Λονδίνο, 13 Μαρτίου 2016
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».
Λένε πως μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα αυτά τα απλά αλλά συνάμα τεράστια λόγια που ξεστόμισε ο Ευαγόρας. Με αυτά τα λόγια αποδέχτηκε τη μοίρα του. O αγώνας για ελευθερία απαιτούσε θυσίες και η δική του θυσία ήταν αυτή η αγχόνη που πέρασαν οι Βρετανοί κατακτητές γύρω από το λαιμό του 18χρονου ήρωα.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του ο Παλληκαρίδης δε δείλιασε.
«Εύχομαι να είμαι ο τελευταίος Κύπριος που θ’ αντικρύσει την αγχόνη». Η ευχή του Παλληκαρίδη έμελλε να πραγματοποιηθεί καθώς ήταν ο τελευταίος αγωνιστής που απηγχονίσθη από τους Βρετανούς.
Οι δήθεν ευγενείς αποικιοκράτες αναγκάστηκαν να δολοφονήσουν ένα 18χρονο μαθητή για να σκοτώσουν μαζί του το ηθικό ενός ολόκληρου λαού. Η απόπειρά τους όμως δεν επετεύχθη. Η κρεμάλα του Ευαγόρα έσφιξε γύρω από το λαιμό της κατοχής και της καταπίεσης. Ο θάνατος του Παλληκαρίδη έδωσε δύναμη στον ελληνισμό της Κύπρου να συνεχίσει με περίσσιο θάρρος τον αγώνα για Ένωση με τη μητέρα πατρίδα.
Ο Ευαγόρας έφυγε αλλά έμεινε στις ψυχές μας να μας θυμίζει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ο δικός του αγώνας και η θυσία του μας εξασφάλισε τη δική μας ελευθερία.
Σήμερα η Κύπρος μας αντιμετωπίζει νέες δυσκολίες. Ο Αττίλας καταπατά εδώ και 42 χρόνια το νησί μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, το τελευταίο προπύργιο της ελληνικότητας του νησιού μας, απειλείται από το έκτρωμα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές ο Ευαγόρας στέκεται δίπλα μας και μας φωνάζει απεγνωσμένα να συνεχίσουμε τον αγώνα του. Αγώνα τον οποίο κληροδότησε σε εμάς.
Ενώ ο κυπριακός ελληνισμός καλείται να αντισταθεί και να προστατέψει τις ρίζες και την ταυτότητά του, οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου προσπαθούν να μας πείσουν να λησμονήσουμε το παρελθόν για μια «νέα αρχή». Θυσίες όπως αυτές του Ευαγόρα μας κρατούν προσηλωμένους στο στόχο μας και μας μαθαίνουν την πραγματική σημασία της λέξης «Ελευθερία».
Η λέξη ελευθερία δεν έχει παρά μόνο και ένα ορισμό. Την άνευ όρων απελευθέρωση της πατρίδας μας. Οποιεσδήποτε άλλες παραλλαγές της δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά μόνο μια απέλπιδα προσπάθεια εξαπάτησης της πραγματικότητας. Για εμάς η απελευθέρωση δεν έρχεται ούτε με οδυνηρούς συμβιβασμούς ούτε μέσα από την ομοσπονδιοποίηση της Κύπρου μας. Η πραγματική απελευθέρωση δεν χρειάζεται επεξήγηση ούτε πολιτικές ορολογίες. Απελευθέρωση σημαίνει επιστροφή στα κατεχόμενα εδάφη μας, απελευθέρωση σημαίνει αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, αποχώρηση όλων του εποίκων και σεβασμό-αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας που καταπατώνται εδώ και δεκαετίες.
Το Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Ην. Βασιλείου θυμάται τη μνήμη του ήρωα μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη ο οποίος μέσα από τη θυσία του ανέδειξες τις πραγματικές αξίες και ιδανικά για τα οποία πρέπει να μαχόμαστε. Θυσίασε τη ζωή του για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και εμείς οφείλουμε να σεβαστούμε αυτή του τη θυσία συνεχίζοντας το έργο του. Αν πραγματικά θέλουμε να φανούμε άξιοι συνεχιστές του έργου του οφείλουμε να πάμε πίσω και να θυμηθούμε τη ζωή και τη θυσία του κάθε φορά που καλούμαστε να αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Μόνο έτσι θα παίρνουμε πάντα την απόφαση η οποία θα είναι σωστή ηθικά και ιστορικά. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κρατήσουμε ζωντανό τον ελληνικό χαρακτήρα της νήσου μας. Γιατί η πατρίδα δεν ανήκει σε κανένα μας παρά μόνο στην ελληνική ιστορία μας την οποία καλούμαστε να διαφυλάξουμε. Ας κάνουμε πράξη τα λόγια του και ας ακολουθήσουμε το τελευταίο γράμμα-πρόσκληση που άφησε στο θρανίο του σχολείου του τη μέρα που εντάχθηκε στον αγώνα για τη λευτεριά. Ένα γράμμα με διαχρονικό μήνυμα, το οποίο απευθύνεται προς όλους εμάς σήμερα αλλά και στις επόμενες γενιές:
Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,
ας πάρει μιαν ανηφοριά,
ας πάρει μονοπάτια,
να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα.
Αν ζω, θα με’ βρει εκεί.
Γραφείο Τύπου
Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Ην. Βασιλείου
