Σαν σήμερα, 23 Απριλίου, πριν 19 χρόνια ο Ελληνισμός της Κύπρου βρέθηκε για ακόμα μία φορά μπροστά σε μία ιστορική στιγμή για τον τόπο. Με μονομερείς απόφαση του ο κατοχικός ηγέτης άνοιξε τα οδοφράγματα για το κοινό, δίνοντας την δυνατότητα πρόσβασης στα κατεχόμενα.
Μία μέρα περίεργη για τον τόπο μας καθώς χιλιάδες πρόσφυγες είχαν την δυνατότητα να επισκεφθούν τις πατρογονικές τους εστίες μετά από 29 χρόνια. Παρά το γεγονός ότι ο κατοχικός στρατός επέβαλε επίδειξη διαβατηρίων και ταυτοτήτων χιλιάδες Ελληνοκύπριοι έσπευσαν στα οδοφράγματα. Υπολογίζεται ότι τις πρώτες 15 μέρες πέραν τον 260.000 χιλιάδων Ελληνοκυπρίων πέρασαν από τον έλεγχο του τουρκικού στρατού.
Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων είχε μεγάλο αντίκτυπο στην κοινωνία και την ανάληψη της για το Κυπριακό. Πολλοί ήταν αυτοί που θεώρησαν ότι αυτή ήταν η λύση του προβλήματος. Η ιστορία όμως έχει γράψει κάτι διαφορετικό, πιο μακριά από την λύση μας οδήγησε η διάνοιξη των οδοφραγμάτων. Για πολλούς η φλόγα της απελευθέρωσης έσβησε εκείνη την μέρα, είτε γιατί έχουν την δυνατότητα να επισκεφθούν τα χωριά τους είτε γιατί πολλοί πλέον αισχροκερδούν βοηθώντας και τις κατοχικές δυνάμεις.
Προχωρώντας λίγα χρόνια μετά, βλέπουμε μία διαφορετική εικόνα. Με τα οδοφράγματα να έχουν πλέον γίνει εννέα και τους συμπολίτες μας να πηγαινοέρχονται καθημερινά. Οι περισσότεροι προφανώς δεν χρησιμοποιούν τα οδοφράγματα για να επισκεφθούν τα χωριά τους, αλλά για τον πραγματικό λόγο που ο Ντεκτας άνοιξε τα οδοφράγματα. Πολλοί πηγαίνουν για να γεμίσουν το αυτοκίνητο καύσιμα, να αγοράσουν τσιγάρα ή να επισκεφθούν εστιατόρια και καζίνο. Με αυτό το τρόπο η κατοχική ηγεσία κατάφερε να εξασφαλίσει αρκετές χιλιάδες “τουρίστες” τον χρόνο, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι με αυτό τον τρόπο στηρίζουν τον σφαγέα και τον βιαστή τους.
Η Κυπριακή Δημοκρατία με την στάση της και τις επαναπροσεγγιστικές κινήσεις της πετυχαίνει ακόμη ένα σκοπό της Τουρκίας. Τα ίδια τα θύματα να είναι ο βασικός πυλώνας διατήρησης της κατοχής των εδαφών τους. Με ντροπιαστικές κινήσεις όπως το άνοιγμα του οδοφράγματος της Δερύνειας λειτουργούμε λες και αποδεχόμαστε εμείς οι ίδιοι τα τετελεσμένα της κατοχής.
Ως ΜΕΤΩΠΟ ΚΦΗΒ, έχουμε ξεκάθαρη θέση υπέρ του κλεισίματος των οδοφραγμάτων μέχρι να έρθει η Απελευθέρωση των εδαφών μας. Δεν δεχόμαστε το κράτος μας να λοιδορεί την μνήμη των ηρώων. Θέλουμε να πάμε πίσω στις πατρογονικές μας εστίες με την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
