Στις 15 Νοεμβρίου, εκτός από την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους, έχουμε και μια άλλη ξεχασμένη επέτειο. Είναι η επέτειος των γεγονότων της Κοφίνου του 1967, που μοιραία οδήγησαν στην απόσυρση του Στρατηγού Γρίβα και της ελλαδικής μεραρχίας από τα ελληνικά χώματα της Κύπρου. Η απογύμνωση της άμυνας που αναπόφευκτα επήλθε καθιστά τα γεγονότα σημείο – σταθμό για το εθνικό μας πρόβλημα.
Η Κοφίνου βρίσκεται 40 χιλιόμετρα νότια της Λευκωσίας στο σταυροδρόμι δύο στρατηγικής σημασίας αυτοκινητοδρόμων: Λευκωσίας – Λεμεσού και Λάρνακας – Λεμεσσού. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 150 μέτρων και τα χρόνια της δεκαετίας του ’60 κατοικείτο αποκλειστικά από Τουρκοκυπρίους (725 κάτοικοι, απογραφή 1960). Μετά τις διακοινοτικές ταραχές του 1963, η Κοφίνου εξελίχθηκε σε ισχυρό στρατιωτικό προπύργιο των Τουρκοκυπρίων. Ήταν μία διαρκής εστία επεισοδίων στην περιοχή και συχνά ένοπλοι Τουρκοκύπριοι απέκοπταν τις δύο οδικές αρτηρίες, ενώ σε άλλες περιπτώσεις πυροβολούσαν τα διερχόμενα αυτοκίνητα.
Το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών και η κυπριακή κυβέρνηση ανάγκασαν τον Διγενή να χτυπήσει τουρκικές θέσεις. Η Εθνική Φρουρά κινητοποίησε πολύ ισχυρές δυνάμεις με άρματα μάχης, τεθωρακισμένα και πυροβολικό. Πρώτα επιτέθηκε στο μικτό χωριό Άγιος Θεόδωρος και κατέλαβε σχεδόν χωρίς μάχη την τουρκική συνοικία. Στη συνέχεια, στράφηκε κατά τις γειτονικής Κοφίνου. Στις αψιμαχίες που ακολούθησαν, σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι και 9 τραυματίστηκαν, ενώ οι απώλειες της πλευράς μας ήταν 1 νεκρός και 2 τραυματίες.
Η Τουρκία αντέδρασε με τελεσίγραφο και αξίωνε από τις κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας να αποσύρουν από το νησί την ελλαδική μεραρχία και να απομακρυνθεί ο Διγενής. Με την αποχώρηση της μεραρχίας από το νησί, η Κύπρος απογυμνώνεται αμυντικά και διευκολύνεται η επίτευξη των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων σε βάρος της Κύπρου. Ο Διγενής επιστρέφει στην Αθήνα και τίθεται από το στρατιωτικό καθεστώς υπό παρακολούθηση και περιορισμό στο σπίτι του στο Χαλάνδρι.
Οι κίνδυνοι για το μέλλον της Κύπρου ήταν πλέον εμφανείς. Η Μεγαλόνησος, από απόρθητο ελληνικό φρούριο, μετατράπηκε σε ανοχύρωτη πολιτεία στα χέρια αδέξιων και ξενοκίνητων πολιτικών και στρατιωτικών, με την Τουρκία να περιμένει στην άκρη την κατάλληλη αφορμή για να εισβάλει. Η αφορμή, δυστυχώς, της δόθηκε την αποφράδα 15η Ιουλίου 1974 με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, τις συνέπειες των οποίων βιώνει η πατρίδα μας ως σήμερα. Δεν ξεχνούμε.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
