«Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής». Μια φράση διαχρονική και επίκαιρη. Μια φράση που αν και είναι εύκολα κατανοητή, δυστυχώς στην πράξη δεν εφαρμόζεται.
Από την μια, η πλειοψηφία των πολιτικών που ασχολήθηκε με την πολιτική περί χρημάτων, αντί περί αρετής, με τα παραδείγματα να είναι αμέτρητα. Από την άλλη, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας πράττει πάντα με κίνητρο τα οικονομικά του συμφέροντα, αγνοώντας κάθε ηθική αξία. Και στο τέλος να καταλήγουν με την φράση ‘Εν τζαι συμφωνώ μαζί τους, αλλά εκανόνισαν με. Εν μπορώ να μεν τους ψηφίσω!’. Ή με την άλλη ‘Αν μεν κανονιστώ εγώ, εν να κανονιστεί κάποιος άλλος στην θέση μου’.
Έχουμε και το άλλο ξευτιλισμένο μέρος, που αποδέχεται (με ικανοποίηση μάλιστα) να αποζημιωθεί χρηματικά για την περιουσία του στα κατεχόμενα, αντί να επιστρέψει αφέντης στον τόπο του. Ωσάν και το πρόβλημα τόσα χρόνια είναι ότι μας πήραν τα λεφτά μας. Λες και το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, αλλά οικονομικό.
Κατά τα άλλα την 1η Απριλίου όλοι θα φωνάζουνε ‘Ζήτω η ΕΟΚΑ’ και σήμερα οι πιο πάνω κατηγορίες ανθρώπων θα ποστάρουνε στα ΜΚΔ τους «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής».
Α.Σ.
