Μεταξύ 15ης και 22ας Ιανουαρίου 1950, λαμβάνει χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού μας το 4ο Ενωτικό Δημοψήφισμα –είχαν προηγηθεί αυτά του 1914, 1921 και 1930. Ύστερα από 72 χρόνια αποικιοκρατικής κατοχής και εκμετάλλευσης, οι Κύπριοι ορθώνουν το ανάστημα. Πρωτεργάτης του δημοψηφίσματος υπήρξε η εθναρχούσα Εκκλησία μας, ενώ η ιδέα είχε τεθεί αρχικά από το ΑΚΕΛ.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Β’ στην εγκύκλιο που κυκλοφόρησε η Ιερά Σύνοδος: «Κυπριακέ λαέ, καλείσαι όπως ηνωμένος και αδιάσπαστος υπέρ πάσαν άλλην περίπτωσιν επιτελέσης και τώρα προς την δούλην πατρίδα το καθήκον σου μετ’ ενθουσιασμού. Δι’ Ένωσιν και μόνον Ένωσιν ηγωνίσθης επί τόσα έτη. Ένωσιν και μόνον Ένωσιν καλείσαι να επισφραγίσης διά της ψήφου σου. Εμπρός Κύπριοι! Όλοι εις τας επάλξεις διά την μάχην του Δημοψηφίσματος. Διά την εθνικήν αποκατάστασίν μας. Διά την Ένωσιν με την Αθάνατον Μητέρα Ελλάδα. Ο δίκαιος Θεός, οστίς εδημιουργησε τον άνθρωπον διά να ζη ελεύθερος, είναι βοηθός και παραστάτης του αγώνος μας. Ζήτω η Ένωσις.»
Με τη Δεξιά και την Αριστερά ταυτισμένες όσον αφορά το εθνικό θέμα, κλήρος και λαός διατράνωσαν τότε την κοινή απαίτηση για Ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα. Από τους 224.757 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους συγκαταλέγονται 215.108 υπογραφές, που αναλογούν σε ποσοστό 95.7%. Το δημοκρατικό δικαίωμα του Κυπριακού Ελληνισμού για αυτοδιάθεση δεν το σεβάστηκαν, όμως, ούτε μετά το δημοψήφισμα, αλλά ούτε και μετά τον ένοπλο Αγώνα της ΕΟΚΑ. Αντ’ αυτού, μας σέρβιραν την «ανεξαρτησία», με την Τουρκία ξαφνικά ενδιαφερόμενο μέρος και εγγυητή της ελευθερίας μας.
Σήμερα, Δεξιά και Αριστερά συστρατεύονται ξανά. Μόνο που τώρα δεν εκφράζουν τη λαϊκή βούληση. Περιφρονούν το συντριπτικό ΟΧΙ του 2004. Αδιαφορούν για την αλήθεια και το δίκαιο. Δεν ξεχνούμε ότι πριν 6 χρόνια, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ είχαν πειθαρχήσει στις διαταγές του κατοχικού ηγέτη να μη διδασκόμαστε εμείς οι νέοι για την ετυμηγορία του ’50. Ευθέως τους απαντούμε: Δεν ξεγράφουμε ιστορία για μια «λύση» ομοσπονδίας!
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπριών Φοιτητών Η.Β.
