«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού».
Πρώτη Προκήρυξη Αρχηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή (01/04/1955).
Μέχρι το 1955 ο Ελληνικός λαός της Κύπρου προσπαθούσε με ειρηνικούς τρόπους να ελευθερωθεί από τον Άγγλο αποικιοκράτη, χωρίς όμως κάποια επιτυχία. Το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1φ950, με την συντριπτική πλειοψηφία του 95.71% υπέρ της Ένωσης, βρήκε απέναντι του τους άγγλους αποικιοκράτες, οι οποίοι ως κατακτητές δεν λειτουργούσαν βάση των επιθυμιών του Λαού. Ο πόθος για Ελευθερία και Ένωση με την μάνα Ελλάδα φούντωνε ολοένα και περισσότερο, οδηγώντας στην δημιουργία της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών).
Η ΕΟΚΑ με αρχηγό τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή, πολέμησε μέσω ένοπλου Αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους, με απώτερο στόχο την Ένωση με την μάνα Ελλάδα. Σταδιακά δημιουργήθηκε η ΠΕΚΑ (Πολιτική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνος) και η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) οι οποίες υπάγονταν στην οργάνωση.
Ξημερώματα 1ης Απριλίου 1955, υπό τη μερική κάλυψη ενός πρωταπριλιάτικου αστείου, με εκρήξεις σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς, τον ραδιοσταθμό και τις στρατιωτικές βάσεις Δεκέλειας, ξεκίνησε η δράση της ΕΟΚΑ. Ο Αγώνας θεμελιώθηκε με την θυσία του πρώτου αγωνιστή, Μόδεστου Παντελή. Σιγά σιγά ο Κυπριακός Ελληνισμός αγκάλιασε την προσπάθεια και εντάχθηκε στον πατριωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο Κυπριακός Ελληνισμός αγωνίστηκε για τα ιδανικά του, την ιστορία του και το μέλλον του, πολεμώντας και διαδηλώνοντας εναντίον του Άγγλου κατακτητή. Ο Κυπριακός Ελληνισμός, παρά της ποσοτικής έλλειψης έμψυχου και άψυχου υλικού, πορεύθηκε προς την νίκη. Οι Άγγλοι προχώρησαν στη λήψη σκληρών μέτρων προσπαθώντας να τσακίσουν το ηθικό των Κυπρίων. Βασάνισαν και δολοφόνησαν τους ήρωες μας, όμως ο Ελληνισμός της Κύπρου δεν πτοήθηκε. Αντιθέτως, οι αγωνιστές μας με την ανιδιοτέλεια που τους διακατείχε, και άσβεστη την δίψα για Απελευθέρωση και Ένωση, συνέχιζαν να αγωνίζονται.
Η Βρετανική κυριαρχία τερματίστηκε με την συμφωνία «Ζυρίχης-Λονδίνου» στις 19 Φεβρουαρίου 1959, με αντάλλαγμα όμως την παραχώρηση βάσεων στους Άγγλους. Μια συμφωνία που προέβλεπε την ανεξαρτησία της Κύπρου με εγγυήτριες δυνάμεις την Ελλάδα, την Αγγλία και την Τουρκία. Η ενωτική φωνή δεν εισακούστηκε και ο τελικός στόχος για Ένωση με την Ελλάδα δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Το ουσιαστικό αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας, ήταν η μετέπειτα εισβολή της Τουρκίας στην χώρα μας και η κατοχή του 37% του νησιού μας μέχρι και σήμερα από τον τουρκικό ζυγό.
Το 1989, η 1η Απριλίου αναγνωρίζεται και επίσημα ως εθνική επέτειος της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ μετά από ψήφισμα στην Κυπριακή βουλή. Ως Έλληνες της Κύπρου, οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε τον ιστορικό αγώνα της ΕΟΚΑ και τους ήρωες που αγωνίστηκαν για μια Κύπρο Ελεύθερη και Ελληνική. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, αφού αντί για Ένωση με την Ελλάδα, πήραμε ελεγχόμενη «ανεξαρτησία»με εγγυήτριες δυνάμεις τους κατακτητές, Τουρκία και τους Αγγλία.
Και φτάνουμε στο σήμερα… όπου το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να μας πλασάρει ότι η μοναδική λύση για το Κυπριακό Πρόβλημα είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Μια λύση-διάλυση, η οποία παραγράφει την εισβολή, την κατοχή και τα εγκλήματα που έγιναν κατά του Κυπριακού Ελληνισμού.
Ως Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Η.Β, καλούμε τον λαό να κλείσει τα αυτιά του σε αυτούς που καπηλεύονται τις Εθνικές μας γιορτές για να μαζέψουν ψήφους. Αυτούς που βάζοντας τα πατριωτικά τους προσωπεία, φαίνεται να τιμούν τον αγώνα της ΕΟΚΑ μόνο στα μνημόσυνα και τις εκδηλώσεις, ενώ τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου προσκυνούν τον κατακτητή και ξεπουλάνε το νησί μας. Αυτούς που οι αγωνιστές μας δεν θα υποστήριζαν αλλά θα πολεμούσαν. Είναι καθήκον μας προς την ιστορία, να κρατήσουμε άσβεστη την φλόγα για την λευτεριά του νησιού μας, όπως ακριβώς μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας και να αγωνιστούμε για την απελευθέρωση του νησιού μας από τους κατακτητές.
Με φάρο τον αγώνα της ΕΟΚΑ, καλούμαστε να εναντιωθούμε σε κάθε λύση τύπου «Ανάν» και «Δ.Δ.Ο». Γιατί κανένας ήρωας δεν αγωνίστηκε για ομοσπονδία. Γιατί οι ήρωες μας δεν προσκύνησαν κανένα κατακτητή. Γιατί οι ήρωες μας αγωνίστηκαν «διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού», Απελευθέρωση και Ένωση.
Γραφείο Τύπου Μετώπου ΚΦΗΒ
