Σε συνέχεια των προηγούμενων του δηλώσεων περί αποδοχής της πολιτικής ισότητας, ο πρόεδρος των δήθεν εθνικοφρόνων, Αβέρωφ Νεοφύτου, επέλεξε να μεταβεί ως ραγιάς στα κατεχόμενα για να παρακαλέσει τα παράνομα ‘κόμματα’ του ψευδοκράτους για κάποια λύση. Αν πούμε ότι βρεθήκαμε προ εκπλήξεως, θα πούμε ψέμα. Το τραγικό και συνάμα ντροπιαστικό της παρούσας, όμως, είναι ότι προχώρησε στην κίνηση αυτή, ανήμερα της 3ης Μαρτίου, ημέρα θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου, τον οποίο τάχα τιμούσαν στο μνημόσυνο του προ τριών ημερών. Ο Αυξεντίου ουδέποτε παρακάλεσε τον Βρετανό κατακτητή για ένα δικοινοτικό κράτος, με βρετανικές βάσεις και εγγυήσεις, όπως εσείς κάνετε σήμερα με την ομοσπονδία και την πολιτική ισότητα. Δεν έψαχνε λύσεις για να αποφύγει την πραγματικότητα ο Γρηγόρης, αλλά στην δυσκολότερη καμπή του αγώνος δήλωνε ξεκάθαρα αυτό που μετέπειτα πραγμάτωσε, λέγοντας ότι «Tώρα που οι Άγγλοι τα έριξαν όλα εναντίον μας, δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει ο αγώνας και η μοίρα του καθενός. Όμως, είτε ζήσουμε είτε πεθάνουμε, ένα πρέπει να είναι μια μέρα το έπαθλο για νεκρούς και ζώντες. Να γίνει η Κύπρος ελληνική και να ζήσει ελεύθερη κι ευτυχισμένη.»
Κατά τα άλλα, αυτοί που δήθεν δεν αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος, προχωρούν στην έμπρακτη αναγνώρισή του για ακόμα μια φορά, αφού αναγνωρίζουν τα ούτω καλούμενα κόμματα του. Σε καμία περίπτωση δεν εκπλησσόμαστε, αφού η λύση για την οποία μας μιλούν τόσα χρόνια, αναγνωρίζει στην ουσία το ψευδοκράτος ως συνιστών κράτος με την δική του ‘σχεδόν πλήρη αυτονομία’ (δηλώσεις Αβέρωφ). Όσον αφορά την πολιτική ισότητα και τη Δ.Δ.Ο., ας μας πουν αυτοί που μιλούν για λύση που συμβαδίζει με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, σε ποια δημοκρατική χώρα του κόσμου εξισώθηκε το 82% με το 18% και πού ακριβώς εντόπισαν στο Ευρωπαϊκό ή το Διεθνές Δίκαιο τις βάσεις για τη λύση που προωθούν στο Κυπριακό. Αντιθέτως, οι συγκεκριμένοι ασυνείδητοι που προωθούν αυτές τις θέσεις, αγνοούν ένα εκ των θεμελιωδών δικαιωμάτων κάθε λαού, ήτοι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Ο δύσμοιρος Ελληνισμός της Κύπρου ερωτήθηκε επισήμως για το τι μέλλει γενέσθαι, όσον αφορά την τύχη του, μόνο δύο φορές στην χιλιόχρονη του ιστορία και η απάντηση που έδωσε ήταν ξεκάθαρη και στις δυο περιπτώσεις. ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ αξίωσε το 1950 και ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ αξίωσε το 2004. Η αυταρχικότητα και η αδιαφορία των πολιτικών νάνων, που κατείχαν και κατέχουν κατά καιρούς τα ανώτερα αξιώματα αυτής της δήθεν Δημοκρατίας, διαφαίνεται ξεκάθαρα ως απορρέει από την άρνηση τους να εκπροσωπήσουν πραγματικά και δημοκρατικά την πλειοψηφία του λαού και να προωθήσουν τις θέσεις που ίδιος ο λαός καθορίζει.
Οι προδοτικές υποχωρήσεις πριν καν κατέλθουμε στην Πενταμερή, δείχνουν την μη σοβαρότητα της πολιτικής ηγεσίας της ΚΔ και των παρατρεχάμενων, δήθεν πατριωτών, την Πινδάρου, αφού ακόμα και ένα 5χρονο μπορεί να κατανοήσει, πως όσο εμείς υποχωρούμε, η Τουρκία θα επανέρχεται με όλο και περισσότερες αξιώσεις. Όμως, ως πιστός ακόλουθος της Βρετανικής πολιτικής στο Κυπριακό, ο Αβέρωφ εδώ και καιρό μπαινοβγαίνει στην Βρετανική πρεσβεία, απειλώντας μας ότι πρέπει να αποδεχτούμε τις διάφορες τουρκικές θέσεις για να αποφύγουμε τσουνάμια κτλ. Η έννοια της «τελευταίας ευκαιρίας», την οποία μας πλασάρει ο Αβέρωφ ήταν ανέκαθεν ένας μοχλός πίεσης τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί και έπειτα πλέον οι νέο-βρετανοί της Πινδάρου, για να αποδεχτούμε την όποια λύση με τουρκικούς όρους. Το τσουνάμι του Αβέρωφ μας θυμίζει την ίδια ακριβώς στάση που ακολούθησε και το 2004 η ηγεσία του συναγερμού, όταν ο Κασουλίδης μιλούσε για νέες Μικρασιατικές καταστροφές. Ο Ελληνισμός της Κύπρου το 2004 είπε ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ στην αναίμακτη παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία και να είσαστε σίγουροι πως αυτό θα σας ξαναπεί όσες φορές και αν χρειαστεί.
Όσο για τσουνάμι, να το περιμένετε να φανεί κατά την επόμενη σας προσπάθεια να ξεπουλήσετε τον τόπο ολοκληρωτικά. Μα να θυμάστε, η ιστορία και κρίνει και δικάζει. Εξού και το τσουνάμι στον ερχομό του θα σας παρασύρει μαζί με τις μειοδοτικές σας πολιτικές, μια και καλή, εκεί που η ιστορία ορίζει την θέση σας. Στον πάτο του Καιάδα!
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
