Με αυτά και με αυτά φτάσαμε πάλι στα μέσα του Νοέμβρη. Οι μνήμες παραμένουν ανεξίτηλες και οι πληγές αρνούνται πεισματικά να κλείσουν. 15 Νοεμβρίου 2017 και το αίσθημα του καθήκοντος πλημμυρίζει κάθε λογικά σκεπτόμενο Κύπριο. Εδώ στην Αγγλία, το καθήκον δεν κατακλύζει απλά τη σκέψη μας, δε γεμίζει απλά τα συναισθήματά μας, αλλά μας καλεί να σταθούμε και αντάξιοι των περιστάσεων, αντάξιοι του ρόλου μας ως πρεσβευτές του κυπριακού ελληνισμού. Μα το καθήκον μας δεν σταματάει εκεί. Κυρίως, καθήκον μας είναι, να απαντήσουμε μια και καλή σε αυτή την τόσο χιλιοειπωμένη ερώτηση που αντηχεί με πόνο στα αυτιά μας: “Are you from the Greek or the Turkish side?”.
Δυστυχώς – για κάποιους – όσο εύκολη κι αν φαντάζει η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί ούτε έξω από κλειστές Πρεσβείες, ούτε με εκδηλώσεις – αντί διαδηλώσεις – , κυρίως όμως ούτε με ένα άκρως νέο-κυπριακό “From the Greek side”. Αυτοί λοιπόν είναι οι λόγοι που προσωπικά επιλέγω την εποικοδομητική διαφώτιση ως μέσο διαμαρτυρίας συμβολικού χαρακτήρα.
Η άποψη ότι η ΕΦΕΚ ΗΒ εδώ και χρόνια ακολουθεί κομματικές γραμμές, δεν τίθεται προς συζήτηση. Είναι ηλίου φαεινότερον, πως ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης, όλες οι φοιτητικές κομματικές παρατάξεις, προσπαθούν, από την ίδρυσή τους, με νύχια και με δόντια, να χειραγωγήσουν το φοιτητή υπό την καθοδήγηση και στενή επιτήρηση των γραφείων τους στη Λευκωσία. Σε αυτό το χάος πολιτικής, μόνοι και γραφικοί στεκόμαστε απέναντι φωνάζοντας πως οι ατζέντες των αρχηγών τους, το προεκλογικό τους κυνήγι, και το πολωτικό κλίμα δεν εξυπηρετεί ποτέ το κοινό καλό, αλλά τρέφεται και τρέφει τα προσωπικά τους συμφέροντα. Σε αυτό το τυφλό παζάρι του καλύτερου υπηρέτη της κομματοκρατίας, βλέπει κανείς πράγματα τρελά. Από τη μια πλευρά οι κόκκινοι (ψευδό) διεθνιστές της διζωνικής αντίληψης που ζητούν απεγνωσμένα ομοσπονδιακή συνθηματολογία και από την άλλη πλευρά οι γιαλαντζί «εθνικόφρονες», βρισκόμενοι σε ένα προεκλογικό πατριωτικό παραλήρημα, έρχονται κατά κόρον αντίθετοι με το φιλο-ομοσπονδιακό τους γίγνεσθαι που με τόσο κόπο έπλασαν στο κοντινό παρελθόν.
Εκδηλώσεις όπως η καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους εύκολα αγγίζουν τις πολιτικές μας δραστηριότητες και ακτιβισμό. Τέτοιες εκδηλώσεις εμπεριέχουν μια εσωτερική και μια εξωτερική πτυχή. Η εσωτερική πτυχή δείχνει την πίστη του κυπριακού Ελληνισμού στην απελευθέρωση της Κύπρου και την υπενθύμιση πως όσα χρόνια και να περάσουν εμείς θα στεκόμαστε απέναντι στον κατακτητή. Από την άλλη η εξωτερική πτυχή της αντικατοχικής πορείας έχει ως στόχο την διαφώτιση της βρετανικής κοινωνίας για την βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνει στην Κύπρο. Παρ’ όλα αυτά, επιλέγω να αποστασιοποιηθώ από τη συγκεκριμένη εκδήλωση, όχι επειδή φοβούμαι να συγχαρώ την παρούσα ηγεσία της ΕΦΕΚ αλλά επειδή γνωρίζω με πόση ευκολία όλα τα συνθήματα προς την ελευθερία θα αποτελέσουν παρελθόν μετά το τέλος της ψηφοθηρικής περιόδου.
Και αυτά είναι δυστυχώς μόνο η αρχή. Δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός πως η ΕΦΕΚ ΗΒ επιλέγει για λόγους που δεν εξηγεί να φωνάξει και μη αντικατοχικού χαρακτήρα συνθήματα έξω από την τουρκική πρεσβεία.
Οι ίδιες οι κομματικές παρατάξεις, μετατρέπουν σε ένα ακόμα κυπριακό πολιτικό πανηγύρι εξυπηρέτησης μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Βάζοντας ως ασπίδα τον καλά χαραγμένο στην κουλτούρα μας εγωισμό τους και αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τον σκοπό αυτής της κίνησης, καταχραζόμενοι την εικονική δυναμική της, καταλήγουν να αψιμαχούν και να κοντράρονται σε διαγωνισμούς συνθηματολογιών, φωνής και γενικότερα οχλαγωγίας. Κάτι τέτοιο ακούγεται ακόμα και στον πιο αδιάβαστο αναγνώστη ως γκροτέσκο, καθώς όχι μόνο ξεφεύγει πλήρως από το πλαίσιο της συγκεκριμένης μέρας, αλλά αν μη τι άλλο εξευτελίζει τη σημασία της.
Συμπερασματικά, η κατάσταση αφήνει πολλές εναλλακτικές. Άκρως προσγειωμένος στην παρούσα πραγματικότητα και βλέποντας με γενναιότητα το μέλλον, αρνούμαι να γίνω συνένοχος σε αυτό το διαγωνισμό συνθηματολογίας που μέλημά της δεν είναι καθαρά η αποκήρυξη του ψευδοκράτους. Καλώ λοιπόν, όλους τους φοιτητές που θα παραστούν, να δηλώσουν την προφανή αντίθεσή τους με τον τρόπο που οργανώνεται η συγκεκριμένη «εκδήλωση» και σε πνεύμα ενότητας να μετάσχουν σε αυτόν τον αντικατοχικό αγώνα.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να περάσει από εμάς σιωπηλά η φετινή 15η Νοεμβρίου. Ο αντικατοχικός αγώνας μας ενάντια στην παράνομη τουρκική εισβολή και την μονομερής ανακήρυξη του ψευδοκράτους δεν περιορίζεται μόνο σε συμβολικές διαμαρτυρίες μια φορά το χρόνο έξω από την τουρκική πρεσβεία. Η δράση μας επεκτείνεται σε πιο ουσιαστικές ενέργειες όπως η διαφώτιση-ενημέρωση των φοιτητών στα Πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου. Φέτος στις 15 Νοεμβρίου, εκτός από την καθιερωμένη συμβολική παρουσία μας έξω από την τουρκική πρεσβεία, το Μέτωπο ΚΦΗΒ πραγματοποιεί εκστρατεία διαφώτισης των ξένων συμφοιτητών μας σε πάνω από 10 πανεπιστήμια της Αγγλίας. Προτρέπω λοιπόν, όλο τον φοιτητόκοσμο, οργανωμένα ή μεμονωμένα, σαν μονάδες ή σαν σύνολα, σαν παρέες ή σαν ομίλοι(societies) να δηλώσει δημόσια στην πόλη, στο χωριό ή στο πανεπιστήμιό του την δυναμική εναντίωση του σε οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης του ψευδοκράτους και να και να ενημερώσει πολίτες και φοιτητές για το πρόβλημα εισβολής και κατοχής της πατρίδας μας κάτι που οι εκάστοτε κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα δεν κατάφεραν να προωθήσουν ποτέ ως όφειλαν, στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής τους. Ως ΜΕΤΩΠΟ ΚΦΗΒ, θεωρούμε ότι ο αντικατοχικός αγώνας πρέπει να συνεχίζεται αδιάλειπτα ενώσω το νησί μας παραμένει κατεχόμενο.
Ανδρέας Γεωργίου
Οργανωτικός Γραμματέας Μετώπου Κ.Φ.Η.Β.