Σαν σήμερα, 1η Απριλίου 1955, πριν ακόμα ξημερώσει, ακούστηκαν οι εκρήξεις που σήμαναν τον ωραιότερο αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού, εκείνου της αποτίναξης του Αγγλικού ζυγού και της ένωσης της Κύπρου με τον εθνικό κορμό, εκείνου της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών! Ο στόχος των Ελλήνων της Κύπρου, που πότισαν με ιδρώτα και αίμα αυτή τη γη για χιλιετίες, ήταν από κάθε πλευρά δικαιολογημένος και νομιμοποιημένος. Ο πλανήτης σειόταν από αντιαποικιακά και απελευθερωτικά κινήματα. Το Ελληνικό κράτος μόλις πρόσφατα είχε ενσωματώσει στην επικράτειά του και τα αλύτρωτα Δωδεκάνησα. Η αθέτηση των Βρετανικών υποσχέσεων για παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα, η άρνηση της αποικιακής κυβέρνησης να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα του ενωτικού δημοψηφίσματος και η βιαιότητα και η καταπίεση εκ μέρους των Βρετανών, ιδιαιτέρως μετά το 1931, δεν άφηναν άλλη επιλογή παρά μόνο την ένοπλη σύγκρουση.
Η προ της Αποικιοκρατίας βίαιη και αιματηρή εποχή της Τουρκοκρατίας, ο αφελληνισμός που επιχείρησε η Αποικιοκρατία, τα Οκτωβριανά και η βίαιη καταστολή του 1931, δεν κατόρθωσαν ούτε να σβήσουν τον Ελληνισμό από τις ψυχές των Κυπρίων, ούτε τον προαιώνιο πόθο τους για ελευθερία και Ένωση με τη μάνα Ελλάδα. Έτσι την 1η Απριλίου με στρατιωτικό ηγέτη των Γεώργιο Γρίβα Διγενή, η ΕΟΚΑ ξεκίνησε τον άνισο αγώνα της ενάντια στους Άγγλους αποικιοκράτες.
«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού».
Πρώτη Προκήρυξη Αρχηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή (01/04/1955).
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν ήταν εύκολος. Ένας φτωχός αγροτικός και αμόρφωτος λαός τα έβαλε με ολόκληρη αυτοκρατορία. Οι αγωνιστές υπέφεραν, βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν για το αγνότερο και πολυτιμότερο αγαθό, την ελευθερία. Τίποτε από αυτά όμως δεν εξόντωσε το ηθικό των παλικαριών της ΕΟΚΑ, ούτε η αγχόνη, ούτε η φυλακή. Ακολουθώντας την παλαιά παρακαταθήκη «Ελευθερία ή Θάνατος» των προγόνων μας, μια χούφτα στρατιωτικά ανεκπαίδευτων ανταρτών, υπό την διοίκηση μόνο ενός εφέδρου ανθυπολοχαγού και ενός συνταγματάρχη καταφέρνουν να ρεζιλέψουν ολόκληρο αποικιοκρατικό στρατό, σε μάχες ηρωικές, λεβέντικες.
Δυστυχώς όμως, ο όμορφος και αγνός αγώνας δεν πέτυχε την ένωση της Κύπρου με την μάνα Ελλάδα. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ έληξε, με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά από την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου το 1959, δίνοντας στον Κυπριακό λαό μια κουτσουρεμένη ανεξαρτησία, με εγγυήτριες δυνάμεις Βρετανία και Τουρκία, συνέταιρους τους αναβαθμισμένους από μουσουλμανική μειοψηφία σε κοινότητα τουρκοκυπρίους και ένα διχοτομικό και δυσλειτουργικό σύνταγμα, υπαίτιο σε μεγάλο βαθμό για τις μετέπειτα συμφορές.
Το μεγαλείο του αγώνος το περιγράφουν, ποιήματα, τραγούδια, κρησφύγετα και μνήματα, καλλιεργώντας μέσα μας το πνεύμα αγωνιστικότητας και αντίστασης, σε μια περίοδο που πραγματικά η πατρίδα μας βγήκε σε ξεπούλημα. Η πολιτική ηγεσία του τόπου ξέχασε το λόγο που αγωνίστηκε η ΕΟΚΑ και τώρα ποιεί τον αγώνα περί χρημάτων και όχι αρετής.
Βάζοντας τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ ως πρότυπα στις καρδιές μας, δηλώνουμε πως θα σταθούμε εμπόδιο στην οποιαδήποτε προσπάθεια ξεπουλήματος και αφελληνισμού της πολύπαθης μας νήσου, πάντα με μοναδικό γνώμονα το καλύτερο της πατρίδας μας, για μια Κύπρο πραγματικά ελεύθερη, Ελληνική. Οι ήρωές μας δεν πέθαναν για καμιά διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ούτε για επαναπροσεγγιστικά δείπνα με τους κατακτητές και σφαγείς μας.
Γραφείο Τύπου
Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Η.Β
