Λάμπρος Καούλλας
Εκπρόσωπος Τύπου
19 Σεπτεμβρίου 2007
– Σημείο πρώτο, 27 Ιουνίου 2007:
Η Ιαπωνίδα συμφοιτήτρια μου αναχωρεί για να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο και εγώ βγαίνω από την αίθουσα
αναμονής του αεροδρομίου Λάρνακας. Πηγαίνω στα καινούργια τερματικά να πληρώσω το – πολύ ακριβό –
αντίτιμο για τον χώρο στάθμευσης. Εκεί που πάω να επιλέξω γλώσσα, μου βγάζει τέσσερις σημαίες: κυπριακή,
βρετανική, ρωσσική και γερμανική…
– Σημείο δεύτερο, 02 Αυγούστου 2007:
Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ κ. Δημήτρης Χριστόφιας τελεί τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Εθνάρχη Μακαρίου στην
Λεμεσό. Ο ανδριάντας (σύμφωνα με την φωτογραφία που κοσμούσε το πρωτοσέλιδο της ‘Χαραυγής’ της
επομένης μέρας) ήταν σκεπασμένος με δύο σημαίες κυπριακές…
– Σημείο τρίτο, 05 Αυγούστου 2007:
Αντικατοχική εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου στο Πολιτιστικό Κέντρο Δερύνειας. Ομιλητής ο Δήμαρχος της
κατεχόμενης πόλης κ. Αλέξης Γαλανός. Στον χώρο υπήρχαν αποκλειστικά και μόνο κυπριακές σημαιούλες…
Όπως καταλάβατε, η κύρια παρατήρηση είναι ότι και στις τρεις πιο πάνω περιπτώσεις λάμπει διά της απουσίας
της η ελληνική σημαία. Είναι γεγονός πως η εθνική σημαία, μετά την ένταξη μας στην ΕΕ, αντικαταστάθηκε (σε
όλα τα κυβερνητικά κτίρια) με την ευρωπαϊκή. Δεκτό. Και ήταν επόμενο με την λεγόμενη «επαναπροσέγγιση» το
κλίμα να «πιέζει» περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση. Και οι τρεις όμως πιο πάνω περιπτώσεις
αποδεικνύουν πως η υπέρμετρη σπουδή μας στο να κρύβουμε την γαλανόλευκη, υπό την σκιά της οποίας
χύθηκε τόσο κυπριακό αίμα, μας καθιστά γραφικούς και σε πολλές περιπτώσεις απελπιστικά γελοίους. Αλλά ας
πάρουμε την κάθε σκηνή ξεχωριστά:
α) Αεροδρόμιο Λάρνακας: Όταν μου έχει ως επιλογή γλώσσας την «κυπριακή» τι ακριβώς εννοεί; Ότι το
μηχάνημα θα μου «μιλά» στην κυπριακή διάλεκτο; Δηλάδη αντί να γράφει, ας πούμε, «Τοποθετήστε 50 σεντς» θα γράφει «Βάρτε ένα δεκασέλινον»; Αφού η γλώσσα μας είναι η ελληνική, δεν είναι γελοίο να υπάρχει κυπριακή
σημαία; Τι εντύπωση θα αποκομίσουν οι ξένοι τουρίστες («άλλο ελληνική γλώσσα, άλλο κυπριακή;») αλλά κυρίως
πόσο μεγάλη προσβολή θα νιώσουν οι Ελλαδίτες αδελφοί μας όταν το βλέπουν; Φυσικά κάτι τέτοια καμώματα,
μπορούν να «γυρίσουν μπούμεραγκ» σε αυτούς που τα σκαρφίζονται έχοντας άλλα στον νου: Άμα έχετε την
κυπριακή σημαία για επιλογή της ελληνικής γλώσσας, δεν σημαίνει κιόλας – ρε εξυπνάκηδες – ότι στην Κύπρο
μιλούμε αποκλειστικά και μόνο ελληνικά, άρα δεν λαμβάνουμε υπόψιν τις ευαισθησίες και την γλώσσα των
Τουρκοκυπρίων; Είδατε; Από μια άλλη οπτική γωνία, πάλι το ίδιο «εθνικιστικό κακό» κάνατε!
β) Αποκαλυπτήρια ανδριάντα του Μακαρίου στη Λεμεσό: Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με την ιστορία
του ΑΚΕΛ, την σχέση του ΑΚΕΛ με την ελληνική σημαία γενικότερα και ειδικότερα την σχέση του ΑΚΕΛ με τον
Μακάριο. Απλώς και μόνο – και αφού το ΑΚΕΛ θέλει να τιμά και να υμνεί τον Μακάριο – ο Δημήτρης Χριστόφιας
όφειλε να σεβαστεί τα λόγια και την ευαισθησία του ιδίου του Αρχιεπισκόπου προς την ελληνική σημαία και τον
Ελληνισμό και να μην ξεχνούσε πως σε κάθε ομιλία του, ο Μακάριος, είτε σε εξώστη είτε σε εξέδρα,
πλαισιωνόταν από ελληνικές σημαίες και εθνικά λάβαρα. Ούτε τούτη την μικρή χάρη δεν του έκανε ο κ.
Χριστόφιας του Μακαρίου, και μες την διεστραμμένη και επιτηδευμένη μακαριολαγνεία του αρνήθηκε να σκεπάσει
τον ανδριάντα του και με την ελληνική σημαία δίπλα από την κυπριακή, όπως ο ίδιος ο ηγέτης άλλωστε θα ήθελε.
γ) Αντικατοχική Δήμου Αμμοχώστου: Εμείς θα διαφωνίσουμε με «Το Κυπριακό Ποντίκι» (Τεύχος 188) που
χαρακτήρισε τις διάφορες πρωτοβουλίες του Αλέξη Γαλανού, όπως η συλλογή υπογραφών, «λουβάνες». Είναι
σωστό και είναι αναγκαίο οι ουσιώδεις πολιτικές πράξεις να ενισχύονται με λαϊκή υποστήριξη και αγωνιστικότητα.
Μόνο ένας λαός συνειδητοποιημένος μπορεί να ελέγξει και να κρίνει την εξουσία, και αν συμφωνεί μαζί της, να
την περιχαρακώσει και να απαιτήσει από αυτήν καλύτερες λύσεις για το εθνικό πρόβλημα. Οπότε απορούμε, κ.
Γαλανέ. Τι μήνυμα στέλνουμε με το να αφαιρούμε την ελληνική σημαία; Θα μας συμπονέσουν περισσότερο οι
ξένοι; Θα θεωρήσει ο τουρκικός στρατός ότι μας αφελλήνισε, άρα ο αντικειμενικός σκοπός του επετεύχθη και θα
αποχωρήσει; Τι εξυπηρετεί, εκτός από το να αποξενώνουμε και να αποκαρδιώνουμε ακόμη και όσους Έλληνες
ανά τον κόσμο έμειναν να μας υποστηρίζουν; Είναι σημαντικό, κ. Γαλανέ, να μην ξεχνάμε πως αν δεν είχαμε την
«ιδιότητα» του «Έλληνα» ούτε εισβολή θα γινόταν, ούτε εθνοκάθαρση, ούτε βίαιη και σχεδιασμένη γεωγραφική
διχοτόμηση σε φυλετικές βάσεις. Μην ξεχνάτε επίσης, κύριε Γαλανέ, ότι ένας μακρινός προκάτοχός σας, ο
Ευαγόρας της Σαλαμίνας, ήταν ίσως ο πρώτος συνειδητός Πανελληνιστής και ενδυνάμωσε όσο κανείς άλλους
τους δεσμός των τότε Ελλήνων της Κύπρου με αυτούς της μητροπόλεως.
Το ξέρουμε πως αν ο κατακτητής δεν γουστάρει πέντε φορές την ελληνική σημαία, την κυπριακή σημαία – του
κράτους που διχοτόμησε και δεν αναγνωρίζει – δεν την γουστάρει δέκα. Γι’ αυτό, άλλωστε, στο Σχέδιο Ανάν μας
πρότειναν άλλη σημαία. Οπότε τι πραγματικά ωφελεί η ανυπαρξία ή αφαίρεση της ελληνικής σημαίας; Αν σκοπός
μας δεν είναι να προκαλούμε τους Τούρκους, θα έπρεπε να αφαιρούμε και την κυπριακή σημαία και να
αναρτούμε την τρικολόρε του Σχεδίου Ανάν.
Τι σημαίνουν και τι σηματοδοτούν λοιπόν τα πιο πάνω «τυχαία» περιστατικά; Αντίκτυπος των απανωτών εθνικών
ταπεινώσεων, ολισθημάτων, υποχωρήσεων και εκπτώσεων; Επιτεδευμένη και εθελούσια ιστορική αφασία;
Στίγματα μιας εξουθενωμένης και παρηκμασμένης κοινωνίας; Επιτυχία των μακρόπνοων σχεδίων αφελληνισμού
της νήσου; Πλήρης παράδοσης μας στην νέα παγκόσμια τάξη; Απλά σημεία των καιρών, λοιπόν; Ή – μήπως
– σημάδια κακοκαιρίας;
