Φίλιος Νικολάου
Εκπρόσωπος στο πανεπιστήμιο Portsmouth
11 Φεβρουαρίου 2014
Σε αδιέξοδο οδηγήθηκε η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για αγορά δύο πυραυλακάτων με σκοπό την προστασία της Κυπριακής ΑΟΖ, έπειτα από την αρχική αντίδραση του ΔΗΣΥ και την μετέπειτα αντίδραση των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η οπισθοχώρηση και ο ενδοτισμός σε θέματα εθνικής άμυνας και προστασίας της Κυπριακής κυριαρχίας, πρέπει να θεωρούνται πλέον παράδοση στο «πατριωτικό» κόμμα του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Ενώ αρχικά η κυβέρνηση έδωσε την έγκριση και απελευθέρωσε το κονδύλι των 100 εκατομμυρίων για την ενίσχυση της επιτήρησης της Κυπριακής ΑΟΖ, η αγορά εμποδίστηκε από το κυβερνών κόμμα επικαλούμενο την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα. Δυστυχώς όταν η οικονομική κρίση βρισκόταν εντός των πυλών τόσο το τότε κυβερνών κόμμα όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης «αγρόν ηγόραζαν». Τόσο η αδιαφορία όσο και η συναίνεση στην ξεγύμνωση του Κυπριακού λαού και στην υποταγή μας στην ξενόφερτη Τρόικα δεν πρέπει να αποτελέσουν παράγοντες για την διάλυση της εθνικής άμυνας.
Προφανώς, οι αρμόδιοι είναι ανίκανοι να κατανοήσουν το γεγονός ότι η προστασία τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και των εδαφών της εξαρτάται απόλυτα από τον εαυτόν της και κατά δεύτερο λόγο από τις συμμαχίες που αυτή συνάπτει. Αντί να προωθούμε την λογική της ανοχύρωτης πολιτείας θα έπρεπε να έχουμε στο νού μας τα σοφά λόγια του Θουκυδίδη «δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν». (ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό, τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό, τι του επιβάλλει η αδυναμία του.)
Η Κύπρος με Α.Ε.Π. το 2012 €17.8 δις ευρώ επενδύει για τις αμυντικές τις δαπάνες μόνο το 0.4% του Α.Ε.Π., ενώ ο παγκόσμιος μέσος όρος επένδυσης στις αμυντικές δαπάνες του εκαστός κράτους ανέρχεται στο 2.5%. Είναι ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι μια ημικατεχόμενη χώρα, της οποίας τα κυριαρχικά δικαιώματα απειλούνται άμεσα, διαθέτει μόνον το 0.4% στην θωράκιση και προάσπιση των δικών της συμφερόντων. Αλλά τι να περιμένει κανείς, από πολιτικούς και βο(υ)λευτές, οι οποίοι θυσιάζουν τα συμφέροντα της πατρίδας τους στον βωμό των κομματικών και προσωπικών συμφερόντων;
Η κοινωνία και οι κυβερνώντες οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην λειτουργία, διατήρηση και προστασία ενός κράτους είναι η ενίσχυση της εθνικής άμυνας. Οι αβαρίες πρός άμυνα, υγεία και παιδεία είναι αδικαιολόγητες και δεν δύνανται να δικαιολογηθούν σε καμία περίπτωση. Η προστασία της πατρίδας μας εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από εμάς και τις δικές μας δυνάμεις. Η αποδυνάμωση της άμυνας ενός κράτους, το αφήνουν εκτεθειμένο στα δόντια επεκτατικών στρατηγικών. Σαφέστατα η Κύπρος δεν μπορεί με δύο «βάρκες» να αμυνθεί ενάντια στον Τουρκικό στόλο. Αλλά καμία δύναμη δεν οικοδομήθηκε εν μία νυχτί και καμία συμμαχία δεν στέριωσε χωρίς η μία πλευρά να μπορεί να προσφέρει εμπράκτως στον κοινό στόχο.
Σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα: μήπως επιδιώκουν την αποδυνάμωση και αποστρατικοποιήση του νησιού ούτως ώστε να υλοποιήσουν ανεμπόδιστοι τα πονηρά τους σχέδια; Την απάντηση την δίνει η ακύρωση των σχεδιασμών για αγορά των προαναφερθέντων σκαφών, το ξήλωμα της Εθνικής Φρουράς υπό τον μανδύα της αναδιοργάνωσης, το κλείσιμο φυλακίων, το κούρεμα του αμυντικού προϋπολογισμού και η εγκατάλειψη εδαφών που πλέον έχουν κυριευθεί από τα κατοχικά στρατεύματα.
Φίλιος Νικολάου
Αντιπρόσωπος Portsmouth
