει την εύθραυστη ενότητα, προάγοντας τον φανατισμό και την πόρωση στις τάξεις των μελών και των υποστηρικτών της, με σκοπό να αποκομίσει ευτελή μικροκομματικά οφέλη.Στην ανακοίνωση της (17/11/2008), η Προοδευτική, κάνει αναφορά σε «ακροδέξια – εθνικιστικά στοιχεία που πρόσκεινται σε συγκεκριμένη παράταξη και οι οποίοι αναφώνησαν συνθήματα όπως “κάτω τα χέρια ομοσπονδιακοί, η Κύπρος είναι ελληνική”». Γιατί δεν κατονομάζει ο συντάκτης της ανακοίνωσης ποια είναι η παράταξη που φέρει στους κόλπους της «ακροδεξιά στοιχεία» για να την καταδικάσουμε και εμείς με την σειρά μας; Μήπως ο συντάκτης επιδιώκει εντέχνως την σύγχυση, με σκοπό να σπιλώσει και πάλι το όνομα και το κύροςτου ΜΕΤΩΠΟΥ;
Μάλλον περί αυτού πρόκειται. Διότι το εν λόγω σύνθημα που ύπουλα και αυθαίρετα η Προοδευτική απέδωσε σε «ακροδεξιά στοιχεία» όντως ακούστηκε από τα μέλη και τους υποστηρικτές του ΜΕΤΩΠΟΥ, οι οποίοι όχι μόνο δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά με την δράση και τις πάμπολλες δημοσιεύσεις τους έχουν επανελειμμένως καταδικάσει αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές απόψεις.Δεν έχω κανένα λόγο να το κρύψω ή να το αρνηθώ. Αντιθέτως ενημερώνω τους «αριστερούς», όπως αποφάσισαν να αυτοαποκαλούνται, συμφοιτητές μου πως τον εν λόγω σύνθημα στο ΜΕΤΩΠΟ το νιώθουμε, το πιστεύουμε, το φωνάζουμε και θα συνεχίσουμε να το φωνάζουμε. Όσες χιλιάδες ανακοινώσεις και να βγάλουν, όσο κόσμο κι αν συλλάβουν τα όργανα της τάξης, όσο και να φακελώνουν και απειλούν δημοκράτες αντιφρονούντες, δε θα φιμωθούμε, δε θα πάψουμε να αντιστεκόμαστε σε ότι βλάπτει την Κύπρο και τα
συμφέροντα της.
Και ρωτώ τον αναγνώστη: Με πιο δικαίωμα και στην βάση ποιων στοιχείων μπορεί ο κάθε Κύπριος πολίτης που απορρίπτει την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και πιστεύει στις ελληνικές ιστορικές καταβολές του πολιτισμού της πατρίδας μας να χαρακτηριστεί «ακροδεξίος – εθνικιστής»; Με τον ίδιο τρόπο, τότε, ουδείς ακροδεξιότερος και πιο εθνικιστής από το ΑΚΕΛ, το οποίο στα πλαίσια του διαχρονικού ιδεολογικού αχταρμά θέσεων και τοποθετήσεων που το διακρίνει, έχει κατά καιρούς τοποθετηθεί με σαφήνεια τόσο κατά της Ομοσπονδίας ως μορφής λύσης του Κυπριακού, όσο και υπέρ της αδιαμφισβήτητης ιστορικής ελληνικότητας της Κύπρου.Παραθέτω ορισμένα ιστορικά τεκμήρια, από τα πολλά που υπάρχουν:Το 1965, η Σοβιετική Ένωση δια στόματος του υπουργού εξωτερικών Α. Γκρομύκο, διατύπωσε την άποψη πως μια πιθανή λύση του Κυπριακού θα ήταν η Ομοσπονδία. Το ΑΚΕΛ, με ανακοίνωση της Κεντρικής του Επιτροπής ημερομηνιάς 26/01/1965, απέρριψε τέτοιο ενδεχόμενο θεωρόντας το ομοσπονδιακό μοντέλο ανεδαφικό. Ακόμα, θεώρησε , ότι τέτοια λύση θα οδηγήσει στη δημιουργία χωριστής εθνικής οντότητας με ξεχωριστή εθνική συνείδηση, γεγονός που τη βρίσκει αντίθετη γιατί ο στόχος του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα του κυπριακού λαού
ήταν η Αυτοδιάθεση-Ένωση.
Επιπλέον, ο καταξιωμένος Κύπριος ποιητής της Αριστεράς, ο Θοδόσης Πιερίδης, η μνήμη του οποίου ορθά τιμήθηκε από την ΕΔΟΝ και την ΚΝΕ στις 28/11/2008 στην Αθήνα, αναφέρει στο (εμπνευσμένο από τον αγώνα της ΕΟΚΑ) έργο του Κυπριακή Συμφωνία:
«Λογαριάσατε λάθος με το νου σας, εμπόροι,
δε μετριέται πατρίδα, λευτεριά με τον πήχη!
…Στης Μεσόγειος τι θέτε τη γλυκιά γαλανάδα;
Εμείς είμαστε Κύπρος, εμείς είμαστε Ελλάδα!»
Τέλος, στις 27 Ιουνίου 1967, η εφημερίδα «Χαραυγή» παραθέτει την ομιλία του τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαϊωάννου στην ολομέλεια της Βουλής: «Οφείλομε να συμβάλομε όλοι με όλες μας τις δυνάμεις για να αποφύγομε τον διαμελισμό [και] διεδήλωσε ακόμη μία φορά, με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την εμμονή του κόμματος τη εργατικής τάξης στο αίτημα της γνήσιας Ένωσης χωρίς εδαφικά, διοικητικά ή άλλα ανταλλάγματα, αίτημα το οποίο υιοθέτησε ομοφώνως η Βουλή με ψήφισμα το οποίο ενέκρινε στις 30 Ιουνίου
1964».
Ποιες λοιπόν οι διαφορές μας κύριοι συμφοιτητές; Πολύ εύκολα ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί πως οι αρχές σας συμφωνούν μαζί μας τόσο σε ότι αφορά την ανεδαφικότητα της Ομοσπονδίας, όσο και σε ότι αφορά την ελληνικότητα της νήσου. Η διαφορά μας λοιπόν είναι ότι αντίθετα με εσάς εμείς παραμένουμε συνεπείς στις αρχές μας. Αντίθετα με εσάς δεν ξεπουλάμε ιδανικά με αντάλλαγμα καμία καρέκλα, καμία αύξηση ποσοστών. Είμαστε αγνοί πατριώτες και αυτός είναι ο λόγος που δεχόμαστε τη λάσπη σας, καθώς μάλλον δεν πιστεύετε καν στην ύπαρξη αγνών και ελεύθερα σκεπτόμενων νέων. Εμείς δε ξέρουμε να τρώμε από το πιάτο στο οποίο φτύναμε προηγουμένως. Έχουμε αξιοπρέπεια και μ’ αυτήν θα αγωνιστούμε για τα ιδανικά μας, όσο κι αν μας βαφτίζετε άλλοτε έτσι και άλλοτε αλλιώς. Όσο κι αν δεχόμαστε άνισο και ύπουλο πόλεμο, ο οποίος έχει πλέον ξεπεράσει τα πολιτικά όρια και έχει γίνει σε πολλές περιπτώσεις προσωπικός ή/και οικογενειακός, θα κάνουμε αυτό που επιβάλλει η συνείδηση μας, αυτό που απαιτούν τα μέλη και οι υποστηρικτές μας. Όσο κι αν προσπαθείτε, δεν θα ξεχάσουμε το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για προάσπιση της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το 2009 – Ελευθερία, Δημοκρατία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο.
