Σαν σήμερα, 12 Νοεμβρίου 1958, πεθαίνει ο αγωνιστής Πρόδρομος Ξενοφώντος στον χώρο κράτησης του, μετά από φρικτά βασανιστήρια που υπέστη από τους Βρετανούς δυνάστες.
Ο Πρόδρομος Ξενοφώντος γεννήθηκε στο χωριό Αγριδάκι της Κερύνειας το 1941. Λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας του, δεν κατάφερε να σπουδάσει και εργάστηκε ως χύτης. Ασχολείτο επίσης με το κυνήγι και τον αθλητισμό.
Η έντονη επιθυμία του για να ενταχθεί στην ΕΟΚΑ, μέλη της οποίας ήταν και τα αδέλφια του, έγινε πραγματικότητα τον Αύγουστο του 1957, σε ηλικία 16 ετών. Λόγω του μικρού της ηλικίας του, αρχικά περιορίστηκε στο να διανέμει φυλλάδια, να μιλά με τον τηλεβόα και να παρακολουθεί τις κινήσεις των Βρετανών στρατιωτών. Βοήθησε στην ίδρυση εθνικοφρόνων σωματείων στο χωριό του και συμμετείχε στις επιτροπές του θρησκευτικού συλλόγου και της νέας συντεχνίας του χωριού του. Ανέλαβε επιπλέον καθήκοντα όπως την τροφοδοσία των ανταρτικών ομάδων του Μάτση στα βουνά του Πενταδακτύλου, μετά την σύλληψη μελών της ΕΟΚΑ στην περιοχή (εκ των οποίων και ο αδελφός του, Ζαχαρίας).
Στις 7 Νοεμβρίου 1958, καθώς μετέφερε τρόφιμα σε άλλους αντάρτες μαζί με τον συναγωνιστή του, Ιουστινιανό Κυριάκου, έγινε αντιληπτός από τους Βρετανούς. Παρά το ότι δεν είδαν τα πρόσωπά τους, στο σημείο εκείνο βρέθηκαν ίχνη παπουτσιών. Bάση της μαρτυρίας του Ιουστινιανού Κυριάκου, οι Άγγλοι συγκέντρωσαν όλους τους χωριανούς στην εκκλησία για να εξετάσουν τα παπούτσια τους. Παρά το ότι ο ίδιος είχε αλλάξει παπούτσια, ο Πρόδρομος φορούσε τα ίδια. Σε συνδυασμό με προηγούμενο διάταγμα κράτησης, αλλά και την νυχτερινή του απουσία κατά τον πρώτο έλεγχο στις 9 Νοεμβρίου χωρίς κάποια δικαιολογία, οι Βρετανοί στρατιώτες μπήκαν ξανά στο σπίτι της οικογένειας του και τον συνέλαβαν την επόμενη μέρα, 10 Νοεμβρίου.
Αφού στην ανάκριση, δεν κατάφεραν να του πάρουν την οποιαδήποτε πληροφορία, προχώρησαν σε απάνθρωπα βασανιστήρια, μέχρι θανάτου. Όταν τον παρέδωσαν στην οικογένεια του, ήταν άθλια κατάσταση, με το κρανίο του σπασμένο και τα νύχια του όλα βγαλμένα. Προς τιμή του ήρωα, το όνομα του δόθηκε σε στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς.
Ο μικρός στην ηλικία, μα μεγάλος στην καρδιά Πρόδρομος σε καμιά περίπτωση δεν λύγισε και άντεξε τα πάνδεινα, για την ιδέα της Ένωσις! Εμείς θα συνεχίσουμε τον δικό μας αγώνα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, μέχρι να εκπληρωθεί ο προαιώνιος πόθος των Ελληνόψυχων Ελλήνων της Κύπρου. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
